Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Anladım ki zor zanaatmış sevmek, sarmak
Anladım ki kolaya kaçmakmış sevilmek, aranmak
Anladım ki en güzeliymiş değer vermek, saymak
Anladım ki ateşte yanmakmış hiç gibi unutulmak.

Anladım ki en yüce erdemmiş insan kalmak
Anladım ki en zevkli duyguymuş mutlu olmak
Anladım ki altüst edermiş yangınlarla savrulmak
Anladım ki kül edermiş yüreği acıyla kavrulmak.

Anladım ki hayatta tek yolmuş ayakta kalmak
Anladım ki gerekliymiş yere sağlam basmak
Anladım ki yetmiyormuş yalnızca aşık olmak
Anladım ki mümkün değilmiş işsiz güçsüz yaşamak.

Anladım ki çıkılmalıymış merdiven basamak, basamak
Anladım kı koşmadan, gerekliymiş her adımda soluklanmak
Anladım ki pehlivan gibi, herkül gibi olmakmış yıkılmamak
Anladım ki paylaşarak mümkünmüş hayatı başarmak.

[GooD aNd EvıL]

Bilir misin ufuk dedikleri şeyin ucunda hiçbir şey olmayan bomboş bir hayal olduğunu
Sever misin yinede,kanar mısın bile bile
Ben kandım.

En erken ben geç kalırdım
Son aşkı kaçıranlar arasından.
Peşinden koşsam aptal
Ucundan tutsam kara sevda
Ve dokunsam ağlayacak kadar platonik bir sarhoştum.

Yalnızlığımın tek tanığıydı seyyar satıcılardaki kitaplar.
Hep ön sözlerinde âşık olurum bilinmez bir aşka

Tanıdığım gözlerde yabancılaştıkça
Kendi kalabalıklarından çıkıp
Başkalarının yalnızlığını rahatsız eden
Tüketmeyi icad etmiş tembel bir şarkı,
Yeni sevdalarımın hayalini kuruttu.

Yinede sevdayla başlardım her yeni güne
Gözlerimde gelincik, ağzımda kırlangıç
Kucağımda ay ışığı yetiştirip,
Bahçesinde melek büyüten cennetimin
Doğmamış güneşine vurulurdum...

Şimdi, Kim o demeden özlemlerimin kapısını açıp
Yanlış aşklara yeltenen zavallı bir kalbin esiri olduğumdan beri,
Sahte bedenlere girip müebbet cezası yemiş ruhlar kadar özgürlüğe muhtacım.

Ve anladım ki,
Hangi mutluluğa çeyrek kalsa saatler
Yine oraya toplanacak bütün menfaatler.

[GooD aNd EvıL]

Anladım,
Şimdi en uygun denizleri sereceksin üstüme
Martılar konacak kirlettiğin yüreğime
İnadına yaşamak,inadına sevmek felsefesini
Deli yağmurlar,deli fırtınalar sildirecek...

Anladım,
Sonsuz kelimelerle aşk cümleleri yaratmamı
Ardına bakmadan binlerce nokta ve soru işareti bırakıp gideceksin
Belki bir anda sıcak bir yağmur bastıracak.
Soğuk bir rüzgarla ayaz kesecek ellerimi
Gözlerimden anılar damlamaya başlayacak usulca
Gitar sesleri duyulacak batarken kızıl güneş
Belki o anda sizin sokak gelecek aklıma
Yapraklar dans edecek çiçekler eşliğinde
Bulutsu bir özlem dalgalanacak semalarda
Tütsü tütsü hasret kokacak,duman duman sen kokacak sokak
Ben gidişinden,dönmeyişinden hep o sokağı sorumlu tutacağım belki de
Ve belki de ben hep o sokakta olacağım,her bir köşesinde...

Anladım,
Özlemler günden güne büyüyecek şimdi karşımda
Karşılıksız aşkım değer kazanıp,sen anlamını yitireceksin
Gün gelecek en güzel çiçekleri yıldızlı *******den sırf sana
toplayacağım
Buseler dolusu sevgimi göndereceğim tozlu sonbaharlardan
Bazense son veda kokusu gelecek burnuma sisli bir geceden kalan...

Olmayacak sevgili;
Ne kal diyebileceğim, ne de git...
Ama inan ki sevgilim bir tek şu söylediğime inan!!!
"Kapatıp gözlerimi,
Düş bahçelerinden bir karanfil verip,gideceğim bir gün
Ve gitmek ölüm gibi dönüşü olmayan oklar çizmek olacak
Ve her şeye rağmen gitmeden önce seni bir kez görebilme umudunu
hiç yitirmeyeceğim..."
Kısacası ben seni hep seveceğim!

[GooD aNd EvıL]

İlk önce bakışlarınla tanıştım.
Gözlerindeki parıltıya alıştı,
ve yalnızlığımı yenmeye çalıştım,
çalıştım ama, aramıza koyduğun mesafelere takıldım.

Senin buhranlı *******ime ışık saçmanı ben mi istedim?

İkide bir karşıma çıkmanı, elimi tutmanı ben mi söyledim?
Yoksa gönlümün her an seni anmasını ben mi arzuladım?
Ben yalnız bir kuru ümide, bir sıcak sevgiye sarılmayı diledim.

Bir hasret ki, günden güne vücudumu sarıyor,
sanki kör testereyle kalbim parçalanıyor.
Umudunu yitirmiş ellerim tutunacak dal arıyor.
İdrak içinde bedenim hakka yöneliyor.

Sende bir yıldız gibi kaymışsın ne çıkar?
Sevginin kaynağı o, sevmemeye imkan mı var?
Sahte sevgilere kanarak kalmışım bizâr...
Yaradan'a bir gün dönmemeye çare mi var?

[GooD aNd EvıL]

Dalgalar vururken sahile,
Beyaz köpüklerde aydınlık yüzünü gördüm
Güneş batarken deryanın bir ucunda,
Yansıların arasında parlak yüzünü gördüm.
Ay ışığı vuruyordu denize,
Mehtapla birlikte doğan yüzünü gördüm.

Odamda ılık döşeğime uzandım.
Kısıldı gözlerim uyku ağırlığınca
Aralandı rüyalar aleminin kapısı
İçeriye daldığımda orada seni gördüm.

Sabahın taze kokusunu
Burnumda hissederek uyandım
ve anladım ki özlemek buymuş...

[GooD aNd EvıL]

Anladım ki, ben en çok
ayrılık acısını seviyorum
Şöyle *******ini kan ter içinde böleninden...
Karanlıkta küçük kırmızı kalplerin uçuştuğu,
Ve bir türlü yakalayamadığın,
yaşayamadığın zamanların önünde
suçluluk hissettiren ayrılıkların...

Anladım ki, ben en çok
terkedilmeyi seviyorum
'Ne olur dön' diye yalvarmayı dilinde yücelteninden...
Sarı yaprakların tüllediği sokaklarda boş bakışlar bırakan,
Ve titremekten olduğu yere yığılıp kalan bedenine
söz geçiremediğin çaresiz terkedilişleri

Anladım ki, ben en çok
aşka ağlamayı seviyorum
Dizlerini göğsüne çekip,
sığındığın yastığı sırılsıklam bırakanından...
Durduramadığın, susturamadığın,
doya doya, hıçkıra hıçkıra
dilsiz haykırışlarını dünyaya getiren
Ve, çok değil ilk dolunayda
gecede kalan o son birkaç damlanın
bulut olup başka gözlerde doğduğu aşklara

Anladım ki, ben en çok.......

[GooD aNd EvıL]

aynı şey,
ha sen gitmişsin,
ha ölüm yanaşmış kıyıma
ne farkeder sevdiğim
sevdiğini söylerken
toprak tenime karışmışsa.
avuç avuç istemedim ki senden sevgiyi
dirheminle yasıyorken.
ne sana kızdım ne kendime
ne de beni yarım koyan sevdama
doğmak dururken...

ne görenim görür, ne yazar yazanım
unuttum beni
affet!
oysa ne kadar sürçerdi dilim
türküler söyleyeceğim diye yollarında
gelince davullar çalardı ya içimde
giderken ise yıkılırdı bedenim
ürperirdim
ne söylediklerime kızdım
ne beklemelerime
ne de türkülere
ölememek dururken...

bazen tadıydın çorbamın
zehirdin içerken seni bazen
kimi nehirdin
seni kulaçlamaktı
yasamak, nefes almak..
anladım ki; çarelerim mecnun ile gömülmüş
ne de sen leylasın yar
ne yasamadıklarıma kızdım
ne yapamadıklarıma
ne de suskunluğuma
gitmemek dururken...

[GooD aNd EvıL]

Anlamsız anlamların
Anlamını arıyorum…
Gözlerimi ta ufuğa
Dikip geleceğe bakıyorum…
Belki anlamlı gelebilecek
Bir görüntü bekliyorum,
Ama nafile…
Etrafı dinliyorum,
Mantıklı bir söz arıyorum,
Beni kendime getirecek,
Bana yol gösterecek,
Tek bir söz…
Hepsi boş ve kifayetsiz…
Dün, bugün, yarın hiçbirinde,
Hiçbir şeyde anlam yok.
Her şey yalan, riyakârlık…
Yaşadığımız bu dünya,
Bir serap bir rüya,
Bunca anlamsızlıklar
Arasında tek gerçek var;
O da anlamsızlık…

[GooD aNd EvıL]

Yağmurun yağarken ifadesi aynıdır.
Mehtabın hergece uzaklığı dünyama..
Henüz dilimdeki türküde aynıdır..
Henüz aldığım bir çiçekte..
Dinlemesi acı veren şarkım,
Mehtap,yağmur damlaları ve çiçekler...
Aşk,ihanet ve sorumluluklar..
Anlam katan yağmur damlalarına biziz.
Biz,
Telif hakkı bizde bulunan anlamları,
Hayatımıza yasıtarak yaşayan,
Çok seven yağmur damlalarını iki sevgiliyiz.

[GooD aNd EvıL]

Ne güneşe doğma diyebiliriz
Ne güneşe batma diyebiliriz
Ne akan suya dur diyebiliriz
Ne fazla ömür isteyebiliriz

Yaşamak dururken,bu kahır neden
Bu kahır,bu elem,can çekiştiren
Yaşam sunulmuş en güzel nimetken
Ne isteriz bizler,birbirimizden

Bizimde kapımız çalındığında
Sonbaharın bitiş yağmurlarıyla
İşte o an kış hiç gelmesin deriz
Anlam veremeden,göçer gideriz.