Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

Ne Önemi Var

NE ÖNEMİ VAR

Zaman tükenmiyor, tükenen ömür,
Şiirle yoğrulmuş bizdeki hamur,
Bütün mutluluklar sevgiyle olur,
Geçen senelerin, ne önemi var.

Ateş olup yanmadan, yakamazsın,
Alev - alev gönüle akamazsın,
Hayat acı diye bırakamazsın,
Sevmişsen, yanmanın ne önemi var.

Çiçek açtırırsın kurumuş dala,
Zehirler içersin, benzetip bala,
Gidersin ardına bakmadan hala,
Uzayan yolların ne önemi var.

Sevdaları, yüreğinde beslersin,
Oya - oya, nakışlarla süslersin,
Aşkın için ne gelecekse gelsin,
Sevda yarasının, ne önemi var.

Denizi aşarsın, gece uykuda,
Gider boğulursun, bir damla suda,
Gülü aratmazsa yar kokusu da,
Varsın güller solsun, ne önemi var.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

Ne Zaman Geleceksin

NE ZAMAN GELECEKSİN

Bahar gelmiş gönlüme, lale, sümbül saç diyor,
Hasretine doyurdun, ruhum aşka aç diyor,
Yarın baygın bakışı derdime ilaç diyor,
Bir çare bulamadım yar kalbine girmeye,
Ne zaman geleceksin, hasret kaldım gülmeye.

Sele döndü göz yaşım, hayallerim ıslandı,
Kalbimin atışları hasretinden paslandı,
Kederiden suskunum, sanma gönül uslandı,
Vahiy mi bekliyorsun çektiğimi görmeye,
Ne zaman geleceksin, hasret kaldım gülmeye.

Çiçek açmak istedim ömür boyu solmayan,
Sevgilim ol istedim, beni derde salmayan,
Gönlüm divane oldu, dert çekip uslanmayan,
El değmemiş bağ arar güllerini dermeye,
Ne zaman geleceksin, hasret kaldım gülmeye.

Bülbül sende şakıdı, şarkılar sende sustu,
Sevdan gönlümde çiçrk, hayallerim de süs'tü,
Coşkun akan dereler, gittiğin anda sustu,
Seni seven kalbim dir, bendeki tek sermaye,
Ne zaman geleceksin, hasret kaldım gülmeye.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

O Bana Yeter

O BANA YETER

Değme tabip, kanıyorsa kanasın,
Derdimin dermanı sen olamazsın,
Bırak da kanatan muradın alsın,
Yılda bir gün gelsin, o bana yeter.

Gidişinle virane olan gönül,
Dönüşünle tomurcuklar olur gül,
Kaderim bu, ister ağla, ister gül,
Bir öpücük versin, o bana yeter.

Gönlümde şifasız yara var ama,
Nafile, derdime derman arama,
O yar gelip hançer vursun yarama,
Yüzüme bir gülsün, o bana yeter.

Ümitsiz bir anda duydum sesini,
Gülüşün aratmaz, gül destesini,
Ondan aldım mutluluğun dersini,
Düşlerime girsin, o bana yeter.

Hayali gözümden günlerce gitmez,
Ufkuma bir doğdu, bir daha batmaz,
Dünya var oldukça, bu sevda bitmez,
SEVİYORUM, desin o bana yeter.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

O Benim İşte

O BENİM İŞTE

Hazan bahçesinde solmuş menekşe,
Görürsen hatırla, o benim işte.
Kuru bir dal gibi attın ateşe,
Yangını görürsen, o benim işte.

Köküm tutmaz, bozkır toprağı kuru,
Üstüme basıp geç, gönlünce yuru,
Sormak istiyorsan kalbine soru,
Bu garip kim diye, o benim işte.

Yanıyorum için için dumansız,
Deli gönlüm vurgun yedi zamansız,
Sen yanımda yoksun, kaldım dermansız,
Sürünen görürsen, beni hatırla.

Kır çiçeği yetişmiyor saksı da,
Yaralı yüreğim kaldı askıda,
Fırtına koparıp, bır damla su da,
Denizler görürsen, o benim işte.

Etlerimi dilim dilim kestiler,
Kanım donmuş, doldurmuyor testiler,
Gelen, geçen hep üstüme bastılar,
Param parça olan, o benim işte.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

Olmalı

OLMALI

Sevda çöllerine düşerse yolun,
Gözlerin, çöllere vaha olmalı.
Üzmesin dünyâ'da perışan halin,
Aşk uğruna, bütün güller solmalı.

Derya ya dönmeli yürekte coşku,
Sevip sevilirsen, kalır mı kuşku,
Hissedebilirsen gönlünde aşkı,
Hayatı ruhunda, canda bulmalı.

Mevsimleri, bir birine eklersin,
Gelir diye yollarını beklersin,
Acıları yüreğinde saklarsın,
Gönlünde, sevdanın izi kalmalı.

Başında fırtına eser, durulmaz,
Uykusuz geceye, seven darılmaz,
Hasret çeken gnül aşktan yorulmaz,
Yar sevmenin, değerini bilmeli.

Güneş bir doğdumu, kolay batmıyor,
Ayrılık acıdır, hayal yetmiyor,
Aşk yarası kanadıkça bitmiyor,
Sevdiğin gelip de, merhem olmalı.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

Olmuyor

OLMUYOR

Hasret kaldım gül yüzüne,
Nasıl çiktin gökyüzüne,
Yatmak istedim dizine,
Söz verip de gelmiyorsun.

Hani gelecektin bu gün,
Gelmedin, yüreğim üzgün,
Gönlümü gönderdin sügün,
Dertlerimi bilmiyorsun.

Yaram sızlar ince - ince,
Gündüzlerim oldu gece,
Seni görmek bir bilmece,
Derde derman olmuyorsun.

Gözüm yolda, aklım sende,
Gözlerime indi perde,
Yar gelmedin, saldın derde,
Selam bile salmıyorsun.

Tek sana güveniyordum,
Söz verdi, gelir diyordum,
Bir değil bin defa öldüm,
Neden sen öldürmüyorsun.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

Ömür Nedir ki

ÖMÜR NEDİR Kİ

Hayat sonu belli, bir garıp gerçek,
Sen de gideceksin yeterince çek,
Ömür geldi_geçti, hep inleyerek,
Bir an imiş sonu gelmez sandığın.

Nerde anan, atan, geçmişin nerde,
Hepsinin gözüne iniyor perde,
Elbet bir gün buluşuruz, mahşerde,
Bir nefeslik, dünyadaki varlığın.

İnanma, bu dünya kimseye kalmaz,
Biz de gideceğiz, gidenler dönmez,
Hayat bu, garibin acısı dinmez,
Bunca yıl yaşadın, ne dir aldığın.

Gül mü istiyorsun, kurumuş daldan,
Medet mi umarsın, büyüden_faldan,
Sana selam getiriyorlar sal dan,
Diyorlar ki, yeter artık kaldığın.

Gitmem diyemezsin, yolun belli dir,
Yaşın yirmi, yetmiş, yada elli dir,
Zengindir, fakirdir, orta hallı dir,
Bir garip meşkale, ömür dediğin.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

ÖzLeRiM

ÖZLERİM

Gökten yıldız yağsa benim başıma,
Sevgi dolu gözlerini özlerim.
Nehir taşıp bağlansa göz yaşıma,
Senden başkasını görmez gözlerim.

Yollarıma ipek halı serseler,
Günde bin kez, hatırımı sorsalar,
Ya da kızıp, ilden ile sürseler,
Senden başkasını görmez gözlerim.

Vermesinler bana bir lokma yemek,
Beklemem kimseden, hahcasın emek,
Aşık olmak, bende yaşamak demek,
Senden başkasını görmez gözlerim.

Sen yoksan açmasın kırda çiğdemler,
Kırılsın dalları, döksün bademler,
Sensiz hayat bulmaz beni bu demler,
Senden başkasını görmez gözlerim.

Can içinde cansın, sende kanarım,
Bir gün ayrı kalsam, bin yıl yanarım,
Durma, çağla gönlümdeki pınarım,
Senden başkasını görmez gözlerim.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

Posta Güvercini

POSTA GÜVERCİNİ

Işıklar gelmez oldu, gönlümün fenerinden,
Neler ummuştum neler, sevdanın hünerinden,
Haber mi bekliyorsun benden başka birinden?
Posta güvercinleri sana doğru uçuyor.

Hep yalnız geçiyorum, hayat denen köprüden,
Gözyaşlarım düşüyor, geçirdiğin törpüden,
Sanki girecek gibi ben çıktığım kapıdan,
Posta güvercinleri sana doğru uçuyor.

Ne oldu da çok gördün, güle güle yi bile?
Sonsuzluğa yol gibi bana verdiğin çile,
Selâm vermez oldular gönül bahçemde güle,
Posta güvercinleri sana doğru uçuyor.

Kerbela'ya döndürdün, selle akan gönlümü,
Veda etmeden gittin, sen tükettin ömrümü,
Neler vad ettin bana, vaat ettiklerin bu mu?
Posta güvercinleri sana doğru uçuyor.

Diyorlar ki, üzülme bu da gelip geçecek,
Bu yol tek senin değil, bir gün oda göçecek,
Koymadan gidiyorlar mezarıma bir çiçek,
Posta güvercinleri sana doğru uçuyor.

Emine Sönmez

[GooD aNd EvıL]

S evdanın Eli

SEVDANIN ELİ

Yıllar çilesini örmüş üstüme,
Kapısı olmayan kale misalı.
Bütün dünya birlik olmuş kastıma,
Gülüyorlar, ben durdukça tasalı.

Hayat tünelinin sonu bellidir,
Sevene sevgili, zülfü tellidir,
Yarım güneş gözlü, tatlı dillidir,
Her mevsim şakıyan bülbül misalı.

Tünelin sonunda ışığım sensin,
Her iki cihan da, aşığım sensin,
Uğruna ölecek sevdiğim sensin,
Köküm tutmaz, deli boran eseli.

Gelmedin, boynumu büktü kederin,
Dermansız bıraktın, yaram çok derin,
Gelmesende hazır kalbimde yerin,
Benimki efsane, bir aşk masalı.

Seni düşündükçe gönlüm coşuyor,
Yollarına lale - sümbül döşüyor,
Gel de sarıl, hayallerim üşüyor,
Uzansın ruhuma sevdanın eli.

Emine Sönmez