Deniz Ekrem

[GooD aNd EvıL]

Acın Yalnızlığın Kutlu Olsun Nice Yıllara
Bu günü düşünüp düşlüyorsan eger,
''Düş kurmak için bundan daha güzel bir zaman olur mu? '' diye soruyorsan
Geçen günleri bir bir izleyip gözlerinin uçurum kıyısında
Sağa sola baktığın tüm yollar tanıksa düşlerine,
Düşlerine sığmıyorsa hiç bir şey...

Heybene sakladığın umutlarını çıkarmaya kıyamıyorsa minik ellerin,
Aklında o, fikrinde o, beyninin en ücra köşesinde hala o varsa,
Cennet bahçesi tenin o yokken cehennem yangınları yaşıyorsa,

Yatağına her uzandığında yastığında depremler oluyorsa kalbinin çarpıntılarıyla,
Yorgan yaptığın kalbini ellerinle gögsününün ortalık yerine sıkıştırıyorsan,
Yıldızlardan medet umup,
Sen kaydırıyorsan gökyüzünde, içinden hep o'na dair dilekler varsa,
Haylaz bir çocuk gibi, oyuncaklarım neredenin anlamını,
Oyuncaksız kalmışcasına arıyorsan...

İsminden öteye gitmiyorsa hayat denilenin kollarında,
Her şarkıda o'nun adı, her şiirde o'nun sözcükleri varsa,
Şarapnel parçaları gibi dağılıyorsa o yokken mutlu olmak özlemi içinde,
Ve yaralıyorsa seni en derin yerinden,
Kurulan binlerce hayalin ardına geçip yıkılmasın diyorsan hala,
Aldığın yüzbinlerce yaraya rağmen.

Sırtının oluğuna dolan saçlarında bile yakalamak istiyorsan dünü,
Dünde kalsaydı(n) (k) m,
Bu gün böyle olmasaydı'ları sözcük sözcük kazıyorsan tırnaklarınla,
Her günü artık sırf yaşamak olsun deyip yaşıyorsan,

Özenle hazırlamıyorsan bundan böyle kendini yeni günlere,
Taramıyorsan eskisi gibi saçlarını,
Giydigin her elbisede aynaya bakıp telaşlı heyecanın olmuyorsa,
Giydiklerinin hiç biri yakışmıyorsa artık sana,
Üzerine sinen kokusu kalmamışsa kazağında,
Ve boynunda atkısı bırakmışsa kendini yere yani yoksa,
Ellerin üşüyorsa eldivensizliği bahane edip,
Kalbin hala çarpıyorsa acıdan kıvranıp,
Midene kramplar giriyorsa belirsiz zamanlarda,

Evde, sokakta, kaldırımda, işte, oturduğun bir yerde,
Hep ona bakıyorsan ki o yoksa,
Gülüşü çarpıyorsa yüzüne, farkına varmadan gülümsüyorsan,
Isırıyorsan dudaklarını sonra kanatırcasına,

Kül tablasındaki küller gibi yanıyorsa yüregin,
Gözlerin arıyorsa bulamayacağını bile bile üstelik,
Her an bir haber alabilme telaşındaysan,
Yaşadığına dair,
Kırılganlığın düşüyorsa sonra ortalık yere,
Nedenler bıçak gibi kesiyorsa gözlerini,
Küfürler savurup, lanetler okuyorsan hayata,
kalkıp dolaştığınız yere götüyorsa ayakların seni,
Kendine söyleniyorsan ve kendin dinliyorsan söylediklerini,
Anlatamıyorsan hiç bir kimseye,

Bir gün göreyim deyip bin gün ölüyorsan,
Telefonlardaki bütün sesleri benzetiyorsan sesine,
Her çalışında ayak parmaklarından saçlarına koşuyorsa ince bir sızı,
Unutmuyorsan yıllar geçsede üstünden sesinin rengini,

Dumanlı bir çift göz sana bakıyorsa her adımda sırtından,
Karanlıkta kalmış çocuklar gibi tiril tiril korkuyorsan yalnızlıktan,
Evin daha bir uzak geliyorsa, her adımın bin geri getiriyorsa seni,
Odanın mahsun yüzüne bakıp,yüzlerce kez yüzünü arıyorsa yüzün,
Yüzünde kalmışsa hala parmaklarının sıcaklığı,
Bir kuş kadar ürkeksen yine,

Yatağının baş ucunda duruyorsa hala düşlerin bir fırtına gibi hazır,
Evrenin bütün gözyaşını döküyorsa gözlerin,
Yanakların yanmasını unutmamışsa kızarmış nar gibi,
Hatırladıkça ilk öpüşleri utangaçlığın düşüyorsa yine aklına,
Hayatını an'ların içine sığdırıp,sebepsizce mırıldanıyorsan en sevdiginiz şarkıyı,
Her satırına yeni bir satır daha ekliyorsan ve ardından şiire takılıyorsa dudakların,

Konuştuğun her insanda bir kelime yakalıyorsan ondan arta kalan,
Tanıdık tanımadık her kese sormak istiyor ya da anlatmak geçiyorsa içinden onu,
Durduğun durakta oda duruyor,
Bindigin her otobüste yan koltukta oturuyorsa,
İndigin durakta karşına çıkma olasılığı geçiyorsa aklından,

Yaşamak onunla güzel,cennet kapısı o varken açılır,onsuz cehennem diyorsan,

Her baktığın renk onun rengiyse,
Maviyse gökyüzü, gece mavi, gündüz mavi,
Nerede bir mavi görse gözlerin giydiriyorsa üzerine gülümseyip,

Her kitabın başlığında adı duruyorsa,
Kahramanıysa hala yüregindeki ülkenin

Hasretini nefes nefes iç çekip, içine çekiyorsan,
O olmadan ******* soğuk, gündüzler anlamsızsa,
Kimselere duymasın tanımasın diyorsan
Avaz avaz adını haykırmak geliyorsa içinden,
Ayrılığı ölüm gibi kucaklamak düşüyorsa,
Yoluna baş koyup o yokken,
Onun adımlarının olmadığı sokaklar ıssız,
Öfke öfke yumruklar, kıskançlık krizleri tutup sarsıyorsa bedenini,
Dudaklarının tüm kirazı hala onun için saklıyorsa kendini,
Onca bekleyiş, bunca sabır taşları örüyorsa teninde duvar duvar,
Resmi bile yoksa duvara çiziyorsan her gece kirpiklerini,

O olmadan çiçekler sulanmıyorsa bahçenizde,
Saksılarınızı kırıyorsa balkonunuzda esen ayrılık rüzğârı,
Bir gece bile onu düşünmeden yatağa girmiyor,
Ve iyi ******* demeden uyumuyorsan
Hatta bütün bir gece uyumayıp
Sabahları uyanmaya korkuyorsan yatağından,

Bütün papatyaları koparıp fal bakıyorsan,

İçtigin suda onu anıp,
Sofraya her daim bir tabak daha fazladan koyuyorsan,
Yedigin bir lokmada onada yediriyorsan en sevdigi yemegi,

En sevdigin mevsim onun mevsimiyse,
Varsın kış olsun kar yağsın diyorsan,

Doğduğu günü unutmayıp yine hediyeler alıyor ve saklıyorsan,
Biriktiriyorsan üst üste koyup
Her kes uyuduktan sonra özenle açıp izliyor ve tekrar sarıyorsan,

Ve engel olamıyorsan ağlamalarına gözlerinin,

Ve dahada önemlisi
Şimdi nerde? Ne yapıyor? Nasıldır?
Diye soruları mıhlıyorsan yüreginin beynine,
Sonra acıya sarılarak yalnızlığı alıp karşına,
''Keşke'' diye burkuluyorsa avuçlarında dudakların

Ve dudakların gecede hayalini öpüp
Yüregin bir mucize olmasını diliyor
''Gel'' (se) diyorsa....

Acın, yalnızlığın kutlu olsun;

Nice yıllara...

01.01.2007/İstanbul


Deniz Ekrem