Cepheden Mektublar[Çanakkale]

[bluekeys™]

* Üsteğmen Zahidin Vasiyeti *

* Bu günlerde her zamankinden daha önemli muharebelere gireceğiz.Bilirsin ,her muharebeye giren ölmez.Fakat eğer ben ölürsem sakın gam yeme...Beni ve seni yaratan Allah bizi nasıl dünyada birbirimize nasib etti ise , benden şehitlik rütbesini esirgemediği taktirde ,elbette , ruhlarımızı da birbirine kavuşturur. Vatan yolunda şehit olursam bana ne mutlu.Ancak , sana bir vasiyetim var :
Birincisi benim için katiyyen ağlama...
İkincisi, eşyamın listesi ilişikte.Bunları sat , ele geçecek paradan mihr-i muaccel ve mihr-i müeccel ini al , üst tarafı ile bana bir mevlüt okut.Eğer bunlar sana borcumu ödemezse hakkını helal et ve ilk gece aramızda geçen sözü unutma.
Bu vasiyetimi aldığınız zaman yüksek sesle ağlamanıza razı değilim.

Ayrıca mektubun içinden kırmızı kordelaya bağlı bir de saç demeti çıkar. Saçın tazeliği bunun mini mini bir yavrunun başından kesilmiş olduğunu göstermektedir.İşte o zaman herkes Zahidin evli olduğunu ve Nadide isminde de bir yavrusunun varlığını öğrenir.Çünkü Zahid Üsteğmen cepheye gelirken arkasında evlad ü iyal düşüncesini de bırakmıştır. Ve savaş boyunca ne izin isteyerek evine gitmeyi düşünmüş ne de o konuda iki çift laf etmiştir.
Zahid , 9 Ocak 1916da şehit olur.Gümüşhanenin Şiran ilçesinden Üsteğmen Zahid , Aziziye ilçesinin Kılıç Mehmet Bey köyünden Ahmet Efendinin kızı, eşi Hanife Hanıma yazdığı ve vasiyetini bildirdiği mektubunu şu cümle ile bitirir :

Kaynaklar :
* Kabatepe Milli parklar Müzesi
* Çanakkale Kahramanları