|
|
|||||||
| Eskiler (Arşiv) Eski konular |
  |
|
|
Konu Araçları | Görünüm Modları |
|
|
05-21-2006, 02:39 PM
|
#1 |
|
Daimi Üye
 
Üyelik Tarihi: Jan 2006
Yaş: 46
Mesajlar: 503
Teşekkür Etme: 62 Thanked 123 Times in 86 Posts
Üye No: 7445
İtibar Gücü: 1606
Rep Puanı : 7162
Rep Derecesi :
  Cinsiyet :
|
Unutulmuyor....
Unutulmuyor, bitmiyor, geçip gitmiyor...
Her gece olduğundan biraz daha muhtacım sana Kırgınım aslında, kızgınım… Hayır sana değil; Seni kırıp üzen şu aptallığıma… Ne olursa olsun Zamanım da mekanım da değişmiyor Hep her zaman aynı yere çıkıyor bütün yollar; Sana!.. Uzun zaman oldu içimdeki maviler donalı. Kendim seçtim sevdayı tek başıma yaşamayı. Yalnızlığımın sorumluluğunu taşıyacak kadar da yürekli olduğumu düşünür ve söylerdim herkese gururla. Geceler sancı olur işlerdi içime ama yüreğimde yaşattığım sevdamı düşündükçe, içime yayılan sıcaklık alıp götürürdü tüm sancılarımı... Ne kadar zamandır böyleyim, ne kadar zamandır en yakın dostum özlem, hatırlamıyorum. Sanki zaman durdu. Evet özlüyorum ve özlemeyi de seviyorum. Çünkü özlemin içinde aşkım, mutluluğum, umutlarım var. Gidenlerin ardından ağıt yakmamayı öğreneli çok uzun zaman oldu ama sen bambaşkaydın. Kimseyi senin kadar sevmemiştim ki. Seni birine anlatmaya kalksam sözcükler yetmiyor, kelimeler acizleşiyor. Neye benzetsem, hep bir yanın eksik kalıyor... Gülemiyorum artık? En iyi yapabildiğim şeyi kaybettim? Aslında önce seni ve senle birlikte herşeyimi kaybettim. Yanımda yoksun. Olsan sarılırdım sana sıkı sıkı. Bırakmazdım, sıkılır, bağırır çağırırdın ama ben biraz daha fazla sarılırdım sana. Biliyorum benden bağımsızdın, hiç sahip olamadım sana. Olmakta istemedim aslında, çünkü hep yanımda olacaktın... Ya da ben öyle sandım... Dinlediğim her şarkıda, her yağmurda ıslanışımda, dalgaların kayalara çarpışında, her nisanda ve her eylülde, sen yeniden gidiyorsun benden. Ben bu ayrılışların acısını yaşarken, birgün gidebileceklerini düşünerek, kimsenin gelmesine izin vermiyorum… Sana ilk satırlarımı yazdığımda, yine mum ışığı vardı odamda. Soğuk, beyaz bir defterin her şeyi hayale dönüştüren sayfalarında, ilk kez seni yaşamıştım. Şimdi uzun yağmurların ardından yine mum ışığıyla dolu odamda, yine ve hala sana yazıyorum. Çünkü ben her hayal kırıklığım, her duvara çarpışımdan sonra hala sana dönüyorum. Ortasından kopartıldığı için hiçbir zaman sonu gelmeyecek günlerimize dönüp, hala seni arıyorum... Çünkü hala seni ......... |
|
|
 Bugün |
#n/a |
|
Bot
Giriş Tarihi: Ocak 2005
Yaş: 0
Mesaj : 0
Üye No: 0
Rep Power: Çok
|
desperado1986 (05-26-2006) bu konu için teşekkür ettiler...
|
|
|
07-15-2006, 04:17 PM
|
#2 |
|
Daimi Üye
Üyelik Tarihi: Jan 2006
Yaş: 46
Mesajlar: 503
Teşekkür Etme: 62 Thanked 123 Times in 86 Posts
Üye No: 7445
İtibar Gücü: 1606
Rep Puanı : 7162
Rep Derecesi :
Cinsiyet :
|
Melekler Gibi Olmuşsun Beyazların Arasında
Derin yürekteki izlerim
her gün adının bir harfiyle sarıyordum taki düne kadar Seninim hala Acılarında benimle Yalnız bırakmıyorlar Düşlerim bir tek benim artık Sende hep içinde Mucizeler var diyorum hergün kendime Oturduğum yerden tam Kalkacağım sıra kendimi tutuyorum beş dakika sonra kalkarsam Senin yine benim olacağını söylüyorum Kendime, sigara içeceksen iki tane yakıp kültablasına Koyarsam senin ki bitmeden geleceğini iddaa ediyorum Kendime.... Yani anlayacağın ben her yerde hala sensizlik oyunu oynuyorum... Her geçen gün seni unutturacağını düşünsemde İmkansız... olmuyor belki artık ağlamıyorum ama Keşke ağlayabilsem öyle daha kolay oluyordu Yatağıma yatıp saatlerce ağlayıp duruyordum Sonrada yorgun düşüp uyuyup kalıyordum rüyamda seni görüyordum Sabah şiş gözler, gece seni görmenin mutluluğuyla kalkıp Aynaya baktığımda nede olsa seni gördüm deyip belki Rüyamda olduğu gibi buluşup mutlu olacağımı düşünüp çıkıyordum lanet olası Sensiz evden Hergün eve dönerken ayaklarım geri götürüyor beni Git diyor nede olsa belki senin olmadığını görüp eve geri Döner sana sürpriz yapar deyip kendimi oyalıyorum Ve bu yüzden ayın neredeyse yirmi günü sokakta geçiyor sensiz kalmaktan Korkuyordum ya keşke korkmasaymışım Keşkeler ağırdır ama keşke işte Belki böyle olacağını hep usuldan planlamışım kendimde Dün yine sensizliğin krizindeydim Yine numaramı sakladım ayda bir olduğu gibi Sesini duymak istedim aradım Efendim canım diye açtığında kalbim yerinden fırlayacak gibi oldu Konuşamadım boğazım düğümlendi sözler birbirine karıştı Söylenebilecek tek bir kelime bile bulamadım Ama kendimi kandırmışım işte çocukluk benimkisi Bak sende evleniyorsun,giymişsin beyaz gelinliği Hayallerim mucizelerim mutluluk oyunlarım ve küçücük dünyam başıma göçtü, Hakim olamadım göz yaşlarıma yanağımdan boynuma doğru süzüldüler sessizce fısıldadım Hoşçakal meleğim aynı melekler gibi olmuşsun beyazların arasında hoşçakal Seni hep sevdim her zaman seveceğim hoşçakal.... HOŞÇAKAL....
__________________
|
|
|
|
|
05-21-2006, 02:40 PM
|
#3 |
|
Daimi Üye
Üyelik Tarihi: Jan 2006
Yaş: 46
Mesajlar: 503
Teşekkür Etme: 62 Thanked 123 Times in 86 Posts
Üye No: 7445
İtibar Gücü: 1606
Rep Puanı : 7162
Rep Derecesi :
Cinsiyet :
|
Kapama Gözlerini...
Çocukken geceleri yıldızlara bakardım... Başımı gökyüzüne kaldırır heyecanla
yıldızları sayardım; kaçında aşk vardı, kaçından böyle görünürdü gökyüzü, kaçında denizler bu kadar güzel ve kaçında aşk maviydi... Yıllar sonra senin gözlerinde gördüm yıldızları... Gözlerinde o çocukluk heyecanımı yaşadım yeniden. Mavi denizleri, mavi gökyüzünü, mavi aşkı gördüm... Belki de onun için sen gözlerini kapattığında sönüyor yıldızlarım... Gözlerinden bir yol çizdim kendime, yıldızlara tutunarak ulaştım aşka... Aşk maviydi; gözlerinde aşka bulandım... Şimdi belki de bu yüzden; gözlerini kapadığında yolumu kaybedişim... Şiirler okurdum gökyüzüne bakarak; nefesimden cam buğulanırdı... Adımı yazardım o şiirli buğuya, yanında bir boşluk bırakarak... Sonra yanına eklenecek mavi aşkımı hayal ederdim saatlerce... Şöyle olmalı, böyle bakmalı, böyle konuşmalı... Şimdilerde gözlerine bakarak şiirler okuyorum içimden, sen duymuyorsun... Gözlerinin buğusuna adımı yazıyorum, yanına da mavi aşkımı; yani seni... Kapasan gözlerini, buğusu silinecek, adım silinecek gözlerinden, aşk silinecek... Bir şiir okuyorum soğuk cama yaslanıp; “Yokluğun cehennemin öbür adıdır Üşüyorum kapama gözlerini” diye biten... Şimdi gözlerini kaparsan; gözlerindeki yıldızlar sönecek... Şimdi gözlerini kaparsan; maviler çok üşüyecek... |
|
|
|
|
05-21-2006, 02:41 PM
|
#4 |
|
Daimi Üye
Üyelik Tarihi: Jan 2006
Yaş: 46
Mesajlar: 503
Teşekkür Etme: 62 Thanked 123 Times in 86 Posts
Üye No: 7445
İtibar Gücü: 1606
Rep Puanı : 7162
Rep Derecesi :
Cinsiyet :
|
Bu Sana Son Yazışım...
“Bu sana son yazışım...” diye başlayan bir mektup var şu an karşımda.
“Bu sana son sözüm” dermiş gibi bakan. Simsiyah harflerle kirletilmiş, bembeyaz bir sayfa. Neresinden bakılsa acı, hangi satırından başlansa hüzün, hangi kelimesi okunsa güvensizlik. Oysa ki benim; batan güneşin ardından sarıldığım, tepeden aşağı inerken, çakıl taşlarıyla birlikte yuvarlandığımda düşündüğüm biri var… “Bu sana son yazışım…” bir ayrılığın ilanı gibi, ölünün üzerine son kürek toprak, gözdeki son damla, son kez el sallamak gibi… Oysa ki benim; Kışın soğuğunda, dalgaların kayaları dövdüğü anlarda, fırtınalarda savrulurken sığındığım biri var… “Bu sana son yazışım...” düşündüklerinin, hissettiklerinin ve yaşadıklarının benim için zerre kadar önemi yok demek değilse ne bu? Sen istediğini söyle, senin söylediklerinin hiç bir anlamı yok demek değilse ne bu? Oysa ki benim; derinlerde soluksuz kaldığımda ve nefesimin bana ait olmadığını sandığımda, sonsuz gibi görünen karanlığın ortasında, umudumun tükendiği anlarda düşündüğüm biri var… “Bu sana son yazışım…” diye başlayan ve sana hiç inanmadım, sana hiç güvenmedim diye devam eden satırar bunlar. Üstelik inanmam ve güvenmem için yaptığın herşey boşa kürek çekmek, yetersiz, yersiz ve saçma çabalardan başka hiç birşey değil bunlar. Oysa ki benim; burnumda yağmur kokusu varken, bulutlar hızla akıp geçerken, ve çocuklar ağladığında, perdeler uçuştuğunda düşündüğüm biri var… “Bu sana son yazışım…” ben bunları hak ettmedim… Ama sen herşeye müstehaksın, üzülmelisin, kırılmalısın, parçalanmalısın, yok olup gitmelisin… Senin söylediklerinden daha değerli başkalarının ne dediği, senden daha değerli bakalarının ne düşündüğü demek bu. Oysa ki benim; elimi uzattığımda ve saatin her çalışında, yanımdayken özlediğim ve uzaklaşınca her an düşündüğüm biri var… “Bu sana son yazışım…” Açıkca dilediğini yap, ben istediğim kadar daha yanındayım. Kendimi hazır hissedince girdiğim gibi çıkacağım hayatından demek bu? Oysa ki; Aklımın kıyısında dolaşan ve dilimin ucundayken yanarcasına düşündüğüm, deniz gözlerinde dolaşırken yemyeşil ormanlarda yok olup gittiğim biri var… Tek kişilik dünyamda ölçülü adımlarla yürüyorum. Boşver dim ve ben artık kendi hayallerime dönüyorum. Sana geliyorum. Aylardan Nisan, sabahın erken saatleri ve bahar… |
|
|
|
|
05-21-2006, 02:42 PM
|
#5 |
|
Daimi Üye
Üyelik Tarihi: Jan 2006
Yaş: 46
Mesajlar: 503
Teşekkür Etme: 62 Thanked 123 Times in 86 Posts
Üye No: 7445
İtibar Gücü: 1606
Rep Puanı : 7162
Rep Derecesi :
Cinsiyet :
|
Susuyorum...
Ne keyifle okuduğum şiirler ezberimde, ne de bağıra çağıra söylediğim şarkıların
sözleri. Dalgın gözlerle yürüdüğüm caddelerde kayboluyorum. Sonsuz bir inatla sarıldığım radyodan gelen o harika melodilerin de tadı yok? Peki ya o yağmurda iliklerime kadar ıslanmalarımı kim çaldı benden? Bilmiyorum! Susuyorum artık... Sustukça susuyorum. Sustukça, üzerime gelen insanlardan kurtarmak için ruhumu, suskunluğuma sarılıyorum. Ama yine de saplanıyor yüreğime bazı kelimeler. Bazıları da acıtıyor üstelik… Sessiz geceler benim için sığınılan bir liman sanki. Kendimi bulup bulup kaybettiğim karanlıkta, şöyle bir uğradığım kelime hazinem de bir anlam ifade etmiyor. Düşünüyorum da bu güne kadar hep; gibi yazmışım, gibi okumuşum, gibi söylemişim ve en önemlisi; gibi sevmişim... Elbette hiçbir şey, ben ol deyince olmaz. Bunu biliyorum ama zaman da geçiyor hızla. Tükenmez sandığım bütün sözler bitiyor ve ben de yavaş yavaş tükeniyorum... Onca yıldan sonra; hayata dair ne kaldı ki elimde? Kocaman bir hiç! Öyleyse neden bunca çaba, neye bunca isyan… Öyle anlamsızki yaşadığım hayat. Her şey az sonra gerçekleşecekmiş gibi duruyor, elimi uzatıyorum tutmak için, kayboluyor. Benim dışımda kopuyor bütün kıyametler ve ben kendime uyan bir kıyamet beğenmiyorum… Kalbime bir kurşun sıkacak gönüllü katilimi arıyorum ya da yüreğime su serpecek elin sahibini... Toprağa ateşi düşürecek, denizi yakamozlarla süsleyecek sesin sahibini… Artık basit şeyler bekliyorum yaşamdan. Örneğin, kimselerin bilmediği sırlarım olmalı ölürken... Kimselerin gitmediği sokaklarım olmalı... İçimi kanatan özlemlerle yaşlanıp, sonra da sessizce gitmeliyim bu dünyadan. İşte yine susuyorum; siyah bir geceye dönüyor her anım ve okuduğum her şiir kanatıyor yaralarımı. İçimdeki çocuk ölüyor... Yalancı gülümseyişlerle beni ciddiyete çağıran insanları da önemsemiyorum. Elimden kayıp gidenlerden korkmadığımı bilmiyor ki hiç biri… |
|
|
|
|
05-21-2006, 03:10 PM
|
#6 |
|
Daimi Üye
Üyelik Tarihi: Jan 2006
Yaş: 46
Mesajlar: 503
Teşekkür Etme: 62 Thanked 123 Times in 86 Posts
Üye No: 7445
İtibar Gücü: 1606
Rep Puanı : 7162
Rep Derecesi :
Cinsiyet :
|
Aynalar da Eskimiş Yüzüm
Günlerdir aynada yansima ma bakiyorum..
Gittiğin den beri yuzum hiç gulmuyor. Her kez egleniyor ama ben aci cekiyorum. Hic kimse bilmiyor ve de gormuyor gizli yarami. Sadece umarsiz bir bicimde yasiyorum. Ölum geliyor aklima ama sensiz ölum neye yarar ki. Gecelerim mahser atesi gibi sıcak Yoklugun nasil biseymis oyle cok aci cekiyorum. Seni yasamak istiyorum ölümü degil. Teninde yanmak istiyorum mahserde degil. Saclarini oksamak istiyorum o kivircik saclarini. Don bebegim hisset beni, sensiz yok olacagim yoksa. Sev beni cok derinlerdeyim tut cikar beni. Seviyorum seni hic unutamadim,yuregimdesin sokup atamam ki. Senden Sonra mutlu olmadim, denedim ama hepsinde sen vardin. Gozlerinin derinliklerin de kendimi gormek istiyorum. O zaman huzuru bulabilirim Sonsuza dek seninleyim, icimin icindesin Yuregimle SEVİYORUM... |
|
|
|
|
05-21-2006, 10:26 PM
|
#7 |
|
Yeni Üye
Üyelik Tarihi: May 2006
Konum: İstanbul
Yaş: 50
Mesajlar: 2
Teşekkür Etme: 0 Thanked 2 Times in 2 Posts
Üye No: 14281
İtibar Gücü: 0
Rep Puanı : 110
Rep Derecesi :
Cinsiyet :
|
BuĞu GÖzlÜm
İçim titriyor, yüzüne bakarken
Bırak dokunmayı, koklayamam bile seni Ettiğim yemin bir yerde, ben bir yerde Yorgun yüreğim sana yetmez buğu gözlüm Aşk uğruna ölmek varmış Gerisi boş gerisi yalanmış Belki biraz parçalanmış Yıllar... Yıllar... Yıllar... Yol verin bekliyor buğu gözlüm Can susar sen konuşursun Yalnızlığım avutursun Gözyaşlarım aksın dursun ah.... Buğu gözlüm Can susar.... (ŞARKI SÖZÜDÜR)
__________________
bir fırça darbesiyle karartmak var ya dünyayı bir çığlık ürpertisiyle bölmek geceyi ve bir sevda masalında öldürmek şairi işte beni bu kahrediyor... |
|
|
|
|
05-22-2006, 01:27 AM
|
#8 |
|
Daimi Üye
Üyelik Tarihi: Jan 2006
Yaş: 46
Mesajlar: 503
Teşekkür Etme: 62 Thanked 123 Times in 86 Posts
Üye No: 7445
İtibar Gücü: 1606
Rep Puanı : 7162
Rep Derecesi :
Cinsiyet :
|
İhtiyacım Var Sana ANNE!!!
Sadece dizlerinin ustunde usul bi uyku ihtiyacim olan , sen de saclarimi oksa, nolur!
Gunler oyle garip geciyoki annem , ben bile artik kendimi ve icinde bulundugum yasantimi disardan izliyo gibiyim. Aci mi bu icimdeki , bilmiyorum. Yuregimin neresine bulastigini bilemedigim intihapli bi yara , yada surekli kanayan bi bicak darbesi gibi… sonuca ulasamadikca , dizlerimin parcalandigini hissediyorum sanki. Aslinda bu kadar koymazdi bana bu can acilar ama sonucun elime getirecegi seyin ne denli kotu olabilecegini dusundukce odalarin icine sigmiyorum , yuregimi vucuduma sigdiramiyorum. Ah be annem , keske seni bu kadar uzen rolune her seferinde bu kadar iyi burunmeseydim. Boyle dusundugum zamanlarda (ki hep aklimda bu dusunce) kendi kendimi unutup daha bi karisiyorum icimde. Keske bu kadar uzmeseydim seni. Ama ben sadece mutlu olmak istedim anne , kotu bisey yapmis olmak icin zaten kimse benim yasadiklarimi yasamak istemezdi herhalde. Artik ask , sevda pesinden de kosmak yok annem , oyle yoruldumki. Yolculuklar , gidisler , gelisler , vedalar , hoscakallar… inan insan an geliyo yasadigi mutlu guluslerini , huzurlu tebessumlerini , kalp mutluluklarini unutuyo. Yada ustune bi ortu cekiliyo . icimde oyle bi huzursuzluk varki simdi , hani sen olmasan cekip gitsem artik , bi iz bile kalmasa benden diyorum. Artik mutlu olmak icin savasmaya halim kalmadi benim. Oyle yorgunum ki… laf olsun die soylemiyorum ,inan oyle yorgunum ki! Yuregimi artik tasiyamiyorum anne , bana agir geliyor. Her gece derin derin nefesler aliyorum uykuya dalmadan once , gecicek bu gunler diyorum , gecmiyo anne , hep daha da derine inerek sizliyor biseyler. Yanina da gelemiyorum iste! Oyle cok istiyorumki varligini aslinda , su an tek ihtiyacim olan sey. Ama gelemiyorum annem , gelirsem , beni gordugun her an daha da uzuleceksin gibi geliyo bana. Gelirsem , anne yapamadim , dedigimde , basimi dik tutamiyacagim gibi geliyor.ki senin kararli ben sana guveniyorum kizim, ne yaptigini bilirsin sen deyisindi bana en buyuk cesareti veren. Simdi sen gogsune yatirsan da basimi , silsende gozyaslarimi , gecicek, dayan desen de benim yuzum yok yanina gelmeye… Bi kere daha basaramadim iste… bende mi hata , hayatta mi yoksa kader mi ben cozemedim. Bilmiyorum artik neyin dogru neyin yanlis oldugunu , bilmiyorum artik ben neyim , ne yapiyorum boyle? Hangi insan benim kadar hoyrat yasamistir acaba hayatini , merak ediyorum. Anne , nie ben boyle yapiyorum , neden soylesene , neden ben mutlu olmak istedikce hayat kanatiyo hep beni ,en derininden yuregimi? Sana belli etmeyim dedikce daha dibe batiyorum burda. Sen sen sakrak biseyler anlatirken sessizce huzurlu sesini dinliyorum , biraz olsun icim rahatlasin die. Sen gittikten sonra sanki hersey derin bi sessizlikte. Yuregimi kurtaramiyorum anne bu girdigi girdaptan , her gun yavas yavas oluyo gibiyim sanki. Bana mutlu olacagimi soyle anne ,nolur , buna ihtiyacim var! Soluguna , varligina , dizlerine ihtiyacim var anne! Nolur beni yalniz , beni benle birakma anne… |
|
|
|
|
05-22-2006, 01:32 AM
|
#9 |
|
Daimi Üye
Üyelik Tarihi: Jan 2006
Yaş: 46
Mesajlar: 503
Teşekkür Etme: 62 Thanked 123 Times in 86 Posts
Üye No: 7445
İtibar Gücü: 1606
Rep Puanı : 7162
Rep Derecesi :
Cinsiyet :
|
Gidişinle Başlar Yok Oluşum..
Yine sensiz giriyordum geceye.
"Yalnızlık" da olmasa acırdın kimsesizliğime. Arkama kilitlenen kapıların bağırışlarından ürküyordum.. Oysa korkmadım hayatta sensizliğin yarattığı sessizliğin sesinden korktuğum gibi. Ve acıtmadı canımı hiçbir şey,yüreğimin elini bıraktığında düştüğüm ıssızlık kadar. Bembeyaz şehirde öyle belirgindim ki,oysa sevmedim asla farkedilmeyi. Ama elimden bir şey gelmedi işte.. Öyle karanlıktım ki sensiz,öylesine kimsesizdim ki.. "Yalnızlık" da olmasa,acırdın sessizliğime. Senin ısıttığın köşesine çekildim koltuğun.. Seni hatırlatacak nefesler aldım soğuk yastıklara sarılıp.. Sevgimizin ayrıntılarını yakarak çözdüm yüreğimdeki buzları. Sana ve senin olanlara uzaktım hep. Sense kimbilir hangi odalarda hangi kirli sabahlara uyanıyordun. Bensiz kirliydi sabahların,kimseler silemezdi dudağındaki açlığı.. Kimse açamazdı yüreğindeki kilidi,ben yoksam yoktun sen de. Ama muhtaç değilim artık sana.. Daima söyledim birer parçayız tek başına işlevsiz.. Daima söyledim silinirim sensiz.. Daima söyledim gidişinle başlar yokoluşum... Dedim ya olması gereken oldu.. Sen gittin ben bittim.. Sen gittin ben yok oldum.. Seninle ilgili herseyi beynimden kazıdım sanıyordum.. Butun pismanliklarımı silerim sanıyordum.. Herseyi elimin tersiyLe itebilirim sanıyordum.. Bir adım atsan yanindaydım, seni geri dondurebilirim sanıyordum. YanıLmısım... Beni Bu kadar yanılttıgın icin seni tebrik ediyorum..
__________________
|
|
|
|
|
05-22-2006, 01:34 AM
|
#10 |
|
Daimi Üye
Üyelik Tarihi: Jan 2006
Yaş: 46
Mesajlar: 503
Teşekkür Etme: 62 Thanked 123 Times in 86 Posts
Üye No: 7445
İtibar Gücü: 1606
Rep Puanı : 7162
Rep Derecesi :
Cinsiyet :
|
Yarım Kalan Yolculuk..
usul usul azalıyordu sevgisi,,kalbi soguyordu..
aynı masada yan yana oturuyorduk..ellerinden tutuyordum.akıntıya kapılmış bir çiçek gibi bilmediğim bilmedigi uzaklıklara dogru gidiyordu.. öyle acı çekiyordu ki sevgisinin azalmasından,,seni artık özlemiyorum eskisi gibi içimi acıtmıyorsun..bu benim için ne büyük acı biliyor musun derken sesi titriyordu... dalından kopmuş bir çiçek gibi unutulmuş denizinde usul usul sürükleniyordu.. sevgimiz yurtsuz kalmıştı şimdi.. can çekişen bi hastayı ölümüne hazırlar gibi..nefesimi tutmuş saçını oksuyordum durmadan.. sevgisi yaralanmış çocuklugumuzu ve dünyayı degiştirmeye yetmemişti.. hayal kanatları yanmış sevgisini öksüz kalan sevgime kattım.. sevgisi biterken gözlerime son bir kez baktı..inanmıştı çektigim ıstıraba.. son anda sarıldı bana,,,haydi sende benimle gel birlikte karışalım kaybolusa dedi,,,, yapamam dedim istesemde yapamam bu sevginin ömrünü beklemeliyim... bu sevginin beni götürdüğü yere kadar gitmeliyim,, içimde sırrın,kimseye benzemezligin sızısı, yarım kalan yolculugun ask yüzlü çocugu var...
__________________
|
|
|
|
|
|
| Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
| Konu Araçları | |
| Görünüm Modları | |
|
|
Benzer Konular
|
||||
| Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
| CaKaL.NeT Nick Arşivi | jockeя | MSN, ICQ ve Diğer Mesajlaşma Programları | 42 | 05-28-2009 01:53 AM |
| Şiir Arşivi | GooD aNd EvıL | Eskiler (Arşiv) | 0 | 08-19-2007 11:41 AM |
| cakal net 3gp klip arşivi | rhn.inc | Eskiler (Arşiv) | 3 | 09-09-2006 10:30 AM |
| cakal xxx arşivi ReLaKsT tan... | RoStWell | Adult eski arşiv | 53 | 06-25-2006 11:53 AM |
| ...::: WwW.ÇaKaL.NeT Şiir aRŞiVi :::... | VaGrAnT_AdAnALı | Eskiler (Arşiv) | 4 | 06-20-2006 10:56 AM |
Hibrit Mod
