Şiir Arşivi ..

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Yağmurlar Kadarım

Kara bulutlar bekliyorum
Gökyüzünde yoğunlaşacak
Ardından
Alabildiğine yağmur

ıslanayım sırılsıklam
Belli olmasın ağlamalarım

Gökler gürüldesin
Şimşekler çaksın

Kararsın ortalıklar
Duyulmasın çığlıklarım

Açınca güneş
Bitsin göz yaşlarım
Kesilsin bağırmalarım
Çünkü
Ben
Yağmurlar kadarım

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Şu Gönlüm

Hepten çile olsan dert olsan bile
Diliyor şu gönlüm diliyor seni
Kayadan demirden sert olsan bile
Istiyor şu gönlüm istiyor seni

Her günüm bir azap hicran da olsa
Yüreğim yıkılsa viran da olsa
Bu aşkın sonunda hüsran da olsa
Arıyor şu gönlüm arıyon seni

Bırakıp elimden çekip gitsen de
Bir başka gönüle gidip girsen de
Bendeki acıyı fark etmezsen de
Seviyor şu gönlüm seviyor seni

Dönüpte yüzüme bakmazsan bile
Ben gibi yüreğin yakmazsan bile
Bir gün hatırımı sormazsan bile

Soruyor şu gönlüm soruyor seni
Soluyor şu gönlüm soluyor seni

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Alfabeyi Değil Okumayı Öğrettim

Yüzlerce öğrencim olmuştu
Dolaşmıştım
Muhtelif köylerini anadolumun

Boru isinden boya
Kireç taşından tebeşir
Tezekler üzerine kırık tahtalardan
Sıralar yapmıştım

Diz boyu karlarında eksi kırkların
Yollarını açmıştım okulumun

Mendil olmuştu ellerim
Akan burunlara
Alfabeyi değil
Okumayı öğretmek istiyordum
Bu çocuklara

Ayşeler
Mehmetler
Hasanlarım vardı
Hepsi saf
Hepsi temiz
Ve
Günahsızlardı

Gazetelerle kaplar kitaplarını
Açardım kalemlerini
Kör bıçaklarla
Bir yerlere varmaktı gayem
Bu çocuklarla

Bir tebessümle bile
Mutlu olduklarını anlardım
Ders girişinde
Her sabah
Onları birer birer kuçaklardım

Hilesez bakışları
Melekler gibi kalpleri vardı

Çekilmez olurdu
Hafta sonları
Gelirler mi diye okul bahçesine
Penceremden gözlerim hep onları arardı

Ah yavrularım
Yavrucuklarım
Sizlere doyamadım

Son yıllarını yaşamaktayken ömrümün
Bir gün
Haberini alırsanız gömüldüğümün
Mezar taşıma
Şunları yazmanızı isteyeceğim
BİZLERE ALFABEYİ DEĞİL
OKUMAYI ÖĞRETTİN ÖĞRETMENİM

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Mapushane

Duvarlar örülmüş kaba ve kalın
Camlar demirlere yalvarır gibi
Neresine varsan nursuz mekanın
Azaplı kabire yol varır gibi

Bahçe boyu hudut çukur ve hendek
Uyu sonra uyan tahliyene dek
Saatler yıl olur uzar giderek
Karınca çöllerde yol alır gibi

Bir bardak demli çay ardından tütün
Gözler bir noktaya dalar büsbütün
Hep aynı hikaye sürer bütün gün
Umutlar umuda bağlanır gibi

Çay ile birlikte demlenir hasret
Birazcık teselli varsa ziyaret
Uyuma zamanı gelir nihayet
Hayaller düşlere saklanır gibi

Hiç bir şey değişmez gün ertesinde
Hicran yudumlanır gam ülkesinde
Dertli bir türkünün acı sesinde
Yürekler yeniden dağlanır gibi

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Hasret

Üşüyorum tatlım yaz aylarında
Sıcağına hasret hasretim şimdi
Insafsız gurbetin diyarlarında
Kucağına hasret hasretim şimdi

Üzgünüm güzelim baharda bile
Bahça bahçe çiçek açsa nafile
O sıcak gülüşün bakışın ile
Gözlerine hasret hasretim şimdi

Dalgınım sevgilim hayalinleyim
Şarkıda türküde hep seninleyim
Parayı neyleyim pulu neyleyim
Varlığına hasret hasretim şimdi

Yorgunum gül tanem gönlümde yükün
Ayrılık yangını büyür günbegün
O adam değilim senin bildiğin
Nefesine hasret hasretim şimdi

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Mehmetin Kabri

Mezarın başına bayrak asılı
Acılar üstüne toprak basılı
Inlerken yapraklar acı fasılı
Hicranı taşlara sinerken gördüm

Ruhuna fatiha yazısı derin
Neşesi yok gibi açan güllerin
Dua için açılırken ellerim
Tepeden tırnağa titrerken gördüm

Bir ana oturmuş mezar taşına
Uzattım mendili gözün yaşına
Yasinler okurken yalnız başına
ıslanan hasreti silerken gördüm

Uhrevi alemden inen melekler
Uyuyan mehmetin başını bekler
Nice yiğitlerle kahraman erler
Kolkola cennete girerken gördüm

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Urgandan Medet

Idam sehpasına on kala vakit
Giyerken gömleği sakindi yiğit
Bile bile ölüm göre göre git
Yürür ayakların senden habersiz

Idam sehpasına beş kala zaman
Mümkün değil bir şey söylemen burdan
Çatık kaşlı cellat yaman mı yaman
Varırsın sehpaya beden habersiz

Idam sehpasına bir kala saat
Büyüyen dilinde kem küm salavat
Yaklaşırken urgan hayalde avrat
Takılır boynuna birden habersiz

Idam sehpasında vaktin bitişi
Cellatın arkadan vurup itişi
Sevinenler var mı biterken işi
Merhamet paslanmış kirden habersiz

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Ne Dersin

Yıldızlar yağdırsam ayaklarına
Dünyayı emrine versem ne dersin
Şiirler yazarken uyaklarına
Gözlerini alıp koysam ne dersin

Saraylar yaptırsam sultanı olsan
Kul olsam kapında orda otursan
Bir hançer versem de bağrımdan vursan
Yolunda tükenip ölsem ne dersin

Binbir çeşit çiçek eksem yoluna
Renk renk güller diksem sağın soluna
Cesaret göstersem girsem koluna
Elimi eline versem ne dersin

Şarkılar okusam türkü söylesem
Yanımdayken bile seni özlesem
Hep seni konuşsam seni dinlesem
Kalbimin içine alsam ne dersin

Solusam adını her nefesimde
Sevdiğim şiirler bulsan sesimde
Bir daha bir daha gün ertesinde
Şöyle bir bağrıma bassam ne dersin

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Severim

Hırçın iklimlerin güzel kadını
Afet olsun dedim koydum adını
Çöz zincirlerini kır inadını
Ben kadının hırçınını severim

Çılgın rüzgarların büyülü sesi
Hüzzam makamının dertli nefesi
Hayat senaryomun en son perdesi
Ben kadının çılgınını severim

Deli dalgaların azgın gemisi
Dövme karanlığın bitmez gecesi
Cevapsız sorumun zor bilmecesi
Ben kadının delisini severim

Kızgın güneşlerin ateşli kızı
Bakire dağların kenger sakızı
Zifiri gecemin çoban yıldızı
Ben kadının kızgınını severim

Acı biberlerin tatlı sancısı
Güzeller yurdunun delikanlısı
Masal perisinin yedi canlısı
Ben kadının acısını severim

[Nǿ ŦΞДЯ™]

Serdengeçti

Bir damla su bile verme ne olur
Damağım kurusun dilim kurusun
Duasına çıkma yağmasın yağmur
Dallarım kurusun gülüm kurusun

Ne hicazdan fasıl ne de hüzzamdan
Kurtulsun istemem yüreğim gamdan
Mecnunlar kervanı gelsin ardımdan
Hasretim kurusun sevdam kurusun

Bahsetme şiirden şarkı türküden
Haberin olmuşsa yandığım günden
Örtüver üstümü şu kalan külden
Bedenim kurusun canım kurusun

Bir aşk ki menzili dğilse Hüda
Değilse gönlünden yükselen nida
Sermayen neydiki koydun tabuda
Nefesim kurusun nefsim kurusun