Fikralar 42

[¢яєαмιηg]

EFENDİ MANİTU

Stresten bıkmış adamın biri, uzun bir deniz seyahatine çıkmış.
Fakat şanssızlıktan gemi batmış ve sadece bu adam kurtulabilmiş.
Günlerce minik bir tahta parçasının üstünde denizde yol aldıktan sonra
minik bir adaya gelmiş.
Adam daha ne olduğunu anlamadan yerliler bunu almış götürmüşler.
Adam yüzlerce yamyam yerlileri görünce: " Eyvah, boku yedik." demiş.
Tam ağlayacağı sırada gökten " Hayır evladım, boku yemedin" diye acayip ve
gür bir ses gelmiş.
Şaşıran adam: "Sen kimsin ya?" demiş.
Yine aynı gür ses "Ben ulular ulusu efendi manitu' yum." demiş.
İyice şaşıran adam: "Peki Efendi Manitu, ne yapmam lazım?" demiş.
Hemen cevap gelmiş: "Şimdi sakin bir şekilde sağ tarafındaki
yerlinin mızrağını kap, en önde duran ve başında bir sürü tüy olan büyük
yerliye sapla" demiş.
Adam hemen can havliyle mızrağı kapıp şef yerliyi öldürmüş.
Yine aynı ses son kez gürlemiş
"İşte şimdi boku yedin evladım!"


TAKIM ELBISE

Genc bir bankaci, ilk defa bir terziye takim elbise diktirmeye karar verir. Sehirdeki en iyi terziye gider ve olculerini aldirir.
Bir hafta sonra ilk prova icin gittiginde, elbiseyi giyer ve cok begenir,
"bu elbise ile iyi is yaparim" diye dusunur.
Ayna onunde daha dikkatli inceleme yaparken, ellerini ceplerine goturur, ancak cepler orada degildir. Bu durumu hemen terziye sikayet eder. Terzi sorar:
"Bana bankaciyim demediniz mi?". Genc adam cevap verir:
"Evet, oyleyim". Terzi karsilik verir:
"Siz, hic elleri kendi ceplerinde olan bir bankaci gordunuz mu?"