Kaç zamandır ağrılı kalbim.Kaç zamandır böyleyim

[WrAtBoY]

Kaç zamandır ağrılı kalbim.Kaç zamandır böyleyim ben.İçimde koca bir uçurum tepesinde ben dibinde sen vurup vurup durduğum..Öyle alıştım ki sesine şimdi kimbilir nasıl koyar bu sessizlik.Nefesin içimi okşarken bu sukunet nasılda kemirir şimdiden.
Tüm organlarım aç susuz havasız sensiz.Varlıkla yokluk arasında herşeyden uzakta hiçliğin içinde saçma sapan bir yerdeyim nerdeyim bilmiyorum.Seninle daha binlerce yokuş çıkabilirdim aslında.Yolun sonsuzluğunu gecikmişliğini bilsem bile çıkabilirdim belki.Kaderin soğuk nefesi yüzüme çarpa çarpa koşabilirdim boş boş neye ve niçin koştuğumu bilmeden..

Kaç zamandır kendimi sevmiyorum ben kaç zamandır böyleyim.İmkansızlığın gözünün içine baka inadına olur olmaz düşler kuruyorum.Kendimi kaptıracak gibi olurken bir parçam silkeliyor beni.Etrafımdakiler,üstünde durduğum zemin,gerçekler..Tokat gibi çarpıp beni kendime getiriyor.Utanıyorum..Bu çok uzun sürmüyor.Uyuşma gibi birşey bu bir müddet anlamıyorsun ne olduğunu bitti sanıp kendini kandırdığın bir narkoz hali.Etkisi geçiyor yavaş yavaş ince ince sızlamaya başlıyorsun.Ve derken yine sesin bastırıyor.İnsanı nasılda çekiyor bu olanaksızlık.Dokunamamak,o çok merak ettiğin kokuyu duyamamak..

Kaç zamandır karmakarışığım ben.Kaç zamandır böyleyim.Aklım gidip geliyor saymadım kaç vakit geçti sana geldiğimden,gittiğimden beri.Oysa herşeyin ne kadar da farkındayız tek çözüm kaçmalıyız.Anlamakta keşke böyle kolay olsa kelimeleri dizmek gibi.Seni böyle yazamasam keşke,kendimide bir böyle anlayabilsem..

Yoluma sen çıktığın zaman farkına varmadığım şu zaman gibi sana akıyorum.Zamanla akıp gidiyorum.Bedenim senle yüzgöz tüm yanlarım varlığınla örülü.Nolur çıkmasam,senden çıkan tüm açıkları yine senle yamasam.Bugün hergün biz olsak.Ah be keşke tarih olmasak..

Sana yerimi söyleseydim beni bulsaydın.Ya ben biraz geç kalsam ya da sen acele etseydin .Dünümün içinde olsaydın yine bugün gibi sonra yarında sen.Yani seni di'li geçmiş zamanlı değilde diğer tüm zamanlı cümlelerde kurabilseydim keşke yaşarken.

Kaç zamandır kayıplardayım ben.Kaç zamandır böyle.Sen beni aradıkça ben kayboluyorum.Kendimi birgün bulacağım taa ki sen beni bulamayana kadar.
Seninle daha bi dolu şarkıda acı çekebilirdim.Seni saniyelerce beklemek yerine saniyeler boyu kokunu içime çekebilirdim.Öyle alıştım ki karşına çıkmaya sana çıkmayan yoldan basıp gitmek nasıl ağır geliyor şimdiden bilemezsin.

Kanım çekiliyor buz gibiyim sensiz .Düşle gerçek arasında bu hayattan çok uzakta senin içinde en çok olmak istediğim yerdeyim.Aslında oralarda bir yerdeyim biliyorum.İşte buda benim son cümlem olmak istediğim yerde bitiriyorum.Hayatın bizi böyle bitirmediği yerde.Çünkü biz anca burda düşler kurabilir ve dilediğimiz yerde noktalar virgüller koyabiliriz.Bunada kader el koyamaz ya!...