Serdar Erdemir

[GooD aNd EvıL]

Pus vuruyor pencerene
Giz kokulu,
Kar taneleri düşüyor ellerine
Üşüyor gece
Sen de üşüyor musun?
Teni tenimi sarıyor
Karanlık bir boşluğun
İniltisinde…
Kardan adamlar giriyor düşlerine
Titriyor gece
Sen de titriyor musun?
Hadi;
Kapama aç pencereni
Sana;
Yakamozlar eşliğinde
Yüreğimin sıcaklığını
Getirdim hediye
Yoksa görmüyor musun?
Ay çıktı doludizgin
Aydınlığa gebe gece
Duyumsuyor musun?
Yoksa gülüm;
Sen de ben gibi,
Soğuktan ölüyor musun?
Ölüyor musun gülüm,
Ölüyor musun?

[GooD aNd EvıL]

açlığını fırsat bilip sevgiye
adi adamlar girecek düşlerine
yetim çocuklar gibi;
boyunlarını büküp
hasretle
bakacaklar gözlerine
aldanacak
ağlayacaksın…
vakit gelince;
salaş bir masada başlayıp,
bir otel odasında;
son bulacak yasak sevişme
terk edileceksin yine
terk edileceksin işte
mutluluğunu sağacaklar/
kahve gözlerinden
posası kalacak geriye
bir avuç telve
alıp başını gideceksin
başlayacak yolculuğun
sevgisi tehirli yüreğe
hıçkırıklar eşliğinde;
sokulacaksın
ilk göz ağrım deyip
sıcak göğsüne…
yıllarca kör olsan bile
döneceksin özüne
özde var olan gerçeğe
seni seven;
menfaatsiz ellere
dikkat et geç kalma
bu yolculuk;
yürekten yüreğe
...yürekten yüreğe

Ocak 2007

[GooD aNd EvıL]

korkuyorum
bu zamansız/
hain *******in
karanlığında,
yalnız kalmaktan
sus-pus olmuş üşümüş
bir köşeye sığınmış/
olmaktan korkuyorum…
titriyorum;
ellerim avuçlarımda
nefesimi üflüyorum
parmaklarıma..!
üşüyorum;
damarlarımda
son bir çaba/
zamansız akşamlarda
ısınamıyorum, donuyorum…
katran yeşiline boyalı
kabuslar içinde uyanmaktan
saatlerin uykuda
olduğu vakitlerde
dudaklarım kupkuru/
su aramaktan
terler içinde ıslak
çırılçıplak uyanmaktan
.........korkuyorum..!
bu unutulmuş
tek başına yalnız/
sıvası dökülmüş odada;
avuçlarımda kan
saçlarımda hicran kokusuyla
alnımda kızıldan/
soğuk bir busenin bıraktığı
çelikten izle
unutulmaktan korkuyorum…
aslında ben;
dilim varmıyor ama.
bu zamansız akşamlarda,
ölmekten korkuyorum..!

08.08.2001