Nilüfer Aydur

[GooD aNd EvıL]

Cesaret

Önce, söz istedi özgürlüğünü,
Çıktı gitti,
Unuttu sahibini,
Eğildi, büküldü,
Çarptı duvarlara
Savruldu bir o yana, bir bu yana,
Rüzgar oldu mesela,
Sen de; meltem, ben deyim kasırga,
Okşadı sorularımı
Nasıl dağıttı sonra,
Bu onun hakkı
Bunca esaretten sonra.

Ardından, aşk ispatladı rüştünü,
Çekip gitti,
Bıraktı özlemeyi,
Dokundu, sürtündü,
Emekledi sokaklarda
Aktı bir o yana, bir bu yana,
Su oldu mesela,
Sen de; göl, ben deyim derya,
Öptü dudaklarımı
Nasıl vurdu sonra,
Bu onun çığlığı
Bunca suskunluktan sonra.

Derken, akıl bıraktı düşkünlüğünü,
Aldı başını gitti,
Terk etti cinnetini,
Kovuldu, sövüldü,
Düştü ayaklara
Döndü bir o yana, bir bu yana
Anlam oldu mesela,
Sen de; hoşgörü, ben deyim kavga,
Anladı korkularımı
Nasıl yıktı sonra,
Bu onun armağanı
Bunca mücadeleden sonra.