Ali Osman Yılmaz

[GooD aNd EvıL]

Ben Yine Yaşayacağım,Tüm Acılara İnat

Bunlar,Bu *******!
Benim yaşadığım ******* mi?
Ve neden ayaklar altında eziyor beni?
Yıllar beni yok etmede,
Ve suya yazılmış bir adın,
Unutulması gibi,
Hatırlanmaktayım şimdi.

Bu yaşam bitecek mi?
Ve bu aşkım ölecek,
Ve son bulacak umutlarım.
Ölüm yaptıklarımı yıkacak,
Ve rüzgarlar,
Sözlerimi dağıtacak,
Karanlık *******,
Beni ve aşkımı gizleyecek,
Tarihin derinliklerine.

Nasıl yaşamak bu? bitmiş,
İzi bile kalmamış bir geçmiş,
Ve geçmişini arayan bir şimdi,?
Yaşanan anın içinde var olan,
Ama tüm gözler önünde,
Yaşandığı halde görünmeyen,
Ve insan bir köpük gibi mi olacak,
Denizler üstünde,
Bir görünüp,bir kaybolan,
Ve bir daha oluşamayan,
Değil,aslında hayattır,yaşamın gerçeği,
Yaşam ne rahimde başlar,
Ne de ölümde biter.
Sonsuzlukta bile şu an,
Yoksa eğer,nedir bu yıllar,
Bu ölüm dolu yaşam içindeki,
Ben,sen ve her şey.
Bir düş değil midir?
Kıyısında ölüme ve
Yaşanmadan yaşanan,
Günlere davet edildiğimiz.
Bir düş ki,
Hepimizin gördüğü,
Ve tanrı sabrıyla katlandığımız.

Gökler ve rüzgar,
Tüm gülücükleri ve
Acılarımızı taşır uzaklara,
Kaynağı ve pınarı aşk olan,
Ve gökteki melekler yazar,
Gözlerimizden kederle döktüğümüz,
Sevinç ve hüznün yaşlarını,

Gelecekte ve yine burada,
Yüreklerimizin sesini,
Aşk için vuruşlarını duyacağız,
Ve melekler anlatacak,
Aşk acılarımızı tanrılara,
Tanrılar bile anlayacak,
Ve o gün bozguna uğrayacak,
Beni acıya ve kedere boğan,
Aşk ateşinde yanmaya bırakan,
O güzel kadın.

Ben yine yaşayacağım,
Tüm acılara inat,
Çünkü aşkı yaşamak için,
Tanrılar bana,
Umut meleklerini yollamışlar.