Gözde Hatiboğlu

**GooD aNd EvıL** · 10-13-2008, 06:33 PM

Ben Sana Sürgünüm Sevgilim
Ben sana sürgünüm sevgilim
Üstelik gönüllü bir sürgünlükte yüreğim
Boş lafların ve yalnızlığın kalesi olmuş kalplerin
Yüzündeki gülümsemeyi gün sonu çıkaran gölgelerin
Zincirlerin soyut haline bağlanmışlığın
Bir zamanların destansı hikayeleri olmuş kahramanların
Aşka burnunu bile sokamayanların varolduğu bir şehirde
Ben sana sürgünüm sevgilim
Üstelik gönüllü bir sürgünlükte yüreğim

Gittiğim yönde inancım sağlamdır benim
Sınırsız bir özgürlüktür zihnimde senli düşlerim
Gerçek ismin ya da fantastik hallerin
Kimseden izin almaya ihtiyaç yok sadece benim gözlerin
Uzakta bir yerdir belki bana seçtiğin sürgün günlerim
Yakınlığım akreple yelkovanın birbirinin peşi sıra gidişi kadar
Hangi saat hangi saniye hepsi sana bakar
Aynı çarkın içinde döner tüm sevilerim
Algılaması olanaksızdır dışardan kimliksizlerin
Yüzün sadece benim sürgün yerim
En iyi karşılandığım yerdir gözlerin

Sözcüklerim bulanıklaşır bazen
O zaman usa vurmuş halindir zincirlerim
Karanlıkta yansıman görünür
Yalnız bana verdiğin anlamdır ifaden
Çizilmez kağıda kalemle benzersizdir duruşun
Sen bir görün yeter çıldırır tüm imgeler
Sevgi dediğim şey umudu kestiğin yerde başlıyor
Huzuru bozmadık ya biz, sürgün ondan bitmiyor
Dilim hayatımın anlamı oluşunu anlatıyor sana
Aşka yakın uzak yeterince mesafede durmayı bildik sonunda
Dedim ya en baştan tüm yara izlerime inat
Ben sana sürgünüm sevgilim
Üstelik gönüllü bir sürgünlükte yüreğim

10-13-2008, 06:33 PM	#11
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57925 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Ben Sana Sürgünüm Sevgilim Ben sana sürgünüm sevgilim Üstelik gönüllü bir sürgünlükte yüreğim Boş lafların ve yalnızlığın kalesi olmuş kalplerin Yüzündeki gülümsemeyi gün sonu çıkaran gölgelerin Zincirlerin soyut haline bağlanmışlığın Bir zamanların destansı hikayeleri olmuş kahramanların Aşka burnunu bile sokamayanların varolduğu bir şehirde Ben sana sürgünüm sevgilim Üstelik gönüllü bir sürgünlükte yüreğim Gittiğim yönde inancım sağlamdır benim Sınırsız bir özgürlüktür zihnimde senli düşlerim Gerçek ismin ya da fantastik hallerin Kimseden izin almaya ihtiyaç yok sadece benim gözlerin Uzakta bir yerdir belki bana seçtiğin sürgün günlerim Yakınlığım akreple yelkovanın birbirinin peşi sıra gidişi kadar Hangi saat hangi saniye hepsi sana bakar Aynı çarkın içinde döner tüm sevilerim Algılaması olanaksızdır dışardan kimliksizlerin Yüzün sadece benim sürgün yerim En iyi karşılandığım yerdir gözlerin Sözcüklerim bulanıklaşır bazen O zaman usa vurmuş halindir zincirlerim Karanlıkta yansıman görünür Yalnız bana verdiğin anlamdır ifaden Çizilmez kağıda kalemle benzersizdir duruşun Sen bir görün yeter çıldırır tüm imgeler Sevgi dediğim şey umudu kestiğin yerde başlıyor Huzuru bozmadık ya biz, sürgün ondan bitmiyor Dilim hayatımın anlamı oluşunu anlatıyor sana Aşka yakın uzak yeterince mesafede durmayı bildik sonunda Dedim ya en baştan tüm yara izlerime inat Ben sana sürgünüm sevgilim Üstelik gönüllü bir sürgünlükte yüreğim __________________ Buraya Kadarmış ..

Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 7 (0 üye ve 7 misafir)