Ahmet Turan Altunsu

[GooD aNd EvıL]

Eryaman / Göksu
göksu’da rengârenk bir bahar dalı,
üstünde bir sığırcık; kıpraşır işveli ve edalı…
oynaşır durur, koklaşır neş’e içinde;
besbelli ki bahar dalına sevdalı.

ıhlamur dalında pır pır salkımlar; bıldırdan kalan,
salkımlar arasında bir çift kumru…
hatırlatır insana; birlikte, mutlu bir ömrü.
bir seyirden ibarettir insanı mutlu kılan.

göl kıyısında bir salkım söğüt: yaşlı fakat gür;
henüz bırakmış sürgünlerini tabiatın kollarına…
cıvıl cıvıl serçeler dizilmiş dallarına,
bir kendi alemcilik ki; mutlu ve özgür! ..

daha kaç yıl önceydi, görmeyen nasıl inanır?
boz bulanık gölünde yalnızca ördekler vardı.
sığırcık, kumru yoktu, serçeler mutsuz uçardı,
görenler; bir sihirli el dokundu sanır