Gülsen Gönenç

[GooD aNd EvıL]

Maviydim
Maviydim,
Gece mavisi; umutsuz olmayan mutsuzluk,
Karışık olmayan bir giz,
Ölüm kadar uzak, açık mavi…

Siyah oldum,
Gece siyahı; umutsuz mutsuzluk,
Karışık bir giz,
Ölüm kadar yakın, ölüm siyahı…


Gülsen Gönenç

[GooD aNd EvıL]

Mutluluk Çiçeği
Karanlığa yürüdün,
Karanlıkta büyüdün,
Ansızın çıkınca gün ışığı görünmez oldun,
Serpilmeye çalıştıkça hep soldun.
Oysaki karanlıktı senin ışığın.

Sen karanlıkta açan mutluluk çiçeğisin;
Seni görmek için kalmak gerekir yapayalnız,
Koklamak için ise sıfatsız.

İnsanın ruhu alışırsa karanlığa,
Sen görüneceksin,
Çıkacaksın aydınlığa.


Gülsen Gönenç

[GooD aNd EvıL]

Müzik Kutusu
Saçlarım balerin, tenin müzik kutusuydu,
Göğüs uçların, gözbebeklerimin haresi,
Ve dudaklarını koklarken,
Ah işte, tam o an derken,
Birden kapanınca kutu
Ruhum sıkıştı.


Gülsen Gönenç

[GooD aNd EvıL]

Nefret
Bazı zamanlarda kendinden nefret edebilmelisin,
Bir caniymiş gibi
Acımasız; tiksinti verici,
Gizemli; neden katlettiğini anlamaya çalışır gibi.

Nedenlerini aramalısın kendini bulmak için.

İnsan kendinden neden kolay nefret edemez, bilir misin?
Çünkü sevgi, nefretin büyük kardeşidir.


Gülsen Gönenç

[GooD aNd EvıL]

Nehir
Kaynağını bilmediğim mutsuzluklar nehirinde,
Zamana tutsak anılarımı yıkıyorum.
Kirler akıyor, izler bir türlü çıkmıyor.
Neyin karşılığı ödendiği belirsiz bedellerden mandallarla,
Tutku ağaçlarına asıyorum.

Etken anlamsızlıklar dolduruyor, edilgen ruhların boşluklarını artık.
Böyle daha iyiyim.


Gülsen Gönenç

[GooD aNd EvıL]

Niçin
Niçin ağlama diyorsun bana,
Sevdiğin için mi, sevmediğin için mi?
Bilmiyorum.
Ağlama nedenim de aynı,
Sevdiğin için mi, sevmediğin için mi?
Bilmiyorum…


Gülsen Gönenç

[GooD aNd EvıL]

Okyanus ve Gezgin
Her keşfimde sevinmeye bile fırsat bulamazken
Büyülenmekten
Yine yeniden keşfetmekten

Şunu düşünmeden de edemem

Kendi içinde birsürü dünya barındırırken
Kendi varlığının bilincinde midir

Ya içindekinin?


Gülsen Gönenç

[GooD aNd EvıL]

Ordu
Güçlendirilmiş hazlar üniformasını giymiş,
Ayağıma batmış paslı umutlarla,
İçsel Titreşimler sınırında,
Aşk konservesi kutularından yapılmış kalkanla,
Yalnızlıkla savaşan
Tek kişilik bir orduyum.


Gülsen Gönenç

[GooD aNd EvıL]

Oyun
Bu bir oyundur, mutsuzluk oyunu,
Aslında tek başına oynarsın,
Bilsen de kumdan kaleni yıkıp gideceğini,
İzin verisin gelmesine,
Sonra tekrar yaparsın kumdan kaleni, tek başına.
Bu bir döngüdür, mutsuzluk döngüsü.


Gülsen Gönenç

[GooD aNd EvıL]

Özgürlüğün Şiddeti
Gözlerime bakmayın, göremezsiniz;
Rüzgarım kuzeyden eserken,
Ayak tırnaklarımdan damlıyor tuz tanecikleri.

Çırpınıp giderken
Rüzgarım bile dağıtamıyor;
Kafamdaki saç yerine, bıraktığı kuş tüylerini.


Gülsen Gönenç