Yabancı

[вσυя∂¢αη]

Yabancı

o benim kalbime bir çizgi atıp giden bir yabancı artık,
o beni aldatıp başka bir gönle konan bir hayal artık,
o yüreğimi parçalayan ,
uykusuz *******imi sebep olan bir yalan artık,
o mezarımın başında ağlayan zavallı bir adam artık!!

[вσυя∂¢αη]

Enayi

Gözlerini dikmiş birileri
Kefen paramız birikime
Sanki kurtulmanın tek çaresi
Yetim çocukların ekmekleri

Şov yapıp satıyorlar seni
Yoklukla mücadelende bile
Aldatılmışlığınla yalnız seni
Habersiz satıyor birileri

Zulüm,işkence onların işi
Acı çekmekse bizim yine
Ne sen zalim,ne onlar enayi
Sanıyorlar seni ve beni belki !
EN BÜYÜK ENAYİ...!

[вσυя∂¢αη]

Perişanım



Düşüyorum yollara, bir ışık bulmak için
O karanlığın içinde kaybolmuş
Yolunu bulamayan,güvercin gibi
Perişanım ben.

Gecenin sessizliğinde
Bir haykırış gibi inleyen
Ormandaki kurt gibi
Perişanım ben.

Yollara çıkıpta yorulan
Kendine bir dal arayan
Arayıp bulamayan, kuşlar gibi
Perişanım ben.

Birbirine kavuşamayan
Hep aynı yerde duran
O dağlar gibi
Perişanım ben.

[вσυя∂¢αη]

Adın Bahardı



Kente yalnızlık gelirdi sen uyuyunca
Yüzümde mevsim değişirdi uyandığında
Bilmezdin gizliden seni sevdiğimi
Aşkın içimde solardı adın bahardı.

Eteğini koştururdun sokağımızda
Sokak sus pus olur sana bakardı
Bilmezdin gizliden izlediğimi
Gözlerim gözlerinden korkardı
Hatırlıyorum adın bahardı.

Sokakta bir bayramdı durakta bekleyişin
Sanki sonsuz bir ayrılıktı okula gidisin
Bilmezdin her sabah seni yolcu ettiğimi
Yüreğim yol boyu ardından ağlardı
Hatırlıyorum adın bahardı.

[вσυя∂¢αη]

Gözyaşlarımla Islanıyor



Gidişin değil beni yıkan sadece sana,
Olan sevgim beni bu derece beni ağlatan
Şimdi İstanbul’a benim gözümden,
Bak düşen her bir damlada beni hatırlatsın sana
Islak olan sokaklar gözyaşlarımın eseri.

Düşen her bir damlayı melekler taşıyor,
Ey başını beni hep böyle
Tanı düşen her bir damla beni anlatsın,
Sana yere inen her damla Benim
Düşen her bir damlayı melekler taşır
Ey başını
Üzerine düşen her bir damla
Benim yaşlarım
Islanan elbiseni çıkar.

[вσυя∂¢αη]

Sevgi





Sevgi paylaşmaktır;
En güzel gününde,
Mutlulukları, neşeleri
Zorda kalındığında acıları, dertleri…

Sevgi özveridir;
Kendin üzgün olsan bile,
Sevdiğine belli etmemektir…

Sevgi yalancılıktır;
Yaptığı hareket ya da yemek,
Hoşuna gitmese de,
Güzel olmuş demektir…

Sevgi özlemdir,
O yokken gülüşünü,
Konuşmasını, kokusunu,
Aramak, beklemektir…

[вσυя∂¢αη]

Öğrendiklerim

Sevmesini de öğrettiler bize
Yas tutmasını da
İhanet etmesini değil
Bayram sabahında bir çocuğun parıldayan gözüyle
Bakmasını da hayata
Yağmur öncesi ekmeyi umut
Filizlerini yüreğimize
Hazana düşmeden toplamayı öğrettiler
Alelade şeylerden bahseder gibi
Bahsetmemeyi ve o kadar kolay söylememeyi
Ölüm kelimesini
Alaca karanlıkta aramayı rızkı
Bulunca şükretmeyi bulamayınca sabretmeyi
Haram lokma yememeyi
Ve yedirmemeyi sevdiklerine
İbret almayı
Gönül Almayı
Ah Almamayı
Öğrettiler
Hayat okulunda kopya çekmeden
Sınıf geçmeyi öğrettiler

[вσυя∂¢αη]

Karanlıkta Bir Aşk Fırtınası



Ölmeyi ister *******i yüreğim
sessizliğe alışmışken
tam da uykuya dalarken
gelmeni ister yüreğim gelmeni.

Sen yıldız gibi parlak
ben sensizlik gibi ürkek
kayıp gitmiştin şehrimin üstünden
alışamadan ışığına,
gece sanki söz vermişti
ayrılıklara.
Alışmamı istemişti sanki
senden kalan tek hatıraya
yalnızlığa...

O rüzgârda savrulan saçlarına
benim elim uzanamasa da güzelim
parlamasa da gözlerim
şehrim karanlık diye gözlerim kapalı zannetme...
Sen gitsen de
bir umut işte
mum yakmışım gözlerime...
Karanlık bıraktığın şehrime
uğramasa da ışığın
ben bilirim ki;
bu gönül yana yana kül olur...
Yine sensiz
yine sessiz
yine sevgisiz
ben bilirim ki;
bu gönül yana yana kül olur...

[вσυя∂¢αη]

İstisna



Her kaidenin
Bir istisnası olurmuş,
Zaman gösterdi ki
Bütün kaidelerin de
Ortak bir tek istisnası daha varmış
O da benim, ben, ben…
Alıştım buna, ama
Daha kabullenemedim nedense..

Adıma hep yakışanı yaptım
Ben böyle biliyorum
İtirazı olan varsa buyursun,
Mevlana’nın dediği gibi
Olduğum gibi göründüm hep
Görünüşüm kalbimin aynası oldu,
Tanıyanlar bilirler zaten,
Öğretileni öğrendim
Fazlasını bile yaptım her daim
Ama her öğrenilen de öğretilmez ki size..
Ben bir dut ağacıyım
Kendimi öyle biliyorum
Arı istifade ederse eğer
En şifalı balı size ikram eder..
Ben bir dut ağacıyım
Elsiz bir ipek böceği yaprağımı yerse benim
En güzel libası giyersiniz elbette..
Ben bir dut ağacıyım
Ayaksız yılan da gelebilir
Ama inanın izin vermem ona, vermem..
Düşmanım da olsanız
Benim elimden
Zarar gelmesini istemem size
Dedim ya, ben
Bütün kaidelerin ortak istisnasıyım,

Garip gelecek size ama olsun
Çoğu arkadaşı kendime tercih ederim
Nedendir bilmiyorum..
Şiiri sevmişsem ondan
Satrancı sevmişsem ondan
Çiçekleri sevmişsem ondan
Ondadır hep gece yarısı
Balkonda oturup
Yalnız başıma çay yudumlamam,
Ondandır hep ondan
Gece yürüyüşlerini yağmurla beraber sevmem..

Her kaidenin
Bir istisnası olurmuş,
Zaman gösterdi ki
Bütün kaidelerin de
Ortak bir tek istisnası daha varmış
O da benim, ben, ben…
Alıştım buna, ama
Daha kabullenemedim nedense..
Dedim ya, ben
Bütün kaidelerin ortak istisnasıyım
Ve beni böyle bilin…

[вσυя∂¢αη]

Son

İçimden hep iyilik geliyor
Yaşadığımız dünyayı seviyorum
Kin tutmak benim harcım değil
Çektiğim bütün sıkıntıları unuttum
Parasız pulsuzum ne çıkar
Gelecek güzel günlere inanıyorum

Gelecek güzel günlere
Sonunda galip geleceğine eminim
İyiliğin, zekânın ve cesaretin
İmanım var zaferine
Aşkın, adaletin ve hürriyetin

Yetiştiğim halkın içinde
Bütün şiirini duydum
Çalışmanın ve sefaletin
Kulak verin işe gidenlerin türkülerine
Yorgun argın dönüşlerini seyredin.

Şairleri peygamberleri düşünüyorum
Yaşamak o kadar tatlı ki
Daimî bir sevgi içinde
Galip sesini işitiyorum hakkın
Asırlarca zulme ve işkenceye

Gelecek güzel günlere inanıyorum
İmanım var bereketine toprağın
Ve makinenin kudretine
Parasızım pulsuzum ne çıkar
Huzuru içindeyim rahata kavuşanların
Hayatının son senelerinde.