Osman Demircan

[GooD aNd EvıL]

Avuçlarımdan Kuğular Havalanır

Bazen bir kapı aralanır gül kokusu dolar gece rüyalarıma
Avuçlarımdan kuğular havalanır şelaleler dökülür ellerime
Girmez içeri bir aydınlık karanlık kalır gözyaşlarımda kuş
Bir çocuk boğulur anne diyerek hıçkırıklarımın girdabında.

Bana gülmek yok senin ellerinden sonra hayatım uçurum.
Bütün kaburgalarım kırık daima selam okunur bu şehirde
Camiden cenazem kaldırılır kuşlar ellerimden yem yemez
Bir türlü yaşayamam ben bütün giyotinler alır başımı keser.

Kuşlar kaçar avuçlarımdan özgürlüğü yakayamam sen ile.
Yalvararak senden aşk dilenemem ki parmaklarım morarır.
Çekip giderim cami avlularından el açmam güvercinliğine.
Bana bıraktığın kaldırım taşlarını söker atarım yerlerinden.

Osman Demircan