Sensizliğim II

[GooD aNd EvıL]

Uyandım yine bu gece
Seni düşündüm saatlerce
Dinliyorum şu an
Sensizliğin sessizliğini
Bu bazen değişmez emir gibidir
Sensizlikten bana
Gündüz yetmez, bu gece
Üç-beş nöbeti…..

Tarihin yazmadığı zamanlarda
Zabta geçmemiş bir nöbet
İki bileni olan…………

Gecenin göz yaşartan ıslak sessizliği
Benliğimi saran sevda sensizliği
Doksan derecelik bir boyutta kesişir
Ve
İçinde kalırım………..

Akrep ile yelkovanın eşsiz raksı ile
Gözlerimden süzülen yaşların raksı
Aynı şeyin hasretinde…….

Süzgün gözlerde donuk bakışlar
Ve çalan müziğin acı veren ezgisi
Aynı hasretle sensizliği haykırıyor
Duyanı olmasa da…………

Sensiz yaşamak burada
Nefes alıp vermek ve
Kalp atışlarından ibaret
Onlarda elde değil……………

Ve avunmak
Senin sensizliğini
Senin senliliğinle…………

Ve umut durumları
Bende umut durumları
Ülkemin sonbaharları gibi
Güneşle kovalambaç oynarım ve
Dargın bulutların gazabına gelirim………

Ve *******in değişik büyüsü
Seni senden çok düşünür ve
Seni senden çok hissederim
Fakat bu sefer, kendim kayıplarda…..

Sen bilmezsin
Sen bendesin aslında
Ben kayıplarda
Bedende olmadığında
Ruhum seni sayıklarda
Çırpınır durur
Ümitlerin aktığı
Nehir kenarında…..

Ve düşünürüm
Eğer kuşlar gerçekten özgür olsaydı
Sana kavuşmak belkide
Bu kadar uzak olmazdı
Seni her düşündüğümde
Gözlerime yaş dolsaydı
Bu sevgi bana belkide
Bu kadar tuzak olmazdı….

Oysa
Bir anda olsa
Seni her düşündükçe
Bir umut kapısı aralayasım gelir
Ve
Senin için birkaç söz
Karalayasım gelir……