Gözde Hatiboğlu

[GooD aNd EvıL]

Ab-ı Hayat
Ab-ı hayat dediler aşka..
İnandım..
Gözü kör,
..dili tutuk,
..kulağı hepten yitik demediler de kandım.
Şimdi serzenişlerimi içime attım..
Aldandım..
Üzülürüm sandılar, yanılttım..
Aşkı üç kuruşa isteyene sattım..
Ab-ı hayat sen yaptım..

[GooD aNd EvıL]

Adı Sen Olsun
İletişimsizlikten çıkmış ve dilini unutmuş insanlar olduk.
Söylediklerimiz aynı belki ama anlamıyor kimse kimseyi.
Üç beş satır ifadeye yeter oldu hissedilenleri.
Duygu neydi?
İçimizde bir yer var hani sol yanımızda,
Hayata tutunduran bir yer de, sadece organ oldu.

Kalp sesi, göz sezişi, dil sürçmesi..
Aşka dair kırıntıları toplamaya kalkacağız nerdeyse atılan çöplüklerde.
İz sürüşlerimiz *******de,
Kokunun, şarkının, belki kadehin en dibinde, yok oldu.

Sen sevgilim,
Dışında kal manzara böyleyse baktığın yerde.
Gördüğün gönül gözünse içine gir, sevda yarat benimle.
Önce iletişelim ama seninle,
Kendi dilimizi yaratalım sözcüklerimizle.
Dizeye sığmasın, nesir olsun,
Nesire sığmasın, resim olsun,
Hayatı aşka, aşkı yaratıcılığa kattığımda;
Adı sen olsun..

[GooD aNd EvıL]

Affet Beni Sevgili
Affet beni sevgili, seni çok sevdim..
Sana yazdım uyku aralarında senaryolarımı
Seni sakındım gözümden, yaban elden
Düşündüm sonra seni günlerde
Acıdıysa canın senden daha çok yandım
Affet beni senin için ağladım..
Özlediğim oldu göremediğimde
Yollara çıktığında ardından sular boşalttım
Sevinçle karşıladım dönüşlerini, bayram yaptım
Affet beni sana hediyeler aldım kendimden önce..
En çok istediklerini aradım, gözündeki ışıltı uğruna
Sana dokunmaktı içimi ısıtan
Başımı omzuna yasladığımda huzur buldum
Affet beni sana kızdım bazı an..
Öfkemi yine kendimden çıkardım
Hayallerime kattım seni sonra
Uykulara hep senle yattım
Sensizliği bilemedim varlığında
Ve her yeni güne şükranla başladım
Çoğu kez teşekkür borcumdu yüreğine
Affet beni seni hayatıma kattım..
Elimde değildi gözlerinin ötesini kapatmak
O çocuk yüreğine inandım
Savundum seni sonra
Affet beni sana dualar ettim..
Seninle bir ömür diledim tanrıdan
Kadere daha çok inandım
Sesini duymayı istedim aradım
Sana en tatlı *******i bıraktım
Kırıldım sonra onarımı yalnız yaptım
Her şeye rağmen unuttum, aşka bıraktım
Gitmeyi istedim, tükenmesin sevgim diye
Affet beni seni en iyi arkadaşım yaptım..
Saklayamadım yüreğimi karşılaşmalarda
Yalan söz edemedim sana dürüst davrandım
Yeni bir dünya kurmaya çalıştım
Her şeye rağmendi yaşantılar, üzüntüyü yok saydım
Affet beni sevgili, sana koşulsuz bir sevda yarattım..
......
......

Affetme yeter artık, gördüm ki haddimi aştım..
Sana kendim kadar değer kattım da yanıldım..
Kal şimdi üç kuruş etmez yaşantılarda..
Kaybettiklerini yanına kar say..
Ötesini ilahi adalete bıraktım..

(28.mayıs.2006)

[GooD aNd EvıL]

Ağla İstanbul
Ağla İstanbul..
Bitmeyen aşkların yarım kalan virgüllerine ağla..
Suya yazılmış sözlerle yürekleri dağlarken cesaretsizliğine yenik düşen sevgilinin yalnızlığına ağla..
En güzel yerinde biten ve uğruna hayat vaat edilen koşulsuz sevdaları ezip geçmeyi güç sayanlara ağla..
Yapılması gerekenle içten geçenlerin çakışamadığı şimdiki zamana, hazırlığı yaparak süreçlere bıraktığımız geleceğimize ağla..
Ağla sevgilim sen de İstanbul’la ki görünmesin yaşların..
Gözlerinin derinindeki aşkı sıkı sakla, dile yansımayan yalvarışlarını yaz yağmura, özlemlerine ve sana sunulan sevdalı yüreğin gidişine ağla..
Eşlik et bana aynı gökyüzünde, aynı yürekle ve şükrederek varlığına dökülen yaşlarınla..
Ağlıyorum bende teşekkürlerimi sunarak hayatıma kattıklarına..
Aynı anda aynı şeyleri arıyor olsak, varlığın varlığıma eşse, benim değil senim desem de ne var şimdi elimizde..
Hep aynı yerde kalmaya söz vererek, yüreğimdeki seni sıkı sıkı tutarak gidiyorum..
Yalnız, gözlerimi saklıyorum senden.
Kader yazgısıysak biz elbet vakit gelir, elbet içimizdeki tamlık dışarıda da bütünlenir.
Gün gelir masal sürer.
Korkularından geçince sen ettiğim dualar tanrı katındaysa yüreğim aynı sevdada bekler.
Cansın ya sen, candan ötesin ya bilirim gözlerin hep gözlerime değer..
Bilirim yüreğindeki yerim, yüreğimden geçer..

[GooD aNd EvıL]

Ağlama Yüreğim
Ağlama yüreğim
Aşk dediğin kızgınlıkları unutmak
Hiç yaralanmamış olmak gibi biraz
Ağlama, gözyaşının tuzu acıtıyor sonra
Kabukları sen yoluyorsun biraz da
Aşk dediğin, aldanmak hep aynı yalana

Gülüşünde çocuksu yalnızlığımı sakladığım sevgili
Ağlatsan da yüreğimi korkmuyorum artık kaybından
Gözbebeğimsin hala ilk gün gibi parıltınla
Rengi siyaha döner hayatın yokluğunda
Siyahı istiyorum bunu bil
Sen olmasan da renkler orda

[GooD aNd EvıL]

Ağustos İlk Haftayı Devirdi
Bu ay dönümleri hüzünlendiriyor beni
Daha kaç gün olmuştu oysa yaz geliyor diyeli
İşte bak bitti ağustos ilk haftayı devirdi
Sor kendine bilmezsin nasıl geçti

Şimdi sıcak bir Pazar gününde es diyorum rüzgara
Savur yapraklarını ağaçların, kokuları dağıt
Denize dalga kat biraz uçsun martılar
Uçarım belki bende havaya aşk katar

Sahipsizlik gibi bir his düştü içime
Tüm dostlar dağılmış dört bir yere
Beden yorgun tatil peşinde
Nasıl çıkılır seni bırakıp da geride

Gün batımının renk cümbüşüne dalıp
Geçmiş zaman yad edip birazcık
Oldum olası ayrılık hissi verir Pazar
Bire tek sen varsan bir aradalık

Kapıda iki dost belirdi güne sürpriz yapıp
Sohbet gitti geldi şöyle Akdeniz’e yakın
Can sıkıntısına ortak, paylaşıma farkındalık katarak
Ortaköy’den kadeh kaldırdık sıcak geceye inat

Ve gecenin ortasına yakın, günün sonuna
Yatağıma uzandım düşler arasında
Düşündüm şöyle bir neler yaşadım, zorlandım
Yine de iyi ki dokundun hayatıma mucize yarattın


(6.ağustos.2006)

[GooD aNd EvıL]

Akdenizdir Anılarda Kalan
Denizin ufukla birleştiği yerdeyim
Dalgalar hoyratça vuruyor kıyıya
Rüzgar uçuruyor ıslak saçlarımı
Burnumda fesleğen kokusu

Ayaklarımda köpüren dalgalar
Eğilip aldığım deniz minaresi
Geçmişin yâd edildiği en güzel zaman
Akdenizdir anılarda tazeliğiyle kalan

Yanık tenli gülümsemeler yakında
Dostluklar ne sınavlardan geçmiş
Şimdi her şeye rağmen burada, tamam
Ellerimizdir göz değmesin diye tahtaya vuran

Gidiyorum şimdi yüreğimin parçasını bırakıp
İçimde başka yerde bulunmaz bir huzur
Çocukluğumuzu yeni çocuklara masal yaptık sonunda
Bir varmış bir yokmuş sesleri yankılanır kulaklarda
Bizi anlatır bu sahil kenti sahile vuran her dalgayla

[GooD aNd EvıL]

Aklım Betimleyemez Oldu Seni
Aklım yokluğunda betimleyemez oldu seni
Ağlamam lazım, yerine gülümsüyormuşum izlenimine kapılıyorum
Düşünüyorum sonra, sözcüklerim yokluğunu tanımlıyor
Geleceğe ilettiğim duygularım, hayallerim nerde
Sanki şimdiki zamanda her şey dağılıyor
Benliğim dışarıyla temas halinde
Haz ve hoşnutsuzluk bir arada ikilemlere kalıyorum
Saldırgan dürtülerime yeniliyorum sonra
Neye isyan etmeliyim bilmiyorum
Korku mu bu
Bütünüyle yazıya aktarılamayan duygu; içimdeki
Yada arzu ettiğimi sandığım kadar katışıksız değil mi aşkım
Aslında duygum aklımın kalesinde kapıda kaldı da yabancılaştı mı içimdeki aşka
Neden bu zihinsel karmaşa

Özlemlere gebe yolların sonunda yanına geldim
Bak,bitti yokluğun zaferi, bıraktım kendimi sana
Dağılıyorum sanki imgelemlerim arasında
Bastırılanların geri dönüşü varlığın oluyor sonra yarı yolda kalıyor kaygılarım
Varoluş ve bir o kadar yokoluş hikayesi görünürdeki
Gizil sandıklarım açıldı, sen değilsin sanki içindeki
Bir yalnızlık oyunu, sessizlikleri ve baştan çıkarıcı soruları aldım yanıma
Zaaflarıma yenik düşüyorum ara sıra
Aldırmaksızın bir resim çiziyorum zamana
Her şeye rağmen sensin yanıma aldığım
Öznel sorgulamalarım bitti de endişelerim kaldı geriye
Süslenmiş ve sunuma hazır bir paket gibi aşk
Düşünüyorum
Ben sana âşık değil miyim yoksa
Kapsanan veya kapsayan, hangisi bana kalan bu oyunda
Her şey normaldi düne kadar, oysa şimdi seçim yapmak başa bela

Anımsamaya çalışıyorum sen miydin dün gece düşümdeki
Bekledim, ateş basan sabahlara geldim yine
Bir gemi sanki dumanı tüten ufukta
Anımsayamıyorum inan, nerde karıştı aklım nerde yüzleştim yokluğunla
Öteki dediğim karşısına aldı seni, sürekliydi varoluşun hani
Saldırılar, yalnızlıklar, peş peşe gelen cevapsız sorular
Baş edemediğim yerde sürekliliğin bozuldu galiba, sekte vurdu hayat varoluşuna
Oysa ruhumun ihtiyacı var aşkına sarılmaya
Öznel bir duygumdun, sahiplendiğim
Aşka dönüktü yüzüm varlığın kadar yokluğunda da
Aşk sendin baştan aşağıya
Aşk sensin bilinçaltı yolculularımın dışa açılan durağında

Sanki dört günlük kısa bir yolculukla anlam arayışına girdim
Gittim geldim, senden uzakta aklım aşkımdan çıkacak sandım
Dedim ya korkum bu galiba
Nerden çıktı şimdi bu karmaşa
Sonsuz dünyalar yarattık aşkla, kıyısında denize taş atan çocuk yüreklerdik orda
Düşlemsel bir uzaklık girdi aramıza, en kötü bu ya
Betimleyemez oldum sevgilim seni, rüyalar da dağılmada
Hadi tut gerçeğimi, düşlerimden başla ama
Hadi tut da evvel zaman içinden yürüyelim aşka çocuk adımlarımızla
Hatta eskisi gibi tutkuyla bağlanalım masalımıza
Hadi tutkudan söz et bana
Kuşkusuz ve koşulsuz bir aktarım başlasın sonra
Tüm nesnel hallerim, iç yada dış tüm yolculuklarım sana çıkmalı
Değişen sadece dilim, ifade tarzım belki
Köklü bir bakışım var hala ilişkisel alanımıza
Aşk ektik ruhumuzun topraklarına

Derin bir yerden yara aldım biliyorum
Adeta bir intikam duygusuyla çalışıyor zihnim
Kılıcımı kuşandım seni yağmalayacak tüm korsanlara
Hatta kendiliğime bile kalkanım var
Sensin düşümdeki gerçeğimdeki kadar
Değişiyor sandıklarım yorgunluğa ait yanılsama
Sana dönük yüzüm
İşte şimdi bitti yokluğun sandığım boşluk
Şimdi bitti bu karmaşık oyun
Döndüm şehr-i İstanbul’a
Gülümsüyorum gözlerine aşkla

[GooD aNd EvıL]

Aldanıyoruz Belki Aldatmalardan Önce
Aldanıyoruz belki aldatmalardan önce. Neydi bizi ötekine çeken ilişkiler içinde. Nerden başlıyoruz içimizdekileri yok saymaya. Saygıyı ezip geçerek, sevgiyi utandırarak ve gözlerinin içine baka baka yalan yanlış cümleler kurmaya çalıştığımız kaçamak yaşantılar mı aldatmalar yoksa.
Başka yerden baktığında aslında güvenmişlik değil midir ilişki de seçim. Aldatılmışlık yok olur o zaman. Peki hangi sevdalı yürek bu kadar objektif bakabiliyor aşka, kaçamaklara ve kaçınılmaz gerçek aldatmaya. Zor evet. Ama olmalı. İnsan her şeyden önce kendinin ve seçimlerinin farkına varmalı. İlişkide neye ne kadar olabileceğini, neyi nasıl tolere edebileceğini bilmeli. Tekliğini koruyarak bir ilişki de çift olabilmeli. İşte o zaman aldatılmışlık yok güvenmişlik vardır. Kişinin kendisi için önce güvenmek. İç hesaplaşmasında temize çıkabilmek için, kendine ve ötekine saygısını koruyabilmek için ve zedeliyorsa durum kalpte bir yeri uygun yerde ilişkiden gidebilmek için.
Dedim ya yazıya başlarken aldanıyoruz aslında aldatmalardan önce. Niye mi? Çünkü, öyle hızlı, tüketen, günü birlik ve duyguları bilmeden yaşanmaya başladı aşklar. Hatta aşk bile denmiyor şimdiki yaşantılara. Sadece tensel temaslar var. Üstelik ten hissedilenler olmadan anlamsızken sevmeyi bilmeyen insanların dürtülerine gem vuramaması aslında şimdilerde sevişmenin adı. Kimin kimle olduğunu takip etmek zor. Dürüst yaşantılar uzakta kaldı. Korku bastı yürekleri. Seni seviyorum demek zorlaştı ya da her önüne geleni sevdiğini sandı insanlar. Hal böyle olunca da ilişkilerin tadı kaçtı. Evlilikler sarsıldı, temel güven sarsıldı çünkü.
Bencil ve yalnızlığına sığınmaya itilen bir çağda teknolojinin esiri oldu gözlerimiz. Aldatmalar sanallaştı, öyle eskisi gibi değil artık aldatmanın da açılımı. Kapattıkça kapattı insan kendini, güvenmenin zorlu yolunda yürümeyi seçmek yerine. Sonrada kolaya kaçarak yaşanılan çağı suçladı, kadının kadınlığını, erkeğin erkekliğini sorguladı, hayatı ve ilişkileri harcarken en önce kendini harcadı. Mutsuzluk kaldı elimizde sonunda. Kasvetli, soğuk ve yabancılaşmış insanların oluşturduğu koca bir sis gibi çöktü üstümüze mutsuzluk. Aldatıldı diye suçladı belki biri diğerini, bakmadan kendine. Yıkılmış bedenler, yalnız ruhlar kaldı geriye. Kime dokunsanız veryansın etti ilişkilerden, karşı cinsinden. Aman dedi kime sorsanız uzak olsun aşk masalları. Sütten ağzı yanan misali her yaşantı üflenmeye başlandı. E sonunda da güvenden bihaber, duygudan ve kendinden bihaber yüzeysel yaşayan insanlar kaldı.
Şimdi soruyorum size, nedir aldatma, nedir güven, nedir sevgi. Kendi hesaplaşmanızı kendiniz yapın iç sesinizle. Vicdanınız yol göstersin size ilişkilerinizi gözden geçirirken. Haklı haksız savaşından vazgeçip duyguları ifadeyi öğrenmekle başlayınca yola, korkulardan arındırınca yüreği, her yaşantının sorumluluğunu alınca ve dürüst olunca geriye kalan güvenmişlik olur aldatmalardan. Üstelik kaybeden yoksa aşkta elinizde paylaşılan zamanlar kalacak, belki ilerde dudakta tebessümle anlatılacak.

[GooD aNd EvıL]

Aldanmalar Sevdaya Dahil
Gücünü tüketmeden, acıyan yerleri görmeden, sabahsız *******de parça parça olsan da her yeni günde var olabilmek.. Bu mu mesele? İçindekileri sakla dur, duyguları uzak tutmaya çalış gözlerden. Sonrası zaten tek başınalık. Yalnızlık belki çoğu kez. Herkes var en yoksun misali, dahil olamadığın yabancı yüzler, içi boş sohbetler. Ruhun sıkışmış kalmış. Çık çıkabilirsen işin içinden.

Kırılıyorsun sonra farkında olmadan. Birileri üzerken seni sende aynısını yapıyorsun. Üstelik en çok sevdiklerinden çıkıyor acısı çoğu kez. Yanlış anlatıyorsun kendini, hoyratça kullanıyorsun sözcükleri. Sonrası hüznüne eklenen yeni hüzünler. Daraltan bir duygu içinde duvarlar bile üstüne gelir oluyor. Huzur sallantıda. Gitti gidiyor her yeni gün inancına dair bir şeyler. Zaman diyorlar sonra sana. Sen de zaman diyorsun, zamana da.

Kimler gitti de sen kaldın geriye yüreğimde. Öğretilenleri sıfırlamalı mı yoksa baş edebilmek için bu oyunla? Geride kalanlara tutunmaktan vazgeçip, sıradan ve ne yaşadığını bilmeyen ötekiler gibi farkındalıksız mı olmalı? Yok.. bu bana göre bir şey değil. Değerse aynı değer, inançsa aynı inanç. İstersen sev, istersen sevme, bilirim sen de ben gibisin özde, yürekte güç yok korkulardan fırsat bulup çıkabilsin gerçeğe.

Vazgeçmedim ben. Ne yaşarsan yaşa, kaçınılmaz dönüşlerle dolu yollardan geçebilecek misin. Sevmek ya da gitmek değil asıl olan. İkisinde de sen bahanemsin aslında. Sevmeyi bilmediğinden sevişmelerde aramaya çalıştığın duygular, çoğu kez yabancılaşmanın varlığına teslim ettiğin, içine akıttığın yaşlar var senin. Kal orda. Uzaklığını yakın yapmam, aldanmışlık sayarım sadece yaşanmışlıklarımızı. Gözlerden geçerken duygular, sadece benim gördüğüm belki de, savunmasızlığının şahidiyim aşktan geçemediğin günlerde.

Acımıyorum.. varlığını yok saymadan, ne güzel günlerdi diyeceğim dili geçmiş yaşantılar yaratıyorum. Farz etsem ki yanılsama her şey, ne çıkar. Saklamaya çalıştıklarını bilmiyor muyum. Hissettiklerimiz yok mu aynı ilizyonda. Mucizeler değil miydi bizi yakın tutan. Ne çıkar şimdi gitsen, ne çıkar ben vazgeçsem. Aldanmalarımızı paylaşmış oluruz sadece. Sevdaya dahil değil mi aldanmalar da.