Ahmet Turan Altunsu

**GooD aNd EvıL** · 08-08-2008, 06:46 PM

Davet
‘’Bir yüz geçer hayalimizden, ardından ışıklı bir yol bırakır,bir de derin bir iç çekişi... Bu yolun oyuğundan uyumlu kelimeler dökülür. Şiir işte bu yol açmadan doğar. Şiir daha çok, içinde musıkî olan bir dil yaratma işidir. Şiir, bir maceradır! ’’ Jean Wahl...

‘’Şiir; ateşin, bacaların, peteklerin, papatyaların, insanların ve kızıl günbatımları’ nın şehvetli ve mistik bir matemetiği’ dir.’’ Carl Sandburg...

‘’Şiir bir ilim değildir. Şiir bir inançtır ve –geçici bir süre için de olsa- dağları yerinden oynatır! ’’ Robert Gravers...

‘’Şiir; dile karşı yönetilen bir kurnazlık, bir başkaldırı, bir savaştır! ’’ R.M.Alberes...

‘’Gerçek şiir; yüksek sesle okunduğu zaman boğazımızla, nefesimizle, hattâ bütün vücudumuzla daha iyi duyduğumuz şeydir! ’’ Alain...

‘’Şiir; genlerime mühürlenmiş en güzel kaderdir! ’’ Abdurrahim Karakoç...

Yukarıda beşi yabancı biri yerli olmak üzere, altı adet şiir tanımı var.
Bu tanımlar, bir anlamda şiirin –sınırsızlık içindeki sınırları-nı ifade ediyor bize.
Üstüme vazife gördüğüm için söylemiyorum...
Öyle kendimi bir ‘’üstad’’ sınıfına yerleştirmem de mümkün değil, çünkü haddimi bilirim...
Yazabildiklerimi de sadece ‘’deneme’’ olarak algılıyorum zaten...
Ancak; sanıyorum bu tariflerin ışığı altında, hem kendi yazdıklarımızı hem de başkalarının
yazdıklarını daha iyi irdeleyebilmeyi ve olması gerektiği gibi bir eleştiri yeteneğini elde etmeyi başarabiliriz...
Çok kıymetli bir arkadaşımızın da söylediği gibi, konuyu ‘’al gülünü ver gülümü...’ anlayışından soyutlayarak; daha aklı başında, daha geleceğe açık ve ufku geniş, daha kaliteli hale gelmiş bir şiir ortamının doğmasını sağlamış oluruz diye düşünüyorum.
Gelin bunu tartışıp, uygulamaya koyalım!
Siz ne dersiniz?

08-08-2008, 06:46 PM	#11
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57918 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Davet ‘’Bir yüz geçer hayalimizden, ardından ışıklı bir yol bırakır,bir de derin bir iç çekişi... Bu yolun oyuğundan uyumlu kelimeler dökülür. Şiir işte bu yol açmadan doğar. Şiir daha çok, içinde musıkî olan bir dil yaratma işidir. Şiir, bir maceradır! ’’ Jean Wahl... ‘’Şiir; ateşin, bacaların, peteklerin, papatyaların, insanların ve kızıl günbatımları’ nın şehvetli ve mistik bir matemetiği’ dir.’’ Carl Sandburg... ‘’Şiir bir ilim değildir. Şiir bir inançtır ve –geçici bir süre için de olsa- dağları yerinden oynatır! ’’ Robert Gravers... ‘’Şiir; dile karşı yönetilen bir kurnazlık, bir başkaldırı, bir savaştır! ’’ R.M.Alberes... ‘’Gerçek şiir; yüksek sesle okunduğu zaman boğazımızla, nefesimizle, hattâ bütün vücudumuzla daha iyi duyduğumuz şeydir! ’’ Alain... ‘’Şiir; genlerime mühürlenmiş en güzel kaderdir! ’’ Abdurrahim Karakoç... Yukarıda beşi yabancı biri yerli olmak üzere, altı adet şiir tanımı var. Bu tanımlar, bir anlamda şiirin –sınırsızlık içindeki sınırları-nı ifade ediyor bize. Üstüme vazife gördüğüm için söylemiyorum... Öyle kendimi bir ‘’üstad’’ sınıfına yerleştirmem de mümkün değil, çünkü haddimi bilirim... Yazabildiklerimi de sadece ‘’deneme’’ olarak algılıyorum zaten... Ancak; sanıyorum bu tariflerin ışığı altında, hem kendi yazdıklarımızı hem de başkalarının yazdıklarını daha iyi irdeleyebilmeyi ve olması gerektiği gibi bir eleştiri yeteneğini elde etmeyi başarabiliriz... Çok kıymetli bir arkadaşımızın da söylediği gibi, konuyu ‘’al gülünü ver gülümü...’ anlayışından soyutlayarak; daha aklı başında, daha geleceğe açık ve ufku geniş, daha kaliteli hale gelmiş bir şiir ortamının doğmasını sağlamış oluruz diye düşünüyorum. Gelin bunu tartışıp, uygulamaya koyalım! Siz ne dersiniz?

Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir)