İsmet Zeren

[GooD aNd EvıL]

Bizim Hikayemiz

Su istedin de vermedim mi ırmağımdan
Işık istedin de sunmadım mı güneşimden
Çengi istedin de dönmedim mi ekseninde
Tebessüm istedin de gülmedim mi yüreğimle
Sevgi istedin de almadın mı bedenimden
Sıcaklık istedinde çekmedin mi tenimden
Sen;
Suskunken çığlık
Kayıpken zaman
Pişmanken cömert
Giderken ölüm
Uyurken bebek
Kızarken masum
Yaşarken arsız
Olmadın mı benimle
Artık bizim hikayemizi
Bensiz yaşayacaksın

[GooD aNd EvıL]

Bizim Kavgamız Değil

Yakmışız ve yanmışız ki
Hiç bitmeyen kavgalarla her gece
Solmuş vazodaki siyah çiçekler
Duvarda ki atlas perdeler

Kanmışız ve canmışız ki
Yudum yudum sularda yüzmekle
Olmuş denizlerde gemi çekirdekler
Okyanusta mim çekirgeler

Boş ver
Bu bizim kavgamız değil
Varsa çeliş ki bu şehir meydanın da
Saçmalayan puf yastıklar dolusu pamuk
Ağırlıksız kilo gramlar
Adalet mülkün temeli
Mülküm mahvolmuşsa kemirilmekten
Suç şehrin kızlarında mı
Ya ekose etekli kelebekler
Ya cereyanlı pervaneler
Sabır mı topluyorlar rahibelerden

Geç...
Karşıdaki kaldırım saraya gitmez
Çamur dizboyu
Evlerin baş köşesinde erkeklik
Sulu sulu turfanda pazarlık
İyilik yaptım denize attım
Attığım taşlar kum oldu
Kuralları bozan söyle kim oldu?

[GooD aNd EvıL]

Bizim Sokak

Bu sokak bizim sokak gül yüzlüm
Bu sokakta yaşamın kendisi var
Ben varım
Beni kaybedersen bir gün
Bu sokakta ara izlerimi
Şu köşebaşında kurdum hayalini
Bakkal Mehmet Efendiden
Borç para aldım sana gelirken
Ve bana hayır dediğin gün
Tekelci Mahmutun dükkanında sarhoş oldum
Üç şişe doluca şarabıyla
Bu sokağın kaldırımlarını ıslattı gözyaşlarım
Bahar yağmurlarından çok önce
Bu sokakta tattım ilk aşkımı
İlkokulun beşinde
Yürüdüm bayram sabahı bin bir fiyakayla
Babamın aldığı siyah iskarpinle
Bu sokak bizim sokak
Be bu sokağın çocuğuyum
Seni tanımadan arkadaştık
Şimdi sırdaş olduk bu sokakla
Bir gün alıp gidersem başımı
Beni arayacaksan bu sokakta aramalısın
Çünkü bu sokağın her gizli köşesinde
Sana olan sevgimin fısıltılarını duyarsın
Sana olan hasretimin
Kurumaya yüz tutmuş
Çiçeklerini koklarsın

[GooD aNd EvıL]

Boğaziçi Sendromu

Değil artık bu yer o eski diyar
Sesimi ne bir komşu ne kuşlar duyar

Gönlüm hep mekansızdır hep böyle seyyar
Bak işte senden de geçti mazlumum ey yar

Kaderi tarayamam tarağım şimşir
Gurur bu dev aynasında edilmez teşhir

Nasihat etmeden önce kendini pişir
Gerçeğe ısınmayan insan yalanla üşür

İçimden hiç çıkmıyor mazideki mavi göz
Bedenimi çekmiyor dilimde ki adi söz

Sızıları ısıtmaz ne bir ateş ne de köz
Eğer sararsa şehri yine o sihirli güz

Kutba yaklaşmak için ufacık renkli bir buz
Biçimlenir elinde olarak dans eden bir kız

Çiğnerken yutacaksan eğer bir kenger sakız
İndir dimağına demirden siyah topuz

Tutkuyla gözbebeğinde büyüyorsa çılgınlık
Bir sevimli yemiş kurdu olmamalı dargınlık

Masum bir istek gibi birikirse acılar
Açılır yüreğinde hiç dinmeyen sancılar

Ya su ver pişkinliğe ya kurut öfkeleri
İbadet kabul etmez görünmez tekkeleri

Adı gibi tadı var dilinde ki şirinin
Yedi çeşit rengi var yüzündeki derinin

Gözmüdür kulakmıdır şu sabahın mahmuru
Kürk çeşidi saymadık hiç bir zaman samuru

Huşu ile verince en güzel temennayı
Bağladık boynumuza yeminsiz amennayı

Yanaşılmaz tuzaktır sisteki iskeleler
Gün gelir yıkılır mı o aşılmaz kaleler

Şu ömrü bitirince mahruti çadırlarda
Yağmurlar yağmaz olur bulutsuz çatılarda

Maziyi yaşatıyor bir sevgi silsilesi
Gurur içinde hala yenilginin kulesi

[GooD aNd EvıL]

Bohçacı Çeyizleri

Hep lodosu bekler
Akasya ağaçları
Denize uzanmak için
Uzun uzun
Sallanıpta
Kayıklara değmeden

Beherine
Beş kuruş verilmez
Bohçacı çeyizlerinin
Zemgin semtlerinde
Gelip geçtikçe
Umutsuz fakirlerin
Düğünlerine saklanır
Her şey

[GooD aNd EvıL]

Bon Bon Şekeri Ye

Bir boyunduruk vur
İhanete sen bugün
Sadık kal
Bir çocuk sevgisine
Yada bir kuş hafifliğinde
Bob bon şekeri ye sokaklarda
Yad su iç kırmızı kiremitlerde
Göçmen kuşlarına özenip
Ama bugün sakın borçlanma
O ara sokakta kalmış boyahaneye
Boyacı amcalar kızgın insanlara
Her şeyi siyaha boyuyorlar
Siyah ayakkabı siyah çizme siyah duvar
Siyah mendil
Ve bir siyah karanfil
Yakışmaz sana bilirim
Üstelik öyle tanıyamam ben seni
Gözlerinden cenazem
Çıkmadı ya bugün

[GooD aNd EvıL]

Bölünenler

Sisleri böldüm sisleri
Duydunuzmu böldüm diyorum sisleri
Gökyüzü açık
Bir sabah mahmurluğu var
Sokakların üstünde
Gün güneşe hazır
Ben hazırladım dünyayı
Güneşin kahvaltısına
Ayın silüeti belli belirsiz
Çağırdım gelir mi bilmem
Zira biraz ilgisiz

Hisleri böldüm hisleri
Duydunuzmu böldüm diyorum hisleri
Biraz uçuk oldu amma
Vallahi billahi
Böldüm diyorum hapisleri
Biraz pasta gibi oldu
Mutluluk var marmelatlı
Acı var biberli soğanlı
Ama lahmacun değil
Et yok kıyma yok
Çünkü kadın yok
Dırdır yok
Yiyenler bayılıyor tadına
Tok tutuyor insanı
Ağlatmıyor üzmüyor
Ama güdürmüyorda

Akisleri böldüm akisleri
Duyuyormusunuz
Yankı yapmıyor
Dedikodu yapmıyor
Yanlız ben duyuyorum
Yanlız ben yaşıyorum

Bir bahar sabahı sisleri araladım
Hislerim çıktı karşıma
Dupduru
Berrak mı berrak
Yanlız bende yankılandı
Kimse duymadı ve kimse yaşamadı
Bir benden başka

[GooD aNd EvıL]

Bölünürüm

Gül açardı
Gül yüzünde
Bulutlanırdı güneşler
Sıkılırdım
Yaşamaktan
Yıkılırdım
Ne sevgiler bitti/biter
Ne ışıklar söndü/söner
Bin bir garip ikilemle
Bölünürüm
Şu dağlarda

[GooD aNd EvıL]

Böyle Bir Günde

Tapılacaksa...
Tapılacaksa bir kuşa bir ağaca
Ne gerek vardı kormaya
İçimizde ki nehirden
Böyle bir günde
Yürümek isterdim
Yağmur damlalarını
Ayaklarımın altında
Ezmek isterdim
Belki üzerine basıpta geçtiğim
Bildiğim bilmediğim
Belkide kirlettiğim
Şeyleri temizlerim

[GooD aNd EvıL]

Böylemi?

Böyle mi olmalıydı
O mutlu günlerin sonu
O ayrılıkların
O bekleyişlerin
O sabırların
O arzuların sonu
Böyle mi olmalıydı

Ne ummuştuk günlerden
Neler getirdi bize
Böylemi beklemiştik
Yılları ayları günleri

Cevap vermiyor Tanrı
Suskun güller bülbüller
İnsanlar suskun
Başı önünde sevdiklerimizin
Elleri böğründe bekleyenlerin

Sen ordasın
Ben burda
Yanlız uykusuz
Böyle mi olmalıydı