Kadir Karaman

[GooD aNd EvıL]

Acil Hasta
Yoldan geçerken bir araç
vurdu savurdu kenara...
kırdı hemen her yerini...
koştu gören...insafı olanlar imdâda...
ele alınacak gibi değildi...
bir telaşla...haber verdiler ambulansa...
saatler sonra gelebildi ambulanssa…

ne doktor…ne hemşire!!??
aklı eren bir kimse yok ambulansta
bir şoför…bir sedye sadece!!??
apar topar koydular
yaralı kıvranırken
acılar içinde...sedyeye….

ambulans zar zor çıkabildi caddeye
ve sirenler çalarak
nice tehlikelerden sonra
yetiştirebildi yaralıyı
yarı canlı...hastaneye…

acil servis kapısı…ana baba günü!!
herkes üzgün…
görmek mümkün değil
kimsenin güldüğünü…

yaralı...çığlıklar atarken
ve yalvarırken yardım için…
başucuna gelen görevli
-kızgın kızgın!!??
bakmadan yaralının haline...
aldırmadan çektiklerine...
sormaya başladı;
sosyal güvencen var mı?
sigortalı mısın?
Paran var mı?
Arkan var mı?
Yok deyinince...yaralıyı haşladı!!??

Kimin kimsen yoksa
bekleyeceksin sen...
-beklemek senin yazgın!
sana yardım edemem…
edersem eğer!!??
mevzuat beni de yer!?
Dedi ve ekledi:

Bekle..yorulma beklemekten…
hasta kahrolurken inlemekten.
Hasta bekledi…bekledi.
Kendini kurtaracak yardımseverleri
Bir türlü gelmedi…
Kan kaybı…
dereken kalbi tekledi
ve birkaç yardımsever el
aldı temelli iyileşen hastayı
sükut aracına yükledi…

O gün...
İğreti...eve benzemeyen bir evde
Akşam...babalarını ve
yiyecek getirmesini bekleyen
başka bekleyenlerde vardı
gözleri yollarda...
beklediler...beklediler
bekledikleri gelmedi
her taraf karardı
sordular...aradılar
gözleri kapıda
kulakları seste
hiç kimse haber getirmedi
ve o eve bir daha
sevinç girmedi...

[GooD aNd EvıL]

Alem Gözlüm
O kadar hastayım ki sana
Âlem gözlüm
İnan o kadar
Özleminle içimde
Erozyonlar
Heyelanlar var.

Acılarım acır
İnan ki ince, ince
Sancılarım sancır
Gayet derince
Aklıma geldikçe yüzün
Kaplıyor yüzümü
Mahşeri bir hüzün

İçime yanardağlardan
Akkor, akkor
Lavlar akar
Lav püskürtmeye başlar
Ruhumdaki sönmüş yanardağlar

Dağ-dağ gezmene lüzum yok
Alem gözlüm
Av peşinde
Taze otları ezerek
Ömrünü tüketmene
Hele hiç lüzum yok
Ancak ahmaklar
Sarplarda av kovalar
Bir bakarsan etrafına
Sana av olmak için
Yalvaran bakışlarla
Can atan binlerce av var.

[GooD aNd EvıL]

Ani Gidiş
Hiç kimseye sormaya cesaretim olmadı
evin dağınıklığından bildim gittiğini…
İsteseydin merakta bırakmazdın
Açıklayabilirdin…bu âni gidişin
bilemediğim sebebini…
Demek ki gerek görmedin
her şeyi birden başlamak gibi
bitirmekte özelliğinmiş
anladım şimdi!...

Ama ne kadar yazık!
Ne denli acı!...
Sen…hiç anlamamışsın beni!
Belli bilmediğin…
Seni nasıl sevdiğimi…
Şâhidim duvarlar…
çeken, biteviye hıçkırıklarımın resmini
ispatım pencereler…
yalnız camlar biliyor yolları nasıl gözlediğimi
sorabilsen, söyler kapılar…
ne ümitlerle beklediğimi

Bir tavsiyem olacak…
Seveceksen eğer beni sevdiğin gibi
sevme kimseyi…
kimse katlanamaz ve çekemez bana çektirdiklerini
senin müzmin hastalığın…anladım!...
terk etmek…üzmek…ağlatmak…inletmek
bekletmek sevdiklerini…
merak ediyorum doğrusu…
sevdiklerin böyle ya…
kim bilir, ne yapıyorsundur sevmediklerini?

[GooD aNd EvıL]

Aşk
Ne okunur, ne yazılır...
Aşk öyle bir hitaptır ki!
Ne silinir, ne kazılır...
Aşk öyle bir kitaptır ki!

Ölüleri diriltir aşk!
Dirileri delirtir aşk!
Düşmesin bir taş yüreğe...
Yavaş yavaş eritir aşk!

Derttir, derman bildirmez aşk!
Çektirir de öldürmez aşk!
Hasret ile örülürse...
Ağlatır da güldürmez aşk!

Bâzen gözde bakıştır aşk!
Bâzen sözde yakıştır aşk!
Bâzen tebessüm, edâdır...
Bâzen gizli akıştır aşk!

Öyle bir kitaptır ki Aşk!
Çok yazılır...Çok okunur...
Sihirli hitaptır ki aşk!
Acemilere dokunur...

[GooD aNd EvıL]

Aşk Güftesi
Gözlerini yazmalıydım
Yazamadım yaktı beni!
Sözlerini yazmalıydım
Kuvvetsiz bıraktı beni!

Gülüşün içimde yara
Meftunum gül dudaklara
Sürükledi uzaklara
Özlemiyle yıktı beni!

Vücudumu sardı acı
Acıların aşk ilacı
Oldu aşkım darağacı
Kemendine taktı beni!

Sıcak bir göze muhtaçtım
Korktum, ateşinden kaçtım
Susuzdum hem de çok açtım
Besleyen kuraktı beni!

[GooD aNd EvıL]

Aşk Tuzağı
Aşk tuzağı zorlu olur dediler
Gülümsedim geçtim, önem vermedim
Sevdâ dağı karlı olur dediler
Her yanımı tipi sarmış görmedim.

Tutuldum, düşürdü ne hâle beni?
Eyledi kendine kul, köle beni
Mahkum etti zorlu emele beni
Aşk içinde aşklar varmış görmedim.

Kör edermiş meğer sevda gözleri
Silinmezmiş aşkın kâlpten izleri
Hem gözü bürürmüş hem de sözleri
Aşk hep gönülde kışlarmış görmedim.

[GooD aNd EvıL]

Ayna
Bu ayna yalan söylüyor
Bu yüz yüzün olmamalı
Canında sevgi ölüyor
Bu yüz hüzün dolmamalı.

Baskında kalmış limanın
Emziği sevdâ zamanın
Çile dikişi yamanın
Çilekeş hiç bilmemeli…

Kimse anlamaz huyunu
Bitmez acının oyunu
Köz öğütür gül suyunu
Gül bundan hiç yılmamalı…

Paramparça şu göz sözde
Umut kordan yağmur gözde
Acı resmedilen yüzde
Ağlayanlar gülmemeli…

Yalnızlık bitmez buruntu
Canın gölgesi kuruntu
Sevgi özlemlerde tutu
Dertler aslâ bulmamalı…

Bu ayna bir can aynası
Bakanın depreşir yası
Kavuşmak olan, sevdâsı
Aynada çok kalmamalı.

[GooD aNd EvıL]

Bayram Başka Bahara
Karlar erir dağlarda, ölü otlar yeşerir
Issız, bâkir köşeler bezenir çiçeklerle
Buzul tutmuş, yıllanmış hayaller filiz verir
Kamaştırır gözleri Var Eden, gerçeklerle

Güneş ışık göndermez olur mahzun diyara
Saklayın çelenkleri, bayram başka bahara.

Bulutlara yükselir, yüreklerden kaynayan
Kanar eski yaralar, el sürmeyin,değdikçe
Öyle bir ah çekiş ki, kalmaz kimse duymayan
Hüzün çöker göklere, yerlere baş eğdikçe

Ne gören, ne duyan var; değişmez hiç manzara
Çekmeyin resimleri, bayram başka bahara.

Çağırır hasret yeller, yalnızlık türküsünü
Nağmelerin yankısı yansır yalnız dallardan
Bozar yorgun duygular, vuslat görüntüsünü
Yanık sesler yükselir, tozlu bomboş yollardan

Sızı çöker âniden, özlemli duygulara
Dermeyin hayalleri, bayram başka bahara.

Doruklarda coştukça hasret hisler önünde
Bekleyenler ümitle bekler yolcularını
Savrulur canlar her an hülyâların yönünde
Gömerken rüyalara umut acılarını

Kasavetli bir anlam çöker sakin sulara
Bulandırman suları, bayram başka bahara.

Unutulur sorulmaz, aranmaz biçâreler
Yaşarlar kavuşmanın tarifsiz arzusuyla
Yıkanır gözyaşıyla boşa giden seneler
Karşılanırlar her an ayrılık pususuyla

Ümitler korku olur, kâlpler düşer yollara
Acı dolar sahneler,bayram başka bahara.

Var oluş bir müjdedir, inanın yok oluşta
Nice labirent yüzler yorgun düşer ummaktan
Bilinsin ki mutluluk, yokluk ile doluşta
Yokluğa sabredenler, ümidi kesmez Hak’tan

Mutluluk uzak değil, dayan konsan mezara
Hüzün ağıt bu âlem, bayram başka bahara.

[GooD aNd EvıL]

Bekledim
Pencere, kapıda seni bekledim
Ümit dolu gelmeni bekledim.

Hasretin depreşti çekemez oldum
İmdadıma yetişmeni bekledim.

Duyar belki, koşar diye, sesimi
Ağladım da işitmeni bekledim.

Hayallerin tuttu buz ellerimden
İnan ki hep ellerini bekledim.

Hazan vurmuş gönül bahçemde her an
Açsın diye güllerini bekledim.

Yakarsın diyerek sönmüş ateşimi
Özlem ile gözlerini bekledim.

Geldiğinde tutup ak saçlarımdan
Yerlerde sürüklemeni bekledim.

Bilmeden kâlbini kırmışsam eğer
Suçu bana yüklemeni bekledim.

Vuslat anı gelmiş ben gelmemişsem
Vazgeçmeyip beklemeni bekledim.

Ağladığım anlar tutup elimden
Sevgiyle desteklemeni bekledim.

Üzüldüğüm anlar koşup yanıma
Sevincini eklemeni bekledim.

Can fedaya hazır kendin bilmeze
Yeniden bir can vermeni bekledim.

[GooD aNd EvıL]

Bekleyiş
Hâre hâre dürülür doruklarda bulutlar
Hasret ile kucaklar bakışlar gökyüzünü.
Buruk bir beklentiye sâbitlenmiş umutlar
Yaşayarak ân be ân ayrılığın hüznünü…

Aydınlığa darılmış gözler ışık aramaz
Ağlar âh’ la yürekler, özlemler yokuşunda.
Adanmamış hiçbir can hedefine varamaz
Buluşurlar sevenler rüzgarın kokuşunda.

Kesif bir hüzün kaplar umutlar limanını
Heyecandan duyulmaz bir çıt bile kimseden.
Düşleyenler visâlin sevinç dolu ânını
Boğulur feryatlara, gelmez ise beklenen!

Bekleyenler hicranlı çelişkiden bayılır
Sanki mahşer ânına döner birden manzara.
Etrafa yanık kâlp kokuları yayılır
Ümidini yitiren girmek ister mezara.

Bekleyen ve gelmeyen; eskimiş resim gibi
Acıların çisesi dönüşür sağanağa.
Aşınan gönüllerin, görünür yanmış dibi
Derdinden bunalanlar muhtaçtır sığınağa.

İnler buruk yürekler sabrın hüzzam telinden
Hazin serâp vehmiyle tekrarlanır sahneler…
Bestelenen hep hasret türküsü aşk elinden
Ayrılık ve hasretle ezilirken sineler.