Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Serüven...

şiirin çıplaklığını giyinmek
giz olmak tene dokunuşunda
çarpılmak
bölünmek
sıfırları atmak sonra
sadeleşmek
hesaplaşma anında

kainatın güçleri ve
yazının paganları adına yemin olsun ki
susmaz bu serüven
gök tengri* yaşadıkça!

teraziye vurmak ölümsüzlüğü
kam ananın korunağında güneşe yaslanmak
suyu kutsamak
ateşe varmak
ata ocağında

kadim bir hikaye bu…

düşmüşse elden davul - tokmak
dönüşmüşse kopuza saza
ne gam!
varsın çöl olsun dünya
gönül kurar obasını
yol eder cam köprüleri
yeniden doğulur
bedenden ruha
can otacısında

'gelir de geçer insanoğlu,
‘tükenmez...’
diyor bilge
aşkmış şiirin kudret od’u
ister Hakasya’da bir dağ başında
ister Anadolu’da Mevlana’da

yemin olsun ki şa ve man** adına!
bitmez bu serüven
aşk
bu kürede durdukça!

……….


(*) Gök Tengri: Atalarımızdan yadigar; günümüzde çok az sayıda kalan Hakasya Türkleri arasında hayatiyetini sürdüren; özünde doğa ve aşkla bütünleşmeyi saklayan; 'Şamanizm' olarak da bilinen bir tür inançlar manzumesi…
(**) Şa(sha) : Kadınlık.
Man: Erkeklik:
Şaman (=kam) : “Şa” ve “man” bir arada iken, ruh ve beden arasında iletişim kuran kişiyi tarif etmenin ötesinde, aşkın birlikteliğini simgeler.


(30 Haziran 2004)

Naime Erlaçin