Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Serüven...

şiirin çıplaklığını giyinmek
giz olmak tene dokunuşunda
çarpılmak
bölünmek
sıfırları atmak sonra
sadeleşmek
hesaplaşma anında

kainatın güçleri ve
yazının paganları adına yemin olsun ki
susmaz bu serüven
gök tengri* yaşadıkça!

teraziye vurmak ölümsüzlüğü
kam ananın korunağında güneşe yaslanmak
suyu kutsamak
ateşe varmak
ata ocağında

kadim bir hikaye bu…

düşmüşse elden davul - tokmak
dönüşmüşse kopuza saza
ne gam!
varsın çöl olsun dünya
gönül kurar obasını
yol eder cam köprüleri
yeniden doğulur
bedenden ruha
can otacısında

'gelir de geçer insanoğlu,
‘tükenmez...’
diyor bilge
aşkmış şiirin kudret od’u
ister Hakasya’da bir dağ başında
ister Anadolu’da Mevlana’da

yemin olsun ki şa ve man** adına!
bitmez bu serüven
aşk
bu kürede durdukça!

……….


(*) Gök Tengri: Atalarımızdan yadigar; günümüzde çok az sayıda kalan Hakasya Türkleri arasında hayatiyetini sürdüren; özünde doğa ve aşkla bütünleşmeyi saklayan; 'Şamanizm' olarak da bilinen bir tür inançlar manzumesi…
(**) Şa(sha) : Kadınlık.
Man: Erkeklik:
Şaman (=kam) : “Şa” ve “man” bir arada iken, ruh ve beden arasında iletişim kuran kişiyi tarif etmenin ötesinde, aşkın birlikteliğini simgeler.


(30 Haziran 2004)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Sessizce...

- Samih Rıfat’ın ardından…

sessiz okuma sanatını belledik önce
sonra susmayı

ilahlar hep kuşkulu
şair diline dilsiz
gömütlük ıslığıydı kimliğimiz

anlamsız bir şakırtı emerdi terimizi
intiharın cinayet olduğunu söylemediler hiç!
sesime konan kuşlara kızdığım gün
anladım öldüğümü

“bütünün habercisidir parça”
ve oğlun kaderi babaya…

bu eksiliş
bu aceleci gidiş ah!
sesimin yırtılışı sesinizde,
bulutu yağmanızı özlerdi
nefsime tembihlediğiniz sessizlik

cinayetler tanıktır:
“akla kara arası” sessizce öldük biz


(6 Ağustos 2007)
(- Ağustos, 2007 arşivi.)

6.Dekad, HAYAL Yay. Ocak 2008, s. 55

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Sınanmış...

aşk sizdiniz
kuzgunum ey!
:
bilmezdik önce

arnavuttu kaldırımlarınız
plastik sevdalardan ari
gelgeç hazlardan uzak

bin yılların teriyle
sınanmış bir gönülden
kan damlatır gibi öyle

aşkı sizden emdik biz!


(27 Kasım 2005) – www.blogcu.com/nimo

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Silah...

unutulmazlığını bilir de kalp
durduk yerde
acımasız bir intihar giydirir aynalara

bu yüzden silah verilir ellere
ve ağlamaklı bir gül
eğer solarsa gözler
…küserse
ruh da solar birlikte

şemsiyesiz dolaşmalı o halde

sevilen yağmurları getirdiğinde rüzgar
deliliğini bağışla çılgın ülkeme
sıcaktır çünkü hala
duaya açılan avuçlarımız

söz, kalbimizdeki acının son tohumu

gülle barutun yakıcı tutkusu gibi ey!
çiçek açan mermiyi özler silahımız...


(1 Kasım 2005) - www.blogcu.com/nimo

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Sophia...

ah Herakleitos
içimi en çok besili egolar yakıyor
ve kurak bozkırların

görüyorum
nehirlerin ılgım salgım
:
utanıyor Sophia

sen oysa ateşi
bunun için vermemiştin insana!


(17 Kasım 2006)

6. Dekad, HAYAL Yay. Ocak 2008, s. 7

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Sorgu...

rüzgar tozuna karışır kuş ötüşleri
içimde yetim bir garipseme
durduk yerde çatılır tüfekler
yoncalar açmaz
küskünlük serperler künyesizliklerine

hayat
aşk
ve ölüm
kara mollaları hüznün

gelişiniz belli
varacağınız yer belirsiz
söylemediniz hiç biz nerdeyiz
ne bekleriz bilinmezden
cezamız ne
neye gebedir geleceğimiz

işte bu asıl bilemediğimiz

yaz ey kiramen katibin*
yaz ki biline
yaz ki bilelim!


(*) Kiramen katibin: Sağ ve sol omzumuzdaki yazıcı melekler.


(5 Aralık 2004)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Soru...

“sus! ”
demediniz bana

önceden söylendiğini her şeyin
bildirmediniz

önceden işlendiğini
tüm cinayetlerin

tanışmadık hiç
tanışmadınız içinizdeki çocukla

neden? *


(*) Bir çocuğun sorusuna karşı sorudur bu. Soru sormayı bilmeyenlere!


(27 Temmuz 2006) - 6. Dekad, HAYAL Yay. Ocak 2008, s. 93

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Söylerdi Aşk…Ateş Adına! ...

….harlandıkça aydınlanırdı ruh
alev isinde başlar / kor ateşlerde biterdi kahin sözü…

sevdaya çemirlenirdi yürek tüm zamanlarda
zincire biat eder bedenleriniz
belinizde en ihtişamlısından bir kuşak
albenili ve çıldırtıcı bir al
aşkın düğün alayından arta kalan
kördüğüme dönüşürdü kelepçeleriniz…

//çıkmaz yollarda arama hazzı! ! !
Godot’yu bekleyen Laura’ya sor!
köşedeki sevda öksüzü çocuğa:
şimşek olup hani
kabrine süzülüşünü hayallerdi Petrark’ın...//….

böyle buyurdu kahin! …

habersizdik / sönmüyordu ocak diyar-ı şuara’da
sözün gergefine nakşolurken kasırgalar
vaktinde çözülebilseydi muamma
ihbarsız infazların sırtına kalıcı bir dövme gibi
saplansaydı harfin kanında tutuşan alev okları
külden suya dönüşseydi mesela sürüngen anlar

söylerdi aşk!

ateş adına
bildirirdi mutlaka…


(31 Ağustos 2005)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Su Cenderesi...

doğru bir duruştan kalan acı bu
rüzgara direnmek
ve denize
ve hırçın dalgalara
kendi kıyısında korsan olmak gibi bir şey

bunca ağaç diktik
bunca aşk bellendi
koyaklar yine kaygan, deniz kavgalı
yine diz boyu yalnızlık

neden hep bizi bulur sürgün zamanlar
düşünme sakın
neden çarklarımızda bilenir
sivri uçlu
kör bıçaklar

su cenderesiyiz çünkü kendimize

sıcak tut acıyı
aldırma
yak bir cigara!


(29 Kasım 2004)

Naime Erlaçin

[GooD aNd EvıL]

...Suç ve Biz...

eksiltme
ehlileştirme beni

-sırça konaklarda suça ortak olmak...

nasıl ödenir hesabı bunun!
nasıl telafi edilir kayıp

vahşetini tokuştur vahşetimle
ilkel’in terazisinde tartılalım
inkar edilsin benzerlik
ve tekdüzelik
böyle katledilsin suç
bilensin çelik

önce ölüm vardı unutma

canlanan her dokuda
o yüzden şımarır insanlık onurum
mutlakıyetin cızırtılı reddinden
yersiz yurtsuz doğar
meşru ikinci çoğulluğum

düşlerin inceliğine inat
kalındır gerçek biliyorsun
:
eksi
artıya denk!

bulaştırma suçu
ki artsın karşı duruşlar
söylesin vahşetimiz

biz
uyumuz biz!

ben “bu”yum…bir
sen “o”sun
başka bir renk! ....


(8 Mart 2005)

Naime Erlaçin