Meral Vurgun

[GooD aNd EvıL]

Günahlarımın Künyesi
yola gelmedi bu sevda
kaç kez ay billur yüzünde iz düşerken akşamlara
kaç geceden güne pul pul dökülürken yıldızlar
bilirdim
kovulmaktan yeğdi kaçışlar
usul usul koyuldum yollara
soğuk demirler üzerinde kıvrıla kıvrıla aktı sular

ışık hüzmesi gülüşlerini içtim ******* boyu
yastığımın altında sürgün kimliğim
pusu pusat yollardan
masal dağlarından geçtim
ölü kuşlara karışıp bulutlara uçtum
kaybolmalarım el yordamı

içimde yıkık bir kent saklı
sokaklarında son işgalden kalan kan izleri
bilmek istersen eğer
yenigilerim günahlarımın künyesinde yazılı

bastırılmaz bir iç isyanın elebeşıdır aşk
uslanmaz bir yüreğin
vurulduğu yerde düşüp ölmesidir
oyalı bir ipek mendil gibi
koynumda sakladım güncesini

bil ki
anılarında kimse ölmemiştir
kimsenin mezar taşında yazmaz seceresi
kaçış diyordum sevgili
belki de
kendinden öte gidecek yeri olmayanların
ürpermesidir iliklerine kadar
kendi korkularından korkarak
kendine sığınmasıdır birazda

oysa
bütün çıkmaz sokakları
aynı meydanda buluşuyor kayıp kentlerin
son noktayı orada koyuyor düşünen madde
ve perdesini orada kapatıyor sahne...
Meral Vurgun