Bir Sen Oluyorsun

[вσυя∂¢αη]

Bir Sen Oluyorsun


Bir sen oluyorsun, bir yok oluyorsun
Rüyalarımda gezinen güzel peri..
Ya çık gel rüyadan ötesine,
Ya da uyandığımda kendine mahkum etme beni..

Bir sen oluyorsun, bir yok oluyorsun
İçimi dolduruyorsun ürkek zamanlarımda
Kaplıyorsun bütün vucüdumu
Sonra boşalıyorsun yavaşça su misali..

Bir sen oluyorsun, bir yok oluyorsun
Peşinden koşuyorum, sürüklüyorsun beni uçuruma
Sen atlıyorsun, ben de atlıyorum peşinden
Birden uyanıyorum ve bulamıyorum yanımda seni..

Bir sen oluyorsun, bir yok oluyorsun
Yaşamış gibi oluyorum varlığını,
Nefes misali çekiyorum içime kokunu,
Gül gibi kokuyor sonra kayboluyor kokun bile..

Bir sen oluyorsun, bir yok oluyorsun
Yoksun ama tarif edilemez bir gerçeksin
Açıklanamaz oluyorsun, açıklanamıyorsun da..
Sensizlikte yutuyorum sözcükleri çoğu zaman..

Bir sen oluyorsun, bir yok oluyorsun
İşte bu şiirimde de yaklaşıyorum sana
Ne kadar kaçsan da böyle sessizce
Sen bir adım atarsan ben üç atıyorum arkandan..

Bir sen oluyorsun, bir yok oluyorsun
İçim burkuluyor her rüyada terk edişinde beni
Her uyanışımda kabusum oluyorsun farkında olmadan
Geride yıkılmış bir yürek bırakıyorsun habersizce..

Bir sen oluyorsun, bir yok oluyorsun
Bir şarkı oluyorsun, mırıldanıyorum sözcüklerini
Tekrarlıyorum seni nakaratlarda
Ve yine sönüyorsun gazı bitmiş lamba gibi..

Bir sen oluyorsun, bir yok oluyorsun
Bitmek bilmeyen bir hasretsin
Hasretini dindirmek için şiirler bile yazıyorum
Ama sen bu haykırışlarımı duymuyorsun bile..

Bir sen oluyorsun, bir yok oluyorsun
Ben uyanırsam eğer, sen kal rüyamda
Sakın bir yere ayrılma, durdur bu filmi
Ve ben gelince tekrar başlayalım kaldığımız yerden..

Bir sen oluyorsun, bir yok oluyorsun
Bir şiir olup mısralarımda dolaşıyorsun
Son hecelere kadar geliyorsun
Ve işte bak burada da bitiyorsun..