![]() |
![]() |
#11 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Jun 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 50,906
Teşekkür Etme: 70 Thanked 143 Times in 89 Posts
Üye No: 43266
İtibar Gücü: 12099
Rep Puanı : 59275
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Yaşam Alintilari
Hayat gözlerini kirpmaz insana, Dogdugun zaman açarsin gözlerini Taa ki son nefesini verip kapayana kadar. Işte budur onca kavga edip, yenmeye çaliştigimiz hayat. Emek verdigimiz, Emek verip de kaybettiklerimiz, ya da kazandiklarimiz, Sevdigimiz delicesine, Tutkularimiz, aşklarimiz. Terkedenimiz, terkettigimiz olur, Bazen saygisizca ürkek ve buruk bir üzüntüyle. Sevenlerimiz de olur elbet, sevdiklerimiz kadar. Işte o an anlariz sevginin açan çiçegini kirmadan koklamak gerektigini. Dagiliriz ya yurdun dört bir yanina , Iş, aş, ekmek, hatta avrad bulmak için, Kimimiz bulur umdugunu, Kimimiz sanar buldugunu. Vatan borcu namus borcu ya… Bu yüzdendir körpe vücutların toprakla tanışması Kanayan yürekler bırakması Sarılamayan yaralar açması. Eee, tabii birde insani özelliğini yitirmişlerimiz de var şükrolsun, Ama olsun… Biz buna da alışığız, İt gibi sürünmeyi de, bey gibi yaşamayı da biliriz, Kötü olmasa, iyinin değerini bilirmiyiz hiç deyip kendimizi avutmayı da. |
![]() |
![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|