papatya ne bilsin

[вσυя∂¢αη]

papatya ne bilsin


bazen emin olmadığımız olgular olur hayatımızda.Mesela gönül işlerinde, aceba seviyormu sevmiyor mu diye ,hep kendimize sorarız, ama karşımızdakine gidip soramayız.

işte bende eskiden, böyle bir durumda kalmıştım.İki arkadaştık.İkimizde birilerini sevmiştik.Hayal meyal hatırlıyorum, sevdiğimin silüeti mazideki unutkanlık perdesini arasından kendini öne çıkartıyor ama, hatırlayamıyorum hangi bahtsız kızdı.

neyse, kim olduğu o kadar önemli değil.Önemli olan benim hissettiklerimdi.Acaba lar, içimizi yiyor ,bu muamma soru beynimizi kemiriyordu.Ellerimize birer tutam papatya almış, tek tek yapraklarını koparıyorduk seviyor, sevmiyor,seviyor,sevmiyor...
tek tek kopartılan yaprakalr yerlere atıldıkça üzerinden elbisesi alınmış mahçup bir dilber gibi papatyalar çırçıplak kalıyor ve ona yaptığımızdan utanmadan yerlere atıyorduk kalan kısımlarını.
Eğer, sonunda seviyor çıkıyorsa seviniyorduk.Ve hemin olmak için, aynı sonuç çıkacakmı diye tekrar birer papatya..
birgün akım geldi başıma.dedimki arkadaşıma."papatya ne bilsin?". gidelim kendilerine soralım. ama gidip soramadık.çünki o gün yeni güzellerle tanıştık.Yeni rotalara yöneldi gönül teknemiz.Unuttuk karşılıksız sevdiklerimi.

olan kime mi oldu?Tabiki hiç bir kusuru günahı olmayan papatyalara oldu.
bu gün hala üzülürüm o canım papatyalara..