Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Bana Yazık Olacak

Bütün yüreğimle sana bağlanacağım.
Gönül bağımı boğazıma dolayacağım.
Kalbim bıçak sırtı duyguyla doluyken,
Senden sevgimi kesip atamayacağım.

İçimde yine siyah güller büyüteceğim.
Boylandıracağım mezar zambaklarımı.
Besleyeceğim sana olan sevmelerimi.

Durduk yere kendime yazık edeceğim.
Resmini çizeceğim düşler sokağımda.
Tükenecek ömrüm akmayacak boyası.

Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Beden Dili

Oturdun koltuğuna gerdin bacaklarını.
Yayıldın pazar tezgahı gibi.
Afrika'daki açlıktan dem vuruyorsun.
Pazarlıyorsun bana fikirlerini.

Her şey bu kadar ucuz mu?
Göbeğini şişirip işkembeden atıyorsun.
Kendini veli nimetten sanıyorsun.
Bir iğneyle havanı alıyorlar.
Bir darbeyle zavallıya dönüşüyorsun.

Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Bembeyaz Zambak Vakti

Yüreğimin duygu coğrafyasında ürkmüş bir impala var
Sevgi damlasından arta kalan ıslak dudakta ateşin var.
Korkun birikirken gönül nehrimde hayalin uzayıp gider.
Boğulurken hatıralar yaprak yaprak sulara aksin düşer.

Çıplak ayakların sulara değerken yakamozlar karışır
Billur sular çağlayanlar halinde çoşkun nehirlere akışır
Kuğu göle aşık olur nergis kendine bakmaktan usanır
Bembeyaz zambak vakti impalalar ceylanlarla oynaşır

Yüreğimin duygu coğrafyasında çimenler aşksız büyür
Gönül nehrim kurur impalalar sevgiye hasret aç ölür
Ansızın umut yeşerir ceylan gözünde ağlamalar durur
Gönül gözü cennet bahçelerinde dünyayı görmez olur.

Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Ben Aşkı Şarkılarda Duydum

Sevda üstüne düşer kara bulutlar bütün yollar yalnızlık olur
Ayaklarına kara sular iner kazırsın adını kilometre taşlarına
Yürürsün geçip giden zamanların sivri kırık iğneleri üzerinde
Bedenin susuz, yorgun olsa da bir daha sesini duyamazsın

Ben aşkı şarkılarda duydum dersin her daim bir gramofonda
Bir hıçkırık düğümlenir boğazında onu hatırlarlatan her notada
Denize girersin üşürsün, korkarsın onu bir daha unutamazsın.
Sonu olmayan bir yalnızlığı yaşarsın bir daha kavuşamazsın.

Ayrılık akşamında gözlerine saplanır yıldız, ay saçına yapışır.
Yolunu bir daha bulamazsın gece gündüz karanlıklar yaşarsın.
Birbirini göremeden sevenler inandıramazlar seni aydınlıklara
Çünkü sokaklar savaşa tutuşmuştur her yer kırmızıdır, kandır.

Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Benim Adım İstanbul

Kırık çocuk yüzünden damlayan ölüm korkusu
Göz bebeklerimden çizilen bir İstanbul telaşıdır
Hüznün adresi dudağımda son göçmen kuşları
Kelepir yağmurlar doldururdu kuyuda gözlerime

Göz göze geldim kör karanlık suların debisinde
Çarpa çarpa düştüm kuyuya çürüyen ay ışığına
Ölü vicdanların tam ortasına su damlattım yaslı
İstanbul'un gözlerinde yas döken çamaşır oldum

İstanbul'un gözünde günahkar yalnızlık gördüm
Tenhada buz kestim şehrin ışığında asılı kaldım
Bulvar yağmurlarına içimi döktüm nefesi astım
Her semtinde İstanbul'un gözleriyle selamlaştım

Duvarda geceye yaslanan sarhoş naraları şiirli
Şekilsiz bir ölümün gölgesinde İstanbul haritası
Ömrün veda telaşı Ayasofya'da Meryem ikonu
Hep ölürüm İstanbul hatırasında bayram sabahı

Tramvaylar demir pençeleriyle üzerimde gezdiler
Yedi tepeli İstanbul gibi beni böldüler yedi şehir
Boğaz köprülerini pranga gibi boğazıma taktılar
Gördüğüm her yerde İstanbul'u ve beni ağlattılar

Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Beyaz Güvercin

Bak beyaz güvercinim!
Ben seni savaşçı ruhumla severim.
Ve içimdeki şiddet arttıkça,
Senin varlığına ters düşerim.

Bak gör içimdeki şiddetin izlerini!
Bakışımla seni üzerim.
Sen bir bahar kadar hoşsun...
Bense bir kış kadar sert geçerim.

Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Bilemezsin

Senden önce ne hayatlar yaşadım ben.
Sen yokken, tanımazken...
Şimdi çıkıp geldin bir peygamber gibi
Vadediyorsun bana cennetini.
Birkaç kez kıyameti yaşadıktan sonra,
Cenneti beklemek kolay mı?
Mümkün mü acaba?
Sevebilir miyim seni?
Şu an bildiğin gibi...
Gözlerinin gördüğüyüm ben.
Ötesine gidemezsin.
Belki de istediğin kişi gibi görmek beni
Dokunmak istersin bana.
Yaşatmak istersin iyi niyetini.
Yaşadıklarım bende saklı
Açamam sana yüreğimi.

Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Bir Aşk Mektubu

Yüreğimin ne olduğunu bilmediğim huysuzluğunda, duygularımı dizginlemeye çalışırken, sana çala kalem bu satırları yazıyorum.
Kapısından kovulan ev sahibinin merhametinden umudunu kesen ve her yanı kan revan içinde olan köpek gibi gecenin ayazında sensizliği yaşıyorum.
Kendimi kaza yapmış otobüsün can çekişen yolcularına benzetiyorum.Sana gelmeye güç yettiremiyorum.
Kendime buzdan kaleler yapıp aşka meydan okumaya çalışırken; senin sıcak gülüşün karşısında bütün dünyamı sel sularına kaptırıyorum; çaresizlik içinde boğuluyorum.
Şimdi suların içinden çıkan baygın bedenimle hayat öpücüğünü bekliyorum.Sensiz yaşayamıyorum.
Seni bir damla yalnızlığıyla yaşarken, biriken gözyaşlarımda kuğu beyazlığında hayallerini yüzdürüyorum.
Biliyorum söz tükenir; geride yaşananlar kalır.Dilimde cümleler duygularıma son noktayı koyarken, sana yaşattığım mutsuz paragraflar için özür diliyorum.
Seninle yaşamış olmamdan dolayı sonsuz huzur ve mutluluk duyuyorum. İnan içimi burkan, hüzün ve gururla gözlerimi ıslatan bir duygu sağanağısın. Seninle sırılsıklam bir hayat yaşıyorum.

Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Bir Otobüs Dolusu Şahit

Korkuyla ördüğün duvarları cesaretinle parlatacaksın.
Dikenle sarılı bedenini kanatmaktan korkmayacaksın!
Her kan damlasından ölüme ve hayata sarılacaksın!
Ölümden sonra yaşamak adına tanıklar arayacaksın.

Koskoca bir otobüsün önüne atlar gibi yaşayacaksın.
Heyecan ve aşk kefenini giymekten korkmayacaksın.
Kendini aşarak, benliğinden koparak çoğalacaksın.
Kar üzerine düşerken kader damlaları üşümeyeceksin.

Osman Demircan

[PirincBurgeR]

Bir Soru?

Zalim bir insan sizin yanınızda rahatsızlansa ve kalp ilaçlarına ihtiyaç duysa ne yapardınız?

Osman Demircan