Zeynep Nilgün Gökçeöz

[GooD aNd EvıL]

Adını Koyamadım
Soramadım hüzünlere sorularımı
Uyanamadım sarhoş gözlerin derinliğinde
Susmak acıtıyor duygularımı
Bekleyişlerim kayboluyor yitikliğinde,
Kentler uyanıyor nefes aldığımda
Yavaş yavaş rengini kaybediyor düşlerim,
Özlemim sensizliğin başucunda
Hayallerim tedirgin
Seni bekliyor hala,
Gizlenme bulutların ardına
Ansızın gel bana…

Her rüya gördüğümde
Şarkılar söyler umutlarım
Ben gökyüzü, sen dolunay
Geceye saklanır dualarım
Damla damla akarken yağmurlarım
Bir sen kalırsın yüreğimde
Seni özlerim
Bir dilek dilerim ürkekçe,
Hükmü yoktur haykırışların
Anlamı kalmaz feryatların
Yemin ederim ağlamayacağım
Teselli istemem
Sen giderken yanımdan
Benide al…


Bilirim yolum sana doğru
Bilirim dünyam karanlık sorgu
Yalnızlığıma yaslanırım
Bir sokak duvarında
Bütün sabahlar gibi
Takılırsın dudaklarıma
Sancılanır sevdam kavuşamayanlara,
Bir ateş ki hiç sönmez
Bir rüzgar ki hiç dinmez
Bütün umutlarım yaralı
Yalnızlık bahçemde hazanlar saklı
Avuturken kendimi yalanlarla
Tebessüm eder gül dalında,
Dikenine aldırmadan
Derim yanımda kal.


Sen beni sevmedikçe
Ellerim üşüyecek öksüzce
Kaç güneş doğup batacak
Kaç mevsim yorulacak,
Sevdamın ninnisinde
Yüreğim susmayacak
Tutuklu kalacağım teninde,
Gözyaşlarım mahzun ve sessiz
Veda vakti peşimde
Biliyorum gideceğim bir vakit
Verdiğim söze gökyüzü şahit
Çekerken ellerimi ellerinden
Son bir isteğim olacak senden
Ardına bakmadan git ama
Beni unutma.