Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

İsmail'di Onun Adı
I/:
İsmail'di onun adı.
Yan komşunun tek oğluydu
O yüzdendi biraz yaramazlığı,
Ve sanırsam ondan dolayı
İsmail'in dünyayı umursamazlığı.
Her daim ayağında gıcır gıcırdı
Has deriden Sümerbank potinleri.
Ia/:
İsmail'di onun adı.
Babası terzi Şakir ustaydı
O yüzdendi yeni ceketinin düğmelerinin
Gözümüzü alan sedefi parlaklığı
II/:
Her sabah komşu bahçeye atlar
Altın renkli kayısıları yolardı.
Kıyardı çağlayken daha meyvalar.
Sonra bizim civcivleri taşlardı.
Her oyun ortasında kırmadık cam
Ve yarmadık top bırakmazdı. IIa/:
İsmail'di onun adı
Haşlardı kasabadaki tüm çocukları.
Günlerden bir uğursuz gün o gelince
Mahallenin ne tuzu, ne de tadı kaldı.
İsmail'di onun adı
Ailesinin yüz karasıydı.
Sopasını yemeyen kalmadı çevrede
Kafamda bakın hâlâ
Attığı o koca taşın yarası.


Ahmet Yozgat