Sevemedi İstabul İkimizi

[DAREDEVİL]

seninle hiç istanbulda olamadık
göremedi istanbul ikimizi

ne emirgânda bir semaver tüketebildik
ne aşîyanda hüzün
bir tepeden seyretmek için bu güzelim kenti
ne çamlıca kısmet oldu ne piyer loti
hiç bir vapur taşımadı bizi marmarada
bir güvertede seni
liseli aşıklar gibi dakikalarca öpemedim
ellerini avuçlarımda tutup ta içimi dökemedim

şöyle bir elimi atıp ta omzuna
kolun belimde
yürüyemedim seninle beyoğlunda
bir sinema ya da tiyatro koltuğunda
parmak uçlarıma değmedi dudakların
pasajda arjantinleri çekip
nevizadede bir iki tek atamadık
doyulmaz uykulara bir türlü yatamadık

seninle hiç istanbulda olamadık
duyamadı istanbul sesimizi

sahaflarda yorulup ta kitaplara bakmaktan
çınaraltında mola veremedik
karışıp çılgın kalabalığına kapalı çarşının
tadına varamadık bir öğlen rakısının
ya da sultanahmette bir müzeyi gezip
dostlara uğrayamadık
gülhaneden uzanıp sarayburnuna
intiharı düşünemedik enine boyuna
ne lâleliden geçebildik sevgilim
ne kendimizden
bir çalgılı kumkapı meyhanesinde
ağlayamadım doyasıya sımsıcak göğsünde
eski istanbulda gezdiremedim seni
yemişte, asmaaltında
ne kaldırımlarımı gördün ne çayhanelerimi
ne çocukluğumu bildin ne gençliğimi

seninle hiç istanbulda olamadık
saramadı istanbul hiç bizi

çılgınlar gibi dolanamadık otobüslerle
trenlere binemedik
bırak bütününü bu koca kentin
sadece bir tek semtin
içinde bile olamadık
istanbul hiç doymadı bize bir tanem
biz de ona doyamadık


Vedat Didari

[DAREDEVİL]

Ayrılık Ayracı...

Bütün ayraçları

kaldırdın ama unuttuğun

Bir şey vardı yine de, çiçekleri sulamadın

Gökyüzü sarardı o zaman bulutlar kirlendi

Ve ne kadar az konuşur olduk günboyu

Birden ayrımsadık ki ayrılık orda başlıyor

Tam da susuşların birbirine eklendiği yerde

Ezberlenecek hiçbir şey yok bu dünyada

Kirletilmemiş bir bulut bile yok artık

Böyle diyorsun her yolculuğa çıkışımda

Yaşadığın kent de sana benziyor gitgide

Ne zaman dönmeyi düşünsem yangın çıkıyor

Ya da erteletiyorum biletimi son anda

Uzun bir sessizlik oluyorsun dağlara baksam

Karşılıksız mektuplar kadar burkuluyor kalbin

Yazdığım şiirler de canımı sıkıyor artık

Fotoğraflarımı yırtıp atıyorum tek tek

Ve ben bütün yapraklarımı döküyorken şimdi

Eylül diyorsun, tam da orda başlıyor ayrılık

Üşüyünce ağlıyorsun yalnızım dememek için

Uçaklar gemiler trenler çiziyorsun duvarlara

Kendine bir deniz bul artık bir de rüzgâr

Parçalanacağın bir uçurum bul bu dünyada

Tek tutkun o kenti bırakıp gelmek olmalı

Ve gelirken havaya uçurmak bindiğin otobüsü

Birden ayrımsadık ki ayrılık orda başlıyor

Tam da çiçeklerin sulanmadığı yerde

Konuşacak bir şeyler bulamıyorsak günboyu

Derim ki ayrılık gündemdedir ne yapılsa

Ve sen bütün ayraçları kaldırdığını sanmıştın

Ama unutmuşsun yine de ayrılık ayracını



Ahmet Telli

[DAREDEVİL]

Ve Unut ve Düşünme...!!

Hayatinda Olan Biten Yerşeyin Sorumlusu Sensin
Başka Hiçkimse Değil
Başkalarini Suçlamayi Birak Artik
Biri Sana Gelip Küfür Ettiyse Bunun Suçlusu Sensin
Küfür Edeceği Ortami Ve Hakki Vermeseydin Ona!
Daha Sonra Ahlayip Vahlayip Bunlar Neden Benim Başima Geliyor Deme!
Otur Oturduğun Yerde, Çek Acini!
En Dibine Vur!
İnilebilecek En Dip Yere İn!
Acini Çek!
Her Hücrende Hisset Bunu, Her Zerrende!
Ağla , Bağir, Çağir, İsyan Et!
Ama Başkalarini Suçlama
Hayatindaki, Herşeyin Sorumlusu Sensin Çünkü

Seni Anlamiyor Mu?
Sen Bunlari Haketmiyor Musun?
Yanliş Mi Tanidi Seni?
Bunun İçin Mi Ağliyorsun?
Neden Seni Anlamasini Sağlamadin?
Seni Yanliş Anlamasina Neden İzin Verdin?
Neden Şimdi Kendi Seçimlerin İçin Sizlaniyorsun?
Boşuna Bu Gözyaşlari!
O Senin Ağladiğini Bilmiyor!
Büyük İhtimalle Başkasina Dokunuyor...
Onu Önemsiyor!
Bunlari Duymak Canini Yakti Mi?
Başkasiyla Hayal Edemiyor Musun Onu?
Senin Değil Ki O
Kabul Et Artik Bunu Kimse Kimsenin Sahibi Değil!
Sen Kendine Değer Vermiyorken
Nasil Bekledin Onun Sana Değer Vermesini?
Sen Kendine Saygi Duymazken, Kendini Sevmezken
Onun Seni Sevip Saymasini Ondan Nasil Bekledin?
Karşikmda Zavalli Birini Değil Güçlü Birini Görmek İstiyorum!
Güçlü Olmak Zo-Run-Da-Sin!
Ağlamakla, Geçişe Saplanmakla Kaybedecek Vaktin Yok!
İnadina Yaşamalisin, İnadina Mutlu Olmalisin
İnadina Başarmalisin!
Hemen Dik Dur, Kamburunu Düzelt,Başını Dik Tut,
Sil Gözyaşlarini!
Böylesine Sevebildiğin İçin Kendinle Gurur Duy!
Ve Unut..!
Ve Düşünme!..
Yapabileceğin Tek Şey Bu!

[DAREDEVİL]

Yalnızca Bir Kez...

Bir kez aşık olacaksın şu hayatta,

Kalp bir kez bağlanacak birine bu denli.

Ama karşılıklı olacak sevda.

Boş kalmayacak gönlünün narin elleri...

Akmayacak gözünden acı için tek bir damla

Hakedene vereceksin yüreğindeki en güzel çiçekleri

Duymayacaksın hiçbir söz onun söylediklerinden başka

Nağme gibi gelecek sevdiğinin tüm sözleri...

Bir kez aşık olacaksın şu hayatta...

Ama kıymetini bilene vereceksin bu kutsal hislerini...

[DAREDEVİL]

Senden kalan Birkaç satır..

Kapkara, simsiyah bir geceydi ...
Ellerimi bırakmayı seçmiştin, benden vazgeçmeyi.
Oysa, büyülü bir gün diyordum ,,, gitmelere dayanamazsın diyordumm ,,, vazgeçemeyizz diyordum.
Sana gitme diyemedim , korktum.
Utancımdan bakamadım gözlerine ...
Canım çok yandı ,,, ama diyemedimmm ...
...
Güzel bir kaç satır bıraktın bana.
Bir de ... içi boş bir çikolata kutusu.
Evet, kutusunu hala saklıyorum. Atamadım.
Her baktığımda , yüzümde güzel tebessümler oluşturan boş bir kutu.
Hala çikolata kokuyor ...
Bana yazdığın satırları koymak istedim içinee ...
Sonra , vazgeçtim.
Kokusu sinmesin hiç bir yaprağa.
...
Nasıl bir boşluktur bu ? , nasıl bir yalnızlıktır ? .
Bir gidiyorsun içimden , bir dönüyorsun bir öncekinden daha da acı verircesine.
Sensiz dolduramıyorum içimii ...
Yaşıyorum , gülüyorum , arkadaşlarımla bol bol sohbet ediyorum .
Sonra ,
Bir kenara çekilip sana şiirler yazıyorum .
Ayrılığımızı yazıyorum ...
Nasıl gittiğini ... nasıl engel olamadığımı anlatıyorum ...
Sonra ,
Unutmayı deniyorum,
Yabancı sevdalarda dolanmayı , bilmediğim yüreklerde var olmayı .
Olmuyor.
Her defasında canı yanıyor birilerinin.
Sonra,
Bir şarkı dinliyorum.
Yine şarkıda sen varsın , ve yine bir ayrılık hikayesi ...
Yine sonra,
Hani bana yazdığın o satırlarr ...
Yırtıp atmak için alıyorum elime kağıt parçalarını ...
Yapamıyorum.
Öyle yoruldum ki kendi içimdeki gel-git lerdennn ...
Bitiremediklerimden ...
Kararsızlıklarımdan ...
Geri dön ... geri dön ...
Ne olur geri dön ...
Uzanıp tutuver elimi birgün.

[DAREDEVİL]

BÖYLE BİR SEVGİ

Hani bir şarkı duyarsın,
Hani için geçer biraz,
Karamsarlaşırsın, hüzünlenirsin biran,
Ağlamak gelir içinden, ağlayamazsın bir türlü.
Benimkisi böyle bir sevgi.
Amaçsız, çaresiz, sonsuz...



Unutmak yok, unutabilmek yok!
******* bitmek bilmeksizin güneşler doğar,
Yapamazsın onsuz, yapamazsın tek başına,
Yalvarırsın tanrıya binbir umutla...
Beklersin günlerce gelir diye, ama olmaz, gelmez!
Benimkisi böyle bir sevgi.



Alışırsın zamanla yalnızlığa,
Alışırsın acılara, karanlığa.
Öğrenirsin kimin dost olduğunu,
İzmaritlerin mi, şişelerin mi?
Bulursun çareyi kimsesiz parklarda,
Sessizlik ve soğuk dert ortağın olur.
Kaçmak gelir aklına uzaklara, çok uzaklara.
Yapamazsın bir türlü gidemezsin,
Benimkisi böyle bir sevgi.



Hem lanet eder, hem de taparcasına seversin.
Görünce saklanır, görmeyince çıldırırsın.
Kaybettiğini anlamaz, yenilgiyi kabullenmezsin.
Ve beklersin *******ce, gelmeyeceğini bile bile...
İstersin onu, yalvarırsın tanrıya,
Sevmeyeceğini bile bile.
Benimkisi böyle bir sevgi.....


İlker TÜZEMEN

[DAREDEVİL]

Bu Defa Ben Gidiyorum...

Hiç bitmeyecek sandığım g-e-celerden birinde,

Gözyaşlarım uğurladı seni giderken.

Eskisi gibi değildi bakışların,

Bir şeyler vardı yapmaya çalışıpta yapamadığın.

Dindiremedim içimdeki sessiz çığlıkları.

Umudum bile yetmedi seni getirmeye …

Gel desem bile gelemez, sesimi duyamazdın

Gözlerim gece nöbetlerinde kaldı,bekledim.

Gelmedin.

Hiç gitmemiş gibiydin resimlerde.

Hiç kimse sen değildi ki,

Sanki teninin sıcaklığı vardı bedenimde.

Düşüncelerimde bir yorgunluk belirtisi,

Kırgınlıklarım isyanlar içinde şimdi.

Vazgectim artık!

Seni sevmekten değil senden vazgeçtim.

Bu defa ben gidiyorum.

Kırgınlıklarımı,umutlarımı sana bırakıp,

Siliyorum anılarımı.

Bağrımda senin ateşin yanıyor,

Elvedasız yolculuğum başlıyor şimdi...

[DAREDEVİL]

Seni sevmeyi ağır ödüyorum
seni sevmeyi ağır ödüyorum
kirpiklerim üşüyor adın her aklımdan geçişinde
her gün biraz daha çoğalıyorsun
içimde hasretin, hasretinde anılarım büyüyor
dayanamıyorum
yokluğunun varlığını her hatırladığımda
yüreğimde hissettikçe
derinliklerimde kayboluyorum
nereye savrulduğumu bilmeden
ve varlığım yok olsa diye dualar ediyorum
kaçtıkça sana geliyorum
kahretsin kalbimdesin kahretsin kalbimdesin
kahretsin ellerinsinnnnn!!!
Ama öyle bişeysinki
İçimde bitmeyen hiç tükenmeyensin…..
Ama bilesinki sevdiğim
Uzaklarda bi yerlerde
Özlenmektesin
Ve umutsuzda olsa
Beklenmektesin
Sen yinede sakın ama sakın gelme
Gelirsen
Bi kez daha alışmak zorunda kalacağım sensizliğe
nasıl olsa yine çekip gideceksin biliyorum
Sen benim ne çektiğimi nerden bileceksin
Sen hiç sensiz kalmadın ki
Gitmelerin çok yaktı canımı
Yanacak canım kalmadı
Sakın gelme
Alıştım sensizliğe desemde
Yalan
Kolay mı sensizliğe alışmak
Kolay mı artık yok gitti unut onu gönlüm demek
Dilim varmıyor kendime bile itiraf edemiyorum
Şimdi kırdım zincirlerimi söylüyorum
Seni seviyorum
seni seviyorum
seni seviyorum
seni seviyorum
bu lafı söylemek kolay değil inan bana
sevmek kolay değil
ve ben bilirsin inanmadığım bir şeyi söylemem
sen inanmasan da...

[DAREDEVİL]

neyine aşık oldum bilmemki
bir kenarda eskiyen güzelligine mi
yoksa rüzğarların getirdiği gülüşüne mi
neyine aşık oldum bilmemki

gözlerimde bir damla umuttun belki
birgün "sevdiğim" diyecektin sanki
ama terk ettin,elveda bile demededen
neyine aşık oldum bilmemki

bir cümleydin dudaklarımda söyleyemediğim
bir hayaldin asla gerçekleştiremediğim
gittin arkana bile bakmadan
neyiene aşık oldum bilmemki

yağmurlarla gözlerime düşen gözlerine mi
yoksa damla damla yağan sözlerine mi
seni nasıl sevdim ...sen anlamadım ki
neyine aşık oldum bilmemki

[DAREDEVİL]

Son Gözyaşım...


bir sevda masalını, anlamsız kıldıran yarim.
gökkuşağı renklerini solduran meleğim.
her adımımı,nefesimi sana verdiren güzelim.

Gittin..
beni meçhule döndüren sevdiğim.
arkanda bıraktığın
içinde ben olan ve gözyaşına bulanmış kefenim..

artık susma zamanı geldi ey deli gönlüm;
bir yokoluşu bitirme zamanı virane ömrüm.
bundan sonra sana olmayacak artık tek sözüm..
senin bende tek göreceğin
o kefendeki gözyaşlarıyla yıkanmış gözüm....