Aşka Hudut Çizilmez

[вσυя∂¢αη]

Aşka Hudut Çizilmez



Bir damla gözyaşıyla ıslanan yüreğine ölüm istenilmez
Karanlık ruhuna çöküyorsa, korkuların depreşiyorsa
Gözlerime en parlak yıldızları sığdırıp,
Aydınlığı yarınlarına hediye edeceğim.

Aşka hudut çizilmez
Gözlerini kapatmakla güneşe perde çekilmez
Çiçeklerin soluyorsa, avuçlarında güllerin yanıyorsa
Avuçlarımda baharı sana getireceğim.

Aşka hudut çizilmez
Son nefeste bile ömre kefen biçilmez
Toprağın kuruyorsa , dudakların yanıyorsa
Ellerimle denizleri sunup ,
Yüreğindeki susuzluğunu gidereceğim.

Aşka hudut çizilmez
Kefeni giyip ölüme gitmekle Cennet istenilmez
Ayakların tutmuyorsa, çocukların seni bekliyorsa
Tek bir gülüşün için
Sırtımı senin yüreğine semer bileceğim.

Aşka hudut çizilmez
Ölüm son duraktır ; gidiş- dönüş bileti verilmez
Acım çok, umudum yok diye feryat edersen
Mutluluğun Kevser ırmağında yaşamak dururken
Ölüme davetiye gönderirsen
Son nefesimi yarınlarına sunup
Ömrümü sana feda edeceğim.