Aşkım İsyandır Benim

[Kéan aRs]

Evet… Benden bu kadar… Yorgunum yollar gibi…
Ask, kalemime yabancilasan bir mevzu,
Yar, yardan attigim gençligimin figani…
Lüzumsuz kaygilarimin,
*******e aksettigi vakitlerde,
Artik terk etmenin mecburiyetiyle sarhos,
Yasamadigim hicranlarin koynuna devrilmekteyim…
Saçmalamanin Türkçesine, sairlik demeye basladigimi,
Aman kimseler duymasin…!
Zamanin elinde, topaç misali çevrilmekteyim…
Evet…!
Gitmek için hazirliga giristi her seyim…
Kitaplarim, kalemim ve sazim…
Hazirlar, bir gurbetten, digerine gitmek için…
Ben bunu defalarca yaptim…
Bir kere daha yapabilirim…
Hatta bu defa sadece nefsime tapabilirim…!
Kiymeti harbiyesi yok beklemenin…
Yok kiymeti, durup teklemenin…
Bir vefasiz için, takvimlerin sirtina belkiler yüklemenin…
Kosana yakisacagini mi sanirsiniz, bu saatten sonra emeklemenin…?
Evet…
Ben artik yokum…
Kendimi sabote ettigim bir savasin, neticesizliginden yaziyorum…
Rahmetli iyi adamdi…
O asik zavallinin mezarini kaziyorum…
Evet…
Bu gece…!