Gül Yazganarıkan

[Shekil]

Kim olduğunu hiç bilmeden ve en çok bilerek....

Aşk sana seslenmekten bıkmayacağım,
Senin aslında ne olduğunu hiç bilmeden
bedenim ayrılıncaya dek nefesimden
Sana sesleneceğim..
Bilmediğim bir yerde, bilmediğim bir zaman diliminde,
bilmediğim birileri yaşıyor olacak seni.
ve sen onları da terkedeceksin doğan gereği....

Aşk sana sesleneceğim...
Seni en çok tanıyarak ve en az bilerek
bir yerde işte bu, bu aşk diyeceğim...

unutmadım senin
yüreğimde çok sesli bir orkestranın tınılarıyla çınladığını
ve dimağımı bir bakışa, bir söze, bir sevişe nasıl bağladığını...

Aşk sana geleceğim...
Beni beklemediğini bilerek ve sana gelirken bir yandan
seni bekleyerek...
dokundukça çoğaltacağım seni,
bir bebek gibi büyüteceğim..
Senin gücün bilirim ki eşit kılar herkesi...
ve yine senin gücünle yakar güneş battığı yerden geceyi...
Sen seversin aniden tüm gerçekleri değiştirmeyi...

Aşk, yok olmandan bu yana
gerçekler acıtıyor içimi
yakıyor....
ama üşüyorum da aynı zamanda,
mutluluk,..............
bakınca aynaya vurmuyor....

Bulacağım seni
ve sana sarılacağım
kim olduğunu hiç bilmeyeceğim
kim olduğunu en çok ben bileceğim...
gel yerleş yüreğime
sana söz, gitmek istersen
'kal' demeyeceğim...
Ne verirsen onunla yetineceğim...
doya doya...
Bir kez daha yaşamak istiyorum şimdi seni...
sonra, sen gidince; adını değiştireceğim..
AŞK demeyeceğim sana o vakit
ANI diyeceğim...
Canımı acıtma diye...
gülüp de geçeceğim...
kim olduğunu hiç bilmeyeceğim, ne olduğunu da
seni olduğun gibi, öylece, yine bekleyeceğim...

Gül Yazganarıkan