Zeki Arlan

[GooD aNd EvıL]

Vodvil...
Ve perde açıldığında oyun başlar
Seyirciler,
Sahne ve oyuncular
Aynı düzlem.

Salona hakim keskin tavırlarıyla başlar
Aktrist
En önde oturan seyircilerin arasında birkaç yosma.
Görüntüde hep aynı fon, her yer kırmızı.

Çiçeklerle çevrilmiş sahnenin ön yüzü pırıltılı.
Yerlerde bir avuç toz
Kelimeleri toplayacak yok mu?
Yüzlerde maske susaklı oyuncular.

Müzik sarnıçlardan aşağı,
Aşk nağmelerin de gizli.
Birkaç kesik bakış...
Suratlarda aynı ifade, masum vaziyet.! ..

Sürekli tekrarlanan cümleler
Bağrışmalar, suskular, hiddetli söylem
Bir an duraklamanın ardından.! ..
Aklımdayken söylemeliyim.! öyle güzelsin ki.

Rolünü kimseler beceremezdi
Sen gibi oynamaya.
Takıldım gözlerine
Aynı anda dudaklarından dökülen bir tanem.

Vodvil
Birkaç ufak duraksamalar dışında
Olanca akışıyla süregeldi.
Şaşırtan olmadı lakin,
Farkında olmadan bir sürü hata.

Kimileri alkışlar
Kimilerinde sadece helezan.
Sürekli akan zamanın içinde.
Kim istemez ki, hep aynı olsun galeyanlar

Tek p e r d e oyun.....
Yarım kalmış bir hayatın içinde
Ufacık bir ayrıntı da olsa
Konusu belirgin...
İçinde malum duygular...

Hiç bitmeyen...
Paylaşılamayan
Eskiden beri süregelen
Aşk var.