Erich Fromm sevgiyi su sözlerle tanimliyor

[papaz]

Erich Fromm sevgiyi su sözlerle tanimliyor:

"Sevgi bir etkinliktir, edilgen bir durum degil;
bir seyin içinde olmaktir, o seye kapilmak degil;
öncelikle vermektir, almak degil.
Sevgi bir kisinin bütünlügünü ve bireyselligini yitirmeden
diger bir kisiyle veya seyle birlesmesidir."

Acaba gerçek sevgi nedir?

Sevgiyi asik olmak sananlar yaniliyorlar;
çünkü gerçek sevgi,
bir gün sahip olunan diger gün olunmayan bir sey degil.
Böylesi sevgi degil, ancak heyecan olabilir.

Sevgiyi, kendini feda etmek sananlar da yaniliyorlar;
çünkü gerçek sevgi,
seveni ve sevileni birlikte yüceltip gelistirdiginde
sevgi olma niteligini kazaniyor.
Kisilerden birisinin kendini feda etmesi
sevgi maskesi altina gizlenmis
kendini tatminden baska bir sey degil.

Sevgiyi bagimlilik sananlar da yaniliyorlar;
çünkü ancak her birimiz kendi basimiza yasayacak
güçte olup da birlikte yasamayi seçtigimiz zaman,
birbirimizi gerçek anlamda seviyoruz demektir.

Gerçek sevgide, özgür irade her zaman ön planda yer almali;
aksi halde sevgi ancak asalaklik belirtisi olabilir.
Sevginin yalnizca bir duygu oldugunu sananlar da yaniliyorlar;
çünkü gerçek sevgi sadece bir duygu degil,
ayni zamanda bir eylem.
Zira ancak gerçekten sevdigimizde,
dikkatimizi sevdigimiz kisi veya seye yönlendirerek,
çaba ve emek harcamaktan kaçinmayiz.
"Gerçek sevgi, sonunda ayrilik var gibi görünse bile,
insanin sevdigi kisiyi mutlu olacagi yere dogru
ugurlamaktan çekinmemesidir.
Eger kisi sevdigini ugurlamaktan çekinir
ve sahiplenmeye kalkarsa,
kendine hizmet etmis olur."

Bir düsünür söyle demis:
"Bir daire çizmis ve beni disari atmisti !
Ama 'sevgi' ve ben,
daha büyük bir daire çizdik ve onu içeriye aldik."
Daha, daha büyük sevgi daireleri çizelim;
insan hayatinda sevgiden daha güçlü bir enerjinin
varolmadiginin bilincinde olarak, varolan her seyi,
varligimizin tüm gücüyle sevelim.
Kalplerimizdeki sevgi çiçeklerinin,
vazolarimizdaki çiçekler gibi solmalarina,
kuruyup yok olmalarina izin vermeyelim.
Yasamlarimizi kin degil, sevgi ile paylasarak sürdürelim...

Yunus Emre'nin dedigi gibi,
"Sevelim, sevilelim; dünya kimseye kalmaz..."