Meral Vurgun

**GooD aNd EvıL** · 04-19-2009, 08:03 PM

Bir Daha Öp
ay bırakmışım kar altında
beni orada ara ellerinde yıldız
bu şehir buz gibi yanmış
yakışmıyor ömrüme soğuk mevsimler
şimdi gel /bahar gibi

sen beni öpüyorsun ya
ısınıyor elleri güvercinlerin
sen beni öpüyorsun ya
öpüşüyor bütün canlılar
matriste kıpırdıyor cenin
sen beni öpüyorsun ya
salkım salkım üzüm oluyor gözlerin
bense sarhoşum dut gibi

içimde boydan boya İstanbul
deniz üstü martı sürüsü
elem, keder, yokluk
kaynıyor meydanlar
dost ellerde çiçek açıyor umut
tarihin cilvesine bak
ne menem bir bilmece bu
yanyana direnç ve teslimiyet
yaşamaksa illet mi illet

sen okyanussun uzakların oğlu
gözlerin kah turkuaz, kah Akdeniz mavisi
köpük köpük dök dalgalansın düşlerin
hadi, bir daha öp beni
meyveli bir dal gibi birikmişim sana
sedef rengi dudaklarından
yağmur olup boşalsın sevincin ışınları

gökkuşağıyım bu gün
nereye baksam çiy düşüyor
yüzüme kelimeler diziyorum
her bir hecesinde bin can saklı
anılar çiziyorum tarihsiz
mezar taşları gibi susuyor gülüşler
yıllar ne kadar uzak güneşe

üşüyorum işte
beni bir daha öp
dudaklarında değilse
dunyanın kutupları nerde
ben neredeyim
neredeyim şimdi? ...
Meral Vurgun

04-19-2009, 08:03 PM	#11
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57918 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Bir Daha Öp ay bırakmışım kar altında beni orada ara ellerinde yıldız bu şehir buz gibi yanmış yakışmıyor ömrüme soğuk mevsimler şimdi gel /bahar gibi sen beni öpüyorsun ya ısınıyor elleri güvercinlerin sen beni öpüyorsun ya öpüşüyor bütün canlılar matriste kıpırdıyor cenin sen beni öpüyorsun ya salkım salkım üzüm oluyor gözlerin bense sarhoşum dut gibi içimde boydan boya İstanbul deniz üstü martı sürüsü elem, keder, yokluk kaynıyor meydanlar dost ellerde çiçek açıyor umut tarihin cilvesine bak ne menem bir bilmece bu yanyana direnç ve teslimiyet yaşamaksa illet mi illet sen okyanussun uzakların oğlu gözlerin kah turkuaz, kah Akdeniz mavisi köpük köpük dök dalgalansın düşlerin hadi, bir daha öp beni meyveli bir dal gibi birikmişim sana sedef rengi dudaklarından yağmur olup boşalsın sevincin ışınları gökkuşağıyım bu gün nereye baksam çiy düşüyor yüzüme kelimeler diziyorum her bir hecesinde bin can saklı anılar çiziyorum tarihsiz mezar taşları gibi susuyor gülüşler yıllar ne kadar uzak güneşe üşüyorum işte beni bir daha öp dudaklarında değilse dunyanın kutupları nerde ben neredeyim neredeyim şimdi? ... Meral Vurgun

Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir)