Can tanem...

[CaKaLBoT]

Dokunsan tutuşur sönmüş ateşler
Alevler külleri yutar can tanem
Cemaline değse doğan güneşler
Kendini sulara atar can tanem

Ela gözlerinde, efsundur bakış
Dilinden çıkan söz kalplere nakış
Senin cemalini gören karakış
Yaz olur ruhunu satar can tanem

Saçların salınsa niyazlar başlar
Hep sana kurulur, hayaller düşler
Senin gülüşünle ötüşür kuşlar
Varlığın neşeye katar can tanem

Lügatte ne varsa güzele dair
Senin cemalinden akan bir nehir
Tek hece içinde aranan zahir
Senle başlar, senle, biter can tanem

Bu can ki emanet olsa da can da
Yoluna fedadır hemen o an da
Günahı çeksem de ahir zamanda
Sen iste kabre de yatar can tanem

Sabahı akşamı günü gecesi
Sultanı, kralı, kraliçesi
Yeryüzü gökyüzü daha nicesi
Sen yoksan yanar da tüter can tanem