Menekşe Gülay

[GooD aNd EvıL]

Sensizliğin Vurdu Beni

Bana hiçbir silah işlemez.
Ama vuruldum ben, sensizliğimle.
Kanayan bir kalp taşıyorum şu an içimde.
Silah bir kere de sen her günümde öldürdün beni.

Aşkından kuvvetli bir silah var mı bu dünya da.
Acılarla, özlemlerle doldurulmuş mermileri.
Hasretle yüklü cephaneler, sevdam da.
Gözyaşlarım bomba gibi, hep taarruzda.

Sensizliğin vurdu beni, aşkınla birlikte.
Bedenimde ki arzular atom savar gibi içimde.
Bir savaş var ruhum da anlayamadığım.
Beni mecnun yapan deli eden tutkularım.

Kana boyandı sanki, içimde ki acılar.
Zehirledi düşüncelerimi, ya içimde ki fırtınalar.
Ruhumu söküp aldı bedenim den şimdi.
Yaşayan bir ölü gibi kederlerde kayboldum bil ki.

Bir aşk verdin bana, sensizliğime esir.
Sevgin ise özleminle karışık tütüyor gibi.
Ya hasretin, duman duman boğuyor beni.
Hergün ölmek zor canım vurda öleyim bari.

Menekşe Gülay