Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Telve

Yollar çıkıyor fallarımda,
Kaçıp gelesim var,
Bırakıp gidesim herşeyi.

Kolların giriyor rüyalarıma
Yoldan çıkıyorum.
Uyanınca bağlı işte
Ellerim kollarıma,
Sensiz çıkıyor bütün hesaplarım,
Bütün yollarım yalnızlığa.

Ne olacağım ben,
Bu yalnızlık adama
Günahını vermiyor.


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Teslim

Gözlerim
Kapanıp kapanıp açılır oldu
Karşımdaki ne
Bilmiyorum ama
Beyaz bayrak sallar gibiyim


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Uyku

Nereye ne yazsam
Uyku var içinde şu ara.

Nereye, nasıl yatsam,
Sağa dönsem,
Sola baksam,
Yok...
Uyku haram.


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Uyu-yor

Uyuyorsun,
Uyuduğundan görmezden geliyorsun
Sırt çeviriyorsun, küsemem
Tombul bacakların,
Tombul ve yumuşak, beyaz, hayret.
Kıpırdayamıyorum,
Kısılıp kalmışım bu koltukta,
Şikayetim yok
Tam karşında;
Böyle ölsem ne yazar.


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Üçlü Amfi (U-3)

koca amfide
kapılardan, camlardan ve duvardan sızdığı kadar
yüzleri seçemeyeceğin kadar
az bir ışık var.
yüzleri saymaya kalksan
yüzü bulur.
ama bu ve buna benzer
civardaki bütün yüzler
yok olacak ya bir şekilde,
bu beni ilk defa
bu kadar şaşırtıyor.

en tepesinde ben varım amfinin,
yukardan aşağıya bakarken,
sanki hepsi sırayla,
ardarda
patır patır düşecek,
ne farkeder zamanı,
hepsi bir bir ölecek
kimine kuş diyecekler
gidince
kimine çiçek,
galiba her an gidiyor bir yenisi,
birisi tam şu anda gitti bile
nerde bilmem,
kimdir bilmem
belki güzeldi,
kuştu hakkaten,
belki puşttu adı,
kuş oldu
nerden bilecem;
ama yine bir yeni çiçek koparsa
benim kendi bahçemden
bu defa galiba
ben de gidecem.


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Vasiyet

Ben giderken sen kalırsan
Başına çok iş düşecek (sevgilim) , çok
Ağır iş.
Sana düşecek bu defa
Arayıp sağı solu
“gitti” demek,
iş bu zaten, gerisi hikaye.

Sen kalırsan ben giderken
Yanıma gelene kadar
Bulduğum gibi kal biraz
Biraz değil,
Dişlerini göreyim dudakların arası,
Gül biraz,
Biraz ağla, madem gideceğim
Gözlerine baka baka gideyim,
Uyuya uyuya (kucağında) .

Ben giderken sen kalırsan güvercinim
Fazla uçma sağda solda,
Kimle kalırsan kal
Nasıl bıraktıysam
Öyle kal,
Bulaşma ite kopuğa
Günümüzü çalan hırsızdan
Uğursuzdan uzak dur;
Söyle
Kim varsa inciten seni
Beni,
Kına yaksınlar!


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Yengeç

Ne zaman elimi uzatsam sana
Düştüğüm yerden,
Kızılcık sopası dilin;
Parmaklarımı kırıyorsun.
Gözlerimi dişleyip
Kan ağlatıyorsun,
Düştüğüm yerin dibine sokuyor
Ama anlamıyorsun;
Her gömülüşüm
Biraz daha derin.


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Yorgan Gitse

Şikayetim kendimden, kendime,
Başkaca bir şeyim yok çatacak,
Bu halimden dertliyim.

İşin kötüsü
Dertlilikten değişmiyor bu halim,
Altına girdim mi kafadaki meselenin
Üstesine çıkamıyorum.

Esasen bazen hafifliyor bunlar
Ama yardım yetişmezse
Kendi kendime giriyorum, yorgan gibi
Bir sürü derdim var, üstüste,
En üsttekini bir düşürsem
Kalanı hikaye.

O en ağırı düşmeden
Kıpırdamaz alttakiler,
Onlar kıpırdamadan
Uyanamıyorum,
Öyle güzeller ki,
Sıcacık,
Bir ölüm boyu uyurum altında,
Ne güzel aslında, sıkılmasam,
Şu en üsttekini
Bir düşürsem.


Birol Özdemir

[GooD aNd EvıL]

Zamansız Kahraman

tam olduğun yerde durmalıyım
tam durduğun zamanda
ne bir adım önde
ne bir saat önce
uzun uzadıya akarken asfalt altımızda
birleşmesinler dersen
saymak istiyorum dersen yol çizgilerini,
tamam
nasıl istersen,
mola...

durur bir yolüstü lokantasında,
sen sayarken çizgileri,
ben bir çorba kaşıklarım,
firara gider,
kaçmaya çalışırsan,
amansız
zamansız kahramanın olurum (birdenbire):
o zaman farkedersin belki;
tek farkım Peçorin'den
onca katı olamayışım galiba,
ve tek benzer yanım
sürekli bir acının belirtisi
gözlerimde.


Birol Özdemir