Cevat Çeştepe

[GooD aNd EvıL]

İstanbul karşılaması-Emirgan

sana şimdiye kadar,
hiç şiir yazmadım diye sitem etmişsin bana.
demek alıcı gözle bakmıyorsun yazdıklarıma.
benim yazdığım her şiirde
benden bir sitem saklıdır sana, görmesen de.

Emirgan’da;

sen bir balık sırtı ve bir gümüş çay kaşığı.
ben en içlendirilmiş hüzünler dolu senfonilerin,
sabahın kör vakti dinleyicisi.
duraklar dolusu bomboş yolculardan
ve beklemekle gelmeyecek otobüslerden
sadece birisi …
sen ilk düşlerimin;
alabildiğine erguvan gibi açan rengi
ve gençliğimin acemi sarhoşluğusun.
çift kapılı dünyada küçük bir cennet gibi,
ama yaz günlerimde kar altındasın.
sen bir balık sırtı ve bir gümüş çay kaşığı gibi
durup dinlenmeden, denize doğru inen
kendi halinde ve haddini bilen
bir sokaksın.
hani bir akşam hatırlar mısın
çamlar altı mangalında
ateşine ısınmıştık yakamozların.
mezemiz kaldırımlardan topladığımız palamut.
iyisine değil en ucuzuna takılmıştık şarabın.
işte o gece hatırlar mısın.
sana yılan derisi bir ayakkabının
ne kadar da yakışacağını söylemiştim.
sen gülüp geçmiş
ve yakandaki tozunu silkelemiştin
karanfilin.
son aktörde yıkıldı yere beyaz perdedeki.
demek ki film bitti.
cebimdeki bütün anahtarlar gibi
kayıplara karıştı işte şimdi o hayat bahçesi,
gençliğimin çift kapılı hayal bahçesi.

Cevat Çeştepe