Kimsenin Kimsesi Yok Kendinden Başka

**GooD aNd EvıL** · 09-30-2007, 01:19 PM

Kimsenin kimsesi yok kendinden başka
Hayatın sırtına saplı ok bile yorgun haliyle hücumda
Masalımız: Sonu ertelenmiş bir sevinç tablosu
Nereye bıraksak iğreti duruyor dağlar
Seni hangi buluta yakıştırsam beğenmiyorsun
Sanki zili çalıp kaçan yaramaz bir çocuk geçiyor içinden
Bütün kapılar sana açılsın düşlüyorsun...

Beni nasıl mıhlayacağını biliyorsun üstelik
Buna dair yüzlerce kanıt bıraktım orta yerde
Parmak izim iri iri gözükür, dedektife zorluk çıkarmam hiç
Ama orada bir sevda hikayesi bulup da ağlarsa karışmam bak
Harcanmış hayatlar geçiyor gözlerimin önünden
Ömür hiç bitmeyecekmiş gibi yitirilen som saatler
Ne zaman seninle buluşsak
Geriye doğru hızla sarılan bir yılan oluyor zaman
Haydi öyleyse itirafsız geçsin bu öykü
Ne mutsuz başlangıç olsun, ne mutlu bir son
Kristali silik teypten yükselen cılız şarkılar kadar uzakta mıyım?
Birbirine çarpmamak için tanrı kiralayan gezegenler kadar mı yakınım
aşka?
Toz bulutu içinde yuvarlanıp kaybolur sana getirdiğim çiçekler
Belki çiçek tozu olup leke yapar kalbine

Ben seni sevdim, işte bir daha söylüyorum
Gözlerini kısarak çektiğin sigaradan çıkan duman kadar sahici
İster gelişimi bir bando ciddiyeti içinde devral ve tempo tut kalbinle
İster bulutlara tutunarak geçen o fiyakalı ömrüm bir adım daha
atmayıversin

Olmazsa birazdan ben de kuvvetli bir son nefes çekerim sigaradan
Bu sözler de buharlaşıp gider içinde uyuklayan öyküye

09-30-2007, 01:19 PM	#1
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57911 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Kimsenin Kimsesi Yok Kendinden Başka Kimsenin kimsesi yok kendinden başka Hayatın sırtına saplı ok bile yorgun haliyle hücumda Masalımız: Sonu ertelenmiş bir sevinç tablosu Nereye bıraksak iğreti duruyor dağlar Seni hangi buluta yakıştırsam beğenmiyorsun Sanki zili çalıp kaçan yaramaz bir çocuk geçiyor içinden Bütün kapılar sana açılsın düşlüyorsun... Beni nasıl mıhlayacağını biliyorsun üstelik Buna dair yüzlerce kanıt bıraktım orta yerde Parmak izim iri iri gözükür, dedektife zorluk çıkarmam hiç Ama orada bir sevda hikayesi bulup da ağlarsa karışmam bak Harcanmış hayatlar geçiyor gözlerimin önünden Ömür hiç bitmeyecekmiş gibi yitirilen som saatler Ne zaman seninle buluşsak Geriye doğru hızla sarılan bir yılan oluyor zaman Haydi öyleyse itirafsız geçsin bu öykü Ne mutsuz başlangıç olsun, ne mutlu bir son Kristali silik teypten yükselen cılız şarkılar kadar uzakta mıyım? Birbirine çarpmamak için tanrı kiralayan gezegenler kadar mı yakınım aşka? Toz bulutu içinde yuvarlanıp kaybolur sana getirdiğim çiçekler Belki çiçek tozu olup leke yapar kalbine Ben seni sevdim, işte bir daha söylüyorum Gözlerini kısarak çektiğin sigaradan çıkan duman kadar sahici İster gelişimi bir bando ciddiyeti içinde devral ve tempo tut kalbinle İster bulutlara tutunarak geçen o fiyakalı ömrüm bir adım daha atmayıversin Olmazsa birazdan ben de kuvvetli bir son nefes çekerim sigaradan Bu sözler de buharlaşıp gider içinde uyuklayan öyküye __________________ Buraya Kadarmış ..

Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir)