Osman Demircan

[GooD aNd EvıL]

Bilemezsin

Senden önce ne hayatlar yaşadım ben.
Sen yokken, tanımazken...
Şimdi çıkıp geldin bir peygamber gibi
Vadediyorsun bana cennetini.
Birkaç kez kıyameti yaşadıktan sonra,
Cenneti beklemek kolay mı?
Mümkün mü acaba?
Sevebilir miyim seni?
Şu an bildiğin gibi...
Gözlerinin gördüğüyüm ben.
Ötesine gidemezsin.
Belki de istediğin kişi gibi görmek beni
Dokunmak istersin bana.
Yaşatmak istersin iyi niyetini.
Yaşadıklarım bende saklı
Açamam sana yüreğimi.

Osman Demircan

[GooD aNd EvıL]

Bir Aşk Mektubu

Yüreğimin ne olduğunu bilmediğim huysuzluğunda, duygularımı dizginlemeye çalışırken, sana çala kalem bu satırları yazıyorum.
Kapısından kovulan ev sahibinin merhametinden umudunu kesen ve her yanı kan revan içinde olan köpek gibi gecenin ayazında sensizliği yaşıyorum.
Kendimi kaza yapmış otobüsün can çekişen yolcularına benzetiyorum.Sana gelmeye güç yettiremiyorum.
Kendime buzdan kaleler yapıp aşka meydan okumaya çalışırken; senin sıcak gülüşün karşısında bütün dünyamı sel sularına kaptırıyorum; çaresizlik içinde boğuluyorum.
Şimdi suların içinden çıkan baygın bedenimle hayat öpücüğünü bekliyorum.Sensiz yaşayamıyorum.
Seni bir damla yalnızlığıyla yaşarken, biriken gözyaşlarımda kuğu beyazlığında hayallerini yüzdürüyorum.
Biliyorum söz tükenir; geride yaşananlar kalır.Dilimde cümleler duygularıma son noktayı koyarken, sana yaşattığım mutsuz paragraflar için özür diliyorum.
Seninle yaşamış olmamdan dolayı sonsuz huzur ve mutluluk duyuyorum. İnan içimi burkan, hüzün ve gururla gözlerimi ıslatan bir duygu sağanağısın. Seninle sırılsıklam bir hayat yaşıyorum.

Osman Demircan

[GooD aNd EvıL]

Bir Çığlıktı Yalnızlığım

Kar tanelerinin önce kendileri üşürmüş
Yağa yağa titrermiş yalnızlığın ortasına
Sessizliğe düşerken soğuğa ve ayaza
Sesimi duymadınız beni mesut sandınız.
Bir çığlıktı yalnızlığım hepiniz sağırdınız.

Karanlığın içinde yalnızdır beyaz orkide
Lekeliydi saatler ve üstüme döküldüler
Kirlendi gözyaşlarım sesimi duymadınız
Beni bahtiyar sandınız üzerime yağdınız.
Bir çığlıktı yalnızlığım hepiniz sağırdınız.

Osman Demircan

[GooD aNd EvıL]

Bir Otobüs Dolusu Şahit

Korkuyla ördüğün duvarları cesaretinle parlatacaksın.
Dikenle sarılı bedenini kanatmaktan korkmayacaksın!
Her kan damlasından ölüme ve hayata sarılacaksın!
Ölümden sonra yaşamak adına tanıklar arayacaksın.

Koskoca bir otobüsün önüne atlar gibi yaşayacaksın.
Heyecan ve aşk kefenini giymekten korkmayacaksın.
Kendini aşarak, benliğinden koparak çoğalacaksın.
Kar üzerine düşerken kader damlaları üşümeyeceksin.

Osman Demircan

[GooD aNd EvıL]

Biteviye

Elma ağacının gövdesinde,
Binlerce sürgün,
Binlerce cennet bahçesi yeşerdi.

Elmalar yere düşerken
Gökyüzü,
Dilim dilim kesildi.
Yeryüzünde kan dökücü insan,
İlk defa günaha girdi.
İnsana ait ne varsa
Bir kibrit çöpü gibi kırılıverdi.

Elmaların kesif tadı,
Bütün bedduaları besleyiverdi.
Biteviye acılar
Biteviye dertler
Elma ağacını,
Ten tapınağına dikti.

Osman Demircan

[GooD aNd EvıL]

Biz Fukaralar

Bozuk para gibi döner başım
Alnıma nedense hep yazı düşer.
Bana gönül sermayesinden
Maalesef metelik düşer.

Fukaraya karın gürültesinden
Gönül zenginliği, yürek tokluğu
Zengine en şaşalısından
Her yerde yaşama hakkı düşer.

Osman Demircan

[GooD aNd EvıL]

Bu Şiir Böyle Bitmiyor

Dünya aleyhimize dönüyor sevgili.
Baskıcı yarınlar önümüzü kesiyor.
Abanıyor üstümüze zindan *******.
Feryadımız tunçtan göğü delmiyor.

Bu dünya bizden ne istiyor sevgili.
Birbirimizi sevmeyi yasaklıyor hep.
Yüreğim avucumda sevgi dileniyor.
Dualarda buluşuyor ellerim ellerinle.

Bu şiir bitmiyor bitmemeli sevgilim.
Yetmiyor susmalar aşkı anlatmaya.
Coşkular kalbimden kopup geliyor.
Parmaklarım kırılıyor mısralarımdan.

Osman Demircan

[GooD aNd EvıL]

Burma'nın Sokaklarında

Yaşanılan bir direnişti Burma'nın sokaklarında
Kanım donmuş akmaz olmuştu damarlarımda
Bir kurşun jilet misali tenime değdiği bir anda
Sanki tüm kirli eller, emeller dokunmuştu bana.

Ve bütün insanlar yüz çevirmişti inançlarıma.
Tek ölüler, ölüm isteyenler gülümsediler bana.
Bir ülke olmuştum taşla toprakla koşarcasına
Yaşanılan bir direnişti Burma'nın sokaklarında

Biriktirilen inanç kırıntılarıyla ayak izinin altında
Kendi kendini yok etti gururunu çiğnedi aslında
Halkın isteği ise bu değildi güzelleşmekti oysa
Ağlıyorken gözyaşlarımdan vuruldum bir daha.

Osman Demircan

[GooD aNd EvıL]

Bütün Yıldızlar Sensiz

Akşamlarım jilet sensiz kanamalarım duvarlara fışkıran silüetin
Bir gölge düşer odama gül yüzünden kaçan bülbül suretinde
Kanım dökülür seninle seviştiğim çarşaflara; ölüm, aşka karışır
Yıldızlar sensiz karanlık sulara düşer bir beyazlık kana bulanır.

Aka aka sabahı eder sensizliğim damarlarımda ecelin dolaşır
Bütün gece rengi değişir aşkın gül yüzüne şafak kızıllığı bulaşır.
Kan çiçekleri büyür sensiz akşamlarımda canımla beslenerek
Ne dualarım yıldızlara kavuşur ne yağmur senden bir iz bırakır.

Osman Demircan

[GooD aNd EvıL]

Caddelerde

Bugün gezdim şehrin karanlık caddelerinde.
Düştü kayboldu gölgem kaldırım taşlarından.
Ruhumu en ıslak zemine ezerek vurdum da
Çıkmadı bir tık bir nefes asılı kaldım gecede.

Sokaklarda arabalar ateş böceği yüreğimde.
Kurtulamadım kaldım tutsak mezar yerimde.
Her yanım öksüz her acım şehir çöplüğünde.
Şehir mazgallarından aktı kanım caddelerde.

Osman Demircan