Küçük Kelebek

[GooD aNd EvıL]

Baharın en güzel zamanında
Masum bir kelebek kanatlanır semaya
Sarhoş olur kır çiçeklerinin reyhasında
Artık hali kalmaz uçmaya
Gök kubbenin en ucunda,

Savrulur ilk gelen rüzgarda
Bilmeden geldiği bu diyardan
En güzel renk demeltlerinden
Bir gökkuşağı bırakarak arkasından

Aşkın sarhoşluğu işte
Küçük bir kelebek olmaktır
Aklının başından gittiği anda
Rüzgara kendini bırakmaktır

Gök kubbeye ulaştım dediğinde
Nefesin kesilip cansız kalmaktır
Aşkın büyülü kokusunda
İstemeden sarhoş olmaktır

Küçük bir kelebek olmaktır aşk
Bilsende cansız üç gün sonra yatacağını
Delicesine kanat çırpmaktır
Papatyaları, laleleri çılgınca koklamaktır

Zamanın kollarında erimeden
Son nefesini baharın koynunda vermektir
En güzel renklerini kıskanmadan
Bütün dünyaya göstermektir

Düşünmeden yokluğu
Her anınla var olmaktır
Sevdiğinin rengarenk gözlerinde
Işığınla kaybolmaktır.