Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Acıların sonrasında
Hüzünlerin ardına saklanmış
Yaramaz bir çocuk yüreğim
Öyle başkaldıran
Öyle umursamaz…

Aşklardan yetim kalmış
Kimsesiz bir kucak bedenim
Onca acı dolu
Onca sevgisiz…

Güz yapraklarına sevdalanmış
Yitik bir orman ellerim
Bunca yaşanmışlık
Bunca çaresiz…

Kurumuş toprak misali
Sevdaya acıkmış dillerim…


Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Acının ıssızlığı
Güvercin kadar ürkek bir acının yanında
Yalnızlığı yudumluyor yaşam
Yaklaşan aşksız yüreklerin ayak sesleri
Biten boş bir hüzün tablosu
Son fırça darbelerinde ressamın
Yaşanan ölümün buğusu…

Aşılmış bir kucak dolusu eski sevdanın ardında
Sessizliği savuruyor yaşam
Susamış bahar ıssızlığının kör damlaları
Yiten hoş bir sabah ayazı
Son şarkı nağmelerinde neyzenin
Dinlenen yazgının ağrısı…

Savrulmuş bir demet gül kadar mağrur
Issızlığı kavuruyor yaşam
Uzaklaşan güz karanlığının zor zamanları
Giden loş bir yüzün yankısı
Son kalem sallayışında ozanın
Dokunan acının sancısı…


Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Aklımda kalan
Geç kalınmış bir aşkın yakamozunda
Uzatırken ellerimi göğün sonsuzluğuna
Korku yüreğimin yamacına yaslanmış
Umut açıkta…

Zor söndürülmüş bir yangının kalıntısında
Kuşatırken yüreğimi kara bir öykü
Acı ciğerime saplanmış bir bıçak
Sevinç uzakta…

Aldanılmış bir göğün sonsuzluğunda
Gülümserken bir demet mor lale
Keder dermansız bir yara dudaklarımda
Sevda aklımda…

Parçalanmış bir yaşam ıssızlığında
Ölüm dalımda…


Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Arınma
Yıkamalı bu güzelliği
Keselemeli
Kirini koyup bir torbaya
Sevdayla beslemeli

Arıtmalı bu güzelliği
Yeniden dermeli
Nefreti atıp bir çukura
Suyla örmeli

Yeşertmeli bu güzelliği
Kökünden budamalı
Hüzünü sokup bir sandığa
Uzağa yollamalı

Dokunmalı bu güzelliğe
En baştan
Dokumalı…


Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Artık aşk
Aşk bitti
Yaşanılanların
Acısı kaldı saflığında
sessizliği
belki de…

Aşk gitti
Onlarca yaşanmışlığı
Takıp koluna
acıkmış
yalnızlığını bir de…

Aşk yitti
Anılar
dipsiz bin kuyu
Yakıp geçmişi tek solukta
Issızlığı geçip de…

Başında
gençliğin duman
Yürekte
soğuk bir kuytu
Aşk
artık
sonsuz bir uyku…


Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Ardımdaki çocuk
Boynumu eğdiren acılara tutunarak
Yürürken gözü kapalı
Bir servi boyu ardıma gizlenmiş çocuğu
Göresin isterdim
Alıp götüresin isterdim
Elimi avuçlayıp hayata

Hani vardı ya
Hani bizimdi bir zamanlar
Yokuşları bile çıkardı aşkımız gülücüklerle
Gözpınarlarım damlalara yabancı yaşardı
Gittin ya…

Gittin
Bir tomurcuk gülüşe aç
Serçe yüreği alıp benden
Beni götürmeden
Hani gittin ya…

Ölmüştüm hani ardın sıra
Daha çelimsiz
bir kuzu kalmıştı yüreğimde
Sen bittin ya…

Sen bittin
Öldüm
Ardıma gizlenmiş o çocuk tuttu elimden
Sensizlikten
doğdum.


Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Aşk bitti
Gerçek bir yalnızlığa sığındım
Geç kalmış bir sevdanın gölgesinden
Ellerine tutundum
Teninde durdum
Bir rüzgar dokundu dudaklarıma

Uzak bir limanda soluklandım
Zor bir durağın sillesinden
Canımdan yakalandım
Dalında soldum
Bir şimşek yeşerdi güzelliğimde

Derin bir susuzlukta yol aldım
Dün artık anlamsız,anılar ölüm
Söylenecek söz dindi
Uçurum oldum
Bir acı yerleşti cehennemime

Güz yitti,
kış bitti
Belki
sadece
Aşk değdi
ilk defa
yüreğime…


Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Aşk bu kentte yaşamalı
Gül ve güz birlikte yaşanır bu kentte
Akasya beyazının duru yalnızlığı kaplar yaşamımızı
Gül ve güz birlikte yaşlanır
Yıkar sonsuzluğumuzu…

Kan ve yaz birlikte dolaşır bu kentte
Sevda alacasının kuru sonsuzluğu örter duvarımızı
Kan ve yaz birlikte karışır
Yırtar yoksulluğumuzu…

Kuş ve kış birlikte çoğalır bu kentte
Bozkır karalığının acı yoksulluğu taşır karmaşamızı
Kuş ve kış birlikte yarışır
Boyar yalnızlığımızı…

Aşk ve bahar birlikte savaşır bu kentte
Gün batımının kızıl yalınlığı ezer yüreğimizi
Aşk ve bahar birlikte uslanır
Sarar yokluğumuzu…


Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Aşk değil
Aşkımız
Uçurumun kıyısında bir hüzün
Kandıkça çoğalan bir kara yazgı
Sessiz bir çığlıkta
yüzün
sevgilim…

Aşkımız
Ellerinde tutsak bir serçe
Baktıkça silinen acı bir sevinç
Yad ellerde kalmış
gözün
sevgilim…

Aşkımız
Varlığında yarım bir öykü
Durdukça acıtan buruk bir korku
Dağlarda söylenen
türkün
sevgilim…

Aşkımız
Gülistanda solgun bir yaprak
Üstüme atılmış ölü bir toprak
Yüreğimi yakan kanlı bir tuzak
Aşk bana
sen kadar
uzak
sevgilim….


Hatice Nayır

[GooD aNd EvıL]

Aşk ıssızlık
Sırsızlığın koyu penceresindeyim
Bıkkın ve yıkkın.
Sıkılmış bir yaşam yorgunluğunda
Yarsız…

Yarsızlığın bitmez öksüzlüğündeyim
Soluk ve donuk.
Yazılmış bir şiir suskunluğunda
Aşksız…

Aşksızlığın solgun duvarlarındayım
Silik ve yitik.
Yıkılmış bir insan bozgunluğunda
Yarınsız…

Yarınların yorgun durağındayım
Yalın ve yılgın…


Hatice Nayır