Ölümdür Yaşanan Tek Başına Aşk İki Kişilikdir

[KoJiRo]

bitme! bak, içtim, yürüdüm,kederlendim
denize girdim, üşüdüm, sana geldim

düş bitmeden sen bitme
bitmeden sevgi gitme

bitme! bak, koştum, savruldum, hep örselendim
cigara ziftlendim ille de seni sevdim
uzaklarda öyle çok kederlendim

günler bitmeden bitme
bitmeden hasret gitme

bu yangın *******, bu intihar
gidersen paramparça yüreğimde ağıtlar
bu dolunay gecenin göğsünü yarar
benim göğsümde de sana geniş bir yer var

düş bitmeden sen bitme
bitmeden sevgi gitme…

[KoJiRo]

SEN YOKSUN..

sen yoksun
deniz yok
yıldızlar arkadaşım
ya bu gece harika bir şeyler olsun
yahut bir bomba gibi
infilak edecek başım

ağzımda eski mısralar uzanıp kalmışım
istanbul minareler odamda gibi
gökyüzü temiz ve parlak
işte kolkola girmiş en mesut günlerimiz
muhalif bir rüzgar karşı sahilden

fosforlu ışıklarıyla gökyüzü bir deniz
havada kanat sesleri
ve çılgın kokular

deniz yok
yıldızlar uzaklaşıyor
ben yine yalnız kalıyorum
istanbul minareler kaybolmuş
sen yoksun

[KoJiRo]

Rüzgarda ve ateşlere, hasretinde yaktım da,
Bir seni yakamadım beni yaktığın gibi.
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni.
Sense, sense araya korkular koydun, yasaklar koydun,
Bitmez tükenmez engeller koydun.
Şimdi, şimdi neredesin diye sakın sorma,
Sen çağırdın da ben gelmedim mi.

Sen varken darılmazdım çiçeksiz baharlara,
Yağmurlu havalara, bu kasvetli akşamlara darılmazdım.
Sen varken bakıp içlenmezdim
Tren istasyonlarına, otobüs duraklarına.
Sen varken ayrılanlara ağlamazdım,
Yıkılmazdım biten sevdaların ardından.
Gidenlere küsmezdim, kalanlara acımazdım.
Sen varken, sen varken böyle üşümezdim, titremezdim.
Masumdum çocuklar gibi, böyle delirmezdim, kükretmezdim.
Hele ölmeyi, hele ölmeyi hiç düşünmezdim.
Şimdi soruyorum sana,
Adı sevdaysa bu cehennemin
Sen yaktın da ben yanmadım mı ?

Biliyorsun bütün acılarına yeşil ışık yaktım olmadı,
Bütün korkularına arka çıktım olmadı,
Dağlara merdiven dayadım olmadı,
Haziranda kar oldum yağdım avuçlarına olmadı,
Sevdim olmadı, yandım olmadı, taptım olmadı.
Benden artık pes.
Bu aşkın biletini istediğin gibi kes.

Nasılsa, nasılsa gidiyoruz biliyorum git,
Ama ardında ağlayan bir çift göz,
Paramparça bir yürek,
Ve yıkılmış bir dağ görmek istemiyorsan,
Çek silahını daya sırtıma.
Titrersem namerdim.
Sen vurdun da ben ölmedim mi,
Sen vurdun da ben ölmedim mi.

[KoJiRo]

Geride kalmakmış zor olan
giden otobüsün soguk camına başını yaslayıp göz yaşlarını akıtmak degil
Gidenin ardından aglayarak el sallamakmış zor olan ..
Zor olan gelecegin getirecegi kaygılarla sıkışan bir yüregi taşımak degilmiş,
gögüs kafesinin altında
Hasretin ateşiyle yanan bir yüregi gözyaşlarının vuslat masalıyla avutmaya çalışmakmış Zor olan..
Gittigin yerin en tenha postanesinden üç beş satırlık iyi haber namesi atmak degilmiş zor olan...
Zor olan her sabah pencerenin önünde postacının gelişine kurmakmış saatleri
Başını alıp kendini alıp anılarını valize koyup mavilere gitmek degilmiş zor olan
Zor olan herşeye ragmen , yaşama ragmen inadına kalmakmış...Gitmemekmiş..
Ben kolayı secmişim bu güne kadar
Şimdi ise en zoru yaşıyorum
SENi SEViYOR VE BEKLiYORUM.......

[KoJiRo]

Bir deniz kenarında batıp giden güneşe hüzünle bakıp, kuru bir gözyaşıyla seni hatırlamaktır özleminin tanımı. Her dalganın kıyıya çarpışı, herhangi bir martının rutin bir kanat çırpışı getiriyorsa aklıma seni, seni özlemişimdir. Bakıyorum da seni özlemediğim bir anı da hiç özlememişim. İnsanların yirmi dört saat yaşayıp da benim yıllarca yaşadığım günlerin hiç birinden pişmanlık duymamışım. Burnumda tütüyorsun demekten hiç bıkmamışım. Senden yirmi, otuz km'e uzak bir yerdeyim. senin bilmediğin bir bankta içime çektiğim dumanı özleminle çıkarttığımı da bilmeni istemezdim.

Güneşin el sallayarak uzaklaştığı anlara denk getiriyorum sahil yürüyüsumu her zaman aynı bankta tamamlıyorum. Sensizce seni düşünmek zor değil. Bir simitçi geçer yanımdan, bir falcı oturur yanıma, küçük bir çocuk annesinin kucağında, bir çift yürek birbirinin kolunda. Seni hatırlamadığım an yok hayatımda. Senden tamamen ilgisiz bir kitabın arasında bir hayaller albümü buluyorsa bu yüreğim özlemin doruğunda olduğumu kim inkar edebilir ki...

Aslında bende seni özlemenin bambaşka bir raconu var. Hasretinin gönlümde açtığı yaraların kurşun yarasından farksız olduğunu ve acısına ancak benim gibi bir şehir eşkiyasının katlanabileceğini ama benim bundan değişik bir zevk aldığımı senden başka kaç kişi anlar. Gece yürüyüşlerimin yaralarıma iyi geldiğine hangi terapisti inandırabilirim. Sessizce çırpınışım, seni özleyişim, her dinlediğim şarkıda seni bir kez daha keşfedişlerim ve gece yürüyüşlerimin zevkini hasretinle takas edişim...

Ah ben seni ne çok seviyorum.

Hayat denilen süreç hep bir şeylerin özlemi ile, hasreti ile geçiyor. İnsan yüreği özlemeden duramaz mı? Yoksa özlemeden durmamalı mı? Hep bir şeylerden uzak, hep birilerinin varlığından mahrum.

İnsan gönlü o kadar geniş ki hep özleyecek ve özlemler son ana kadar devam edecek. Belki de hayata anlam katan bu sessiz özleyişlerdir, hayatta kalma çabamıza enerji veren bu buruk hasretliklerdir. İnsan yüreği ne kadar garip değil mi?


Ben yine özledim.
Kimi mi?
Sevdiklerimi...

[KoJiRo]

Beni bu sevdanın ortasında, deli yağmurların altında bir başıma bırakıp gittiğin zamanlar seni hiç durdurmadım... Yoluna çıkıp hiç, gitme, demedim sana... Beni bırakma, diye yalvarmadım... Her gidişinin ardından sessizliğe gömülüp, seni sonsuza kadar kaybettiğimi düşündüm hep... Bir gün geri gelebileceğine hiç inanmadım...Bu yüzden mucizeydi her dönüşün ve bu yüzden her defasında sana daha sıkı sarıldım...
Yıllar geçti aramızdan... Ayrılıklarla sırılsıklam, kavuşmalarla yıldızlı...Şimdi yanımdasın... Ama biliyorum, gideceksin yine... Rüzgar adını çağırıyor... Bu şehrin üzerini yine kara bulutlar sarıyor... Biliyorum, yine deli yağmurlar yağacak üzerime... Yine gizlenecek martılar saçakların altına... Yıldızlar kaybolacak... Biliyorum gideceksin ve ben yine kaybedeceğim yolumu...

Biliyorum, deniz kenarında martıların peşinde koşan çoçukluğumu düştüğü yerden kimse kaldırmayacak... Gözyaşlarımı silmeyecek o sevgi dolu, kutsal yüreğin... Biliyorum, gölgen bir İstanbul sokağının arnavut kaldırımıüzerinde ansızın gölgemi okşamayacak... Biliyorum, gideceksin... Ama bu kez sana sevdalı güvercinin yaralı yüreği bu gidişi kaldıramayacak...

Belki de bu yüzden hiç yapmadığım bir şeyi yapıyor ve soluk soluğa geçen o yıllar boyunca hiç fark etmediğin bir sırrı ilk kez yüreğine fısıldıyorum: Ben sana çocukluğumdan vurgunum... Artık gitme sevgilim...

[KoJiRo]

Türküler bitti
Halaylar durdu
Horonlar durdu
Al damar, mor damar, sah damar sustu
Bahceler put kesildi birer birer
Meyveler salkim sacak tas.
Bir bulut ucardi
Basi bos bedava
Yandi kül oldu.

Hüzün geldi bas köseye kuruldu
Yoruldu yüregim yoruldu.
Agac büyür arkasinda kosamam
Kervan yürür pesi sira düsemem
Yildiz akar ucsam da yetisemem.
Hüzün geldi bas köseye kuruldu.
Yoruldu yüregim yoruldu.

[KoJiRo]

Beni rüzgâra verme
Öfkeli bir deniz gibi
Üstünden atma beni
Yazdığın gibi silme

Yumlama parçalama
Ne yapsam kırılmaz diye
İtme koca dağlardan
Gidip gelip ağlatma

Bu bensiz yapamaz de
İçimin derinlerine sakla
Gösterme kimseye beni
Gönlünde tut bırakma

Kuşlara parçalatma
Çöllere koyup dönme
Gözden çıkarma beni
Tam her şeyimi aydınlatırken
Yeter bu kadar deyip sönme

Bir gidip bir gelip
Çocuk gibi oyalama
Korkutma yıldırma beni
Beni sakın bırakma

[KoJiRo]

Bir gül mahzun durur bahçede
Yaprakları yorgun.
Sen pembe güllerin en pembesi!
Hasta solgun.


Bir gül taze durur bahçede
Yaprakları diri.
Sen beyaz güllerin en beyazı
Sabahlar kadar iri.

Bir gül baygın durur bahçede
Yaprakları serin.
Sen sarı güllerin en sarısı
Yağmur gibisin.

Pembe gül hülyandır açılmış,
Beyaz gül yanakların,
Sarı gül dağınık saçlarındır,
Ve mahzun kalbim ateş gibi
Yanan dudaklarındır.

[KoJiRo]

Ah benim sevdalı başım
Ah benim şair telaşım
Ah benim sarhoşluğum
Ah çılgın yüreğim
Sus artık uslandır beni

Kaç okyanus geçtim böyle
Kaç denizde yitip gittim
Kırılmış direkler yırtık yelkenlerle
Kaç seferden yorgun döndüm

Ah benim yaralı ruhum
Ah benim insan kusurum
Ah benim isyanlarım, ah yalnızlıklarım
Gel artık uslandır beni

Ah benim iyimser yanım
Ah benim aldanışlarım
Ah benim kavgalarım
Ah pişmanlıklarım
Sus artık uslandır beni