WrAtBoY Dan Aşk Şiirleri Arşiv

[WrAtBoY]

Bu Bendeki Bir Dert Ki Anlatamam Kimseye
Kulak Verip De Beni Dinlermisin Kardelen
Sardı Tüm Benliğimi Mecalim Yok Gülmeye
Sen De Benimle Ağlayıp İnler Misin Kardelen

Mis Gibi Sıla Kokan Eş Dost Mektuplarında
Taze Güller Yeşerir Eski Anılarında
Hatıralarla Dolu Gurbet Akşamlarında
Hasret Denen Türküyü Söyler Misin Kardelen

Bütün Duygularını Bir Deftere Yazmanın
Dertlerini Duymayan Duvarlara Anlatmanın
İçinde Ne Varsa Hep İçine Atmanın
Ne Demek Olduğunu Bilir Misin Kardelen

Dostu Oldum Kaç Defa Sabahsız *******in
Defterimde Yeri Yok Anlamsız Hecelerin
Çözemedim Bir Türlü Bu Zor Bilmecelerin
Cevabını Sen Bana Çözer Misin Kardelen

Ne Kadar Tattırsa Da Ayrılık Acısını
Unutamazsın Yine Onun Hatırasını
Bir Kenara Bırakıp Acısını Tatlısını
Hepsini Bir Kalemde Siler Misin Kardelen

Anlat Sen De İçini, Dök Dışına Ne Varsa
Hiç Düşünme Kalbimi, Bırak Yansın Yanarsa
Bu Derdi Sen Benimle Paylaşırmısın Yoksa
Bakıp Bakıp Halime Güler Misin Kardelen

Bilirim Ben Yerini Sormam Sana Nerdesin
Senin Yurdun Dağlarda Sen Hep Yüksektesin
Nasıl Gelsem Yanına Her Zaman Göklerdesin
Eğilip De Elimden Tutar Mısın Kardelen

Ah Gurbet Sen İcimde Dinmeyen Bir Sancısın
Bazen İyisin Ama Çogu Zaman Acısın
Ey Kardelen Sen Bana Neden Çok Yabancısın
Çaldım İşte Kapını Açar Mısın Kardelen

Senin De Gözlerin Yaş Ağlamışsın Besbelli
Yoksa Sen De Benim Gibi Naçar Mısın Kardelen
Bu Topraktan Çıkıp Ta Karları Delmişsin Ya
Mevsimin Gelmeyince Açar Mısın Kardelen

Derdimi De Dinledin Sana Ağır Gelirse
Yine Toprak Altina Kaçarmısın Kardelen
Ya Ölüm Günü Gelip Alırlarsa Ruhumu
Benimle Gökyüzüne Uçar Mısın Kardelen

[WrAtBoY]

Ben aşkı matematike benzetiyorum,
Aşk da dört işlem görüyorum,
Seni düşündükçe yüreğim çarpıyor,
Uykularım bölünüyor *******i,
Çıkaramıyorum gözümden hayalini,
Toplayamıyorum bir türlü kendimi,
Yani sensin iki kere iki....

Ben aşkı tarihe benzetiyorum,
Savaşlar veriyorum senin için,
Antlaşmalar yapıyorum kendimce,
Elçiler yolluyorum saraylarına,
Beyazıt oluyorum sonra,
Düşüyorum zindanlara,
Ve içiyorum aşkın zehrini...

Ben aşkı kimyaya benzetiyorum,
Kovalent bağlar kuruyorum aramızda,
Elektronlarını sayıyorum aşkımızın,
İletken mi ? yalıtkan mı ?
Soruyorum kendi kendime,
Bu aşk fiziksel mi ? Kimyasal mı ?...

Ben aşkı biyolojiye benzetiyorum,
Genlerini arıyorum sevdanın,
Genetik şifresini çözmeye çalışıyorum aşkımın,
Öylesine işlemişsin ki içerime,
İnanmazsan bak hücrelerime,
Yalandır Endoplazmikretikulum;
Ben sadece...
SENİ Seven bir KULUM.....

[WrAtBoY]

Beni Özle...

Gözünün alabildiğine bak.
Güneşin suya battığı yerde
Beni düşün ufacık bir tebessümle,
Beni sev...
Kendinle ve tüm kalbinle.
Beni her zaman eski bir sevgili
Eski bir dost olarak biL.
Beni asLa UNUTMA!
Şu tozpembe hayatında,
Denizin bittiği yerde
İkimizi yanyana yürürken
Beni ufukta,
Kendini ise benim yanımda,
Ama çok uzaklarda...
Denizin mavisinde,
Güneşin sarısında,
Ve hayatının baharında,
Beni özLe...

[WrAtBoY]

Belki
kısa bir hikayeyiz,
sadece mürekkebimiz kurumamış

belki
varız,
o zaman tüm yalanlamalar yalan.

belki
yokuz,
ama o zaman niye bu bocalamalar?

belki
toprağız
güneş bekleyen

belki
güneşiz
bekleyemeyen

belki
yanlış sorularız
cevapsız

belki
cevabız
soru işaretleri yalnızca aksesuvar

belki
biz zoruz
her şey başından beri o kadar kolay

belki de
"biz" değiliz
benim
tüm
bu
yalanları
söyleyen

belli ki
belki...
...............
................
Vardır Bir Hayır...!!!

[WrAtBoY]

BEN SENDEN ÖNCE ÖLMEK İSTERİM

Ben
senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
İyisi mi, beni yaktırırsın,
odanda ocağın üstüne korsun
içinde bir kavanozun.
Kavanoz camdan olsun,
şeffaf, beyaz camdan olsun
ki içinde beni görebilesin...
Fedakârlığımı anlıyorsun :
vazgeçtim toprak olmaktan,
vazgeçtim çiçek olmaktan
senin yanında kalabilmek için.
Ve toz oluyorum
yaşıyorum yanında senin.
Sonra, sen de ölünce
kavanozuma gelirsin.
Ve orda beraber yaşarız
külümün içinde külün,
ta ki bir savruk gelin
yahut vefasız bir torun
bizi ordan atana kadar...
Ama biz
o zamana kadar
o kadar
karışacağız
ki birbirimize,
atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz
yan yana düşecek.
Toprağa beraber dalacağız.
Ve bir gün yabani bir çiçek
bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse
sapında muhakkak
iki çiçek açacak :
biri sen
biri de ben.
Ben
daha ölümü düşünmüyorum.
Ben daha bir çocuk doğuracağım.
Hayat taşıyor içimden.
Kaynıyor kanım.
Yaşayacağım, ama çok, pek çok,
ama sen de beraber.
Ama ölüm de korkutmuyor beni.
Yalnız pek sevimsiz buluyorum
bizim cenaze şeklini.
Ben ölünceye kadar da
bu düzelir herhalde.
Hapisten çıkmak ihtimalin var mı bu günlerde?
İçimden bir şey :
belki diyor.

[WrAtBoY]

ZiGon SehPa

Bu gün ordaydim.
Ayni yerde, ayni evde.
Ayni kapidan girdim içeri.
Tesadüf bu ya ayni anahtar kalmis bende.
Sandalyede yelegini unutmussun,
Masada kahkahani,
Mutfakta bardagini.
Salon da durusunu unutmussun.
Sonra yan oda da hiçkirigini,
Koridorda gözyaslarini.
Kapida çarpip çikisini unutmussun.
Bir çiçegin zehri düsmüs zigon sehpaya.
Bir rujunun rengi düsmüs oval aynaya.
O kavgadan arta kalan kirik bir vazoyla.
Ikimizin kalbi düsmüs tozlu balkona.
Duvardaki resminde gülüsün kalmis.
Son içtigin fincanda dudak izlerin.
Portmantonun yaninda gidisin kalmis.
Kapida biraktigin ayak izleri.
Yastiginin üstünde saçini buldum.
Posta kutusunda mektuplarini.
En son dinledigin sarkini buldum.
O hicazda kalmis göz yaslarini.
Yazan böyle yazmis demek sarkiyi.
Nasil anlam buldu sen olmayinca
Neyleyim köskü, neyleyim sarayi.
Içinde salinan yar olmayinca.

[WrAtBoY]

Tek yapabildiğim şeyin teselli etmek olduğunu sanardım
Onu da beceremediğimi bu akşam senin yanında anladım

Sen ne kadar gözyaşı akıttıysan dışarıya, o güzel gözlerinden
Ben de onun kadarını içime akıttım sana göstermeden, gizliden

Ne kadar çok istedim sana sarılıp seninle beraber ağlamayı
Ama yine cesaret bulamadım, ne kadar da istesem bunu yapmayı

Gözyaşlarını silmek istedim, elimi sana değdirmeye korkuyordum
Uzanıp öpmek istedim yaralarını ama yapamadım, yapamıyordum

Doldum, çok doldum gözyaşı ile, ağlamak istiyorum, doyana kadar
Dökmek istiyorum içimi sana, öğrenmeni istiyorum içimde neler yatar

Sil gözyaşlarını meleğim, dinsin bu yağmur, yeterince ıslandık
Ağlama artık, ben ağlayayım, acının paylaştıkça bittiğine inandık

Ben sana dışarıdan bir zarar gelmesin, canın acımasın isterken
Sen, benim savunmaya çalıştığım şehrimi, seni, yıkıyordun içeriden

Ne olur zarar verme, hayatımı yaşadığım şehrime o güzel ellerinle
Dayanamam aldığı yaraları görmeye, ulaşmaya çalışırken kalbine

[WrAtBoY]

Bu son buluşmamız
Bu son görüşmemiz
Kimbilir bir daha karşılaşmayız
Belki de bir daha görüşemeyiz
Ayrılmalıyız, ayrılmalıyız
Bir gülü sevdim
Bir seni sevdim
Bir mevsimlikmiş senle aşkımız
Gel gitme desem, kal etme desem
Hiç faydası yok ayrılmalıyız
Senin gözlerin yaşlı
Benim yüreğim yaslı
Bu aşkta bir umut kalmadı yazık
Seni bir başkası bekliyor artık
Ayrılmalıyız, ayrılmalıyız

[WrAtBoY]

Mavi Gözlü Dev, Minnacık Kadın ve Hanımelleri


O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruli
hanımeli
açan bir ev.

Bir dev gibi seviyordu dev.
Ve elleri öyle büyük işler için
hazırlanmıştı ki devin,
yapamazdı yapısını,
çalamazdı kapısını
bahçesinde ebruli
hanımeli
açan evin.

O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Mini minnacıktı kadın.
Rahata acıktı kadın
yoruldu devin büyük yolunda.
Ve elveda! deyip mavi gözlü deve,
girdi zengin bir cücenin kolunda
bahçesinde ebruli
hanımeli
açan eve.

Şimdi anlıyor ki mavi gözlü dev,
dev gibi sevgilere mezar bile olamaz:
bahçesinde ebruli
hanımeli
açan ev..

[WrAtBoY]

DINLE RÜZGAR

Dokunma!
Dokunma kalbime ey rüzgar,
Çok yara aldi inan, çok hirpalandi.
Ilk önce;
Sevilmedigi bir kalbi sevdi,
Sonra seven bir kalp geldi
Ama
O hala sevilmedigi kalbin pesindeydi.
Mevsimlerce bu ikilem arasinda geldi gitti.
Nihayet;
Bugün bütün kalpleri atti kalbinden!
Tam kanat açmisken özledigi özgürlügüne,
Birde sen dokunma rüzgar,
birak uçsun özgürlügüne...