Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Damla

Süzüldü bir damla,
Dudağın da takıldı.
Al al yanaklarından,
Akıyor damlanın kardeşleri,
Çekimindeler yerin.
Yarışıyorlar belli.
Sona varmadan,
Soğuruluyor damlalar.
Ve iki kıpkızıl güneşten,
Süzülüyor iki kor,
Yüreğimin ta içine.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Damlalarında

Damlalarında bir değirmenin
Una eren serinliği.
Damlalarında unu
Hamura deviren bereket.
Damlalarında tarihi doyuran
Emeğin eseri ekmek.
Damlalarında iki hüzünlü nehir
Yüzünün bereketli deltasında uzanan.
Damlalarıinda nehirlerin belleği
Zamana mendereslerle uzanan.
Damlalarında birleşen bir deniz
Devinimlerin direngen dalgalarıyla örülü.
Damlalarında bir hayat
Umut dolu ana Anadolu.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Darıcada Bir Ev

Darıcada bir ev
Yolu taştan
Sokağı yiğit
Numarası on dokuz.

Kat üç
Kapısı kapalı
Bahçesi dargın
Sesleri kayıp.

Ufuk
Bir çizgide saklı
Yıldızlar
Çekilmiş göğe.

Nusret
Bir mayın gemisi
Ulaştırıyor mayınları
Düsmanın yüreğine.

Yıldız
Göğün tarlasında
Sevgi dolu sarısıyla
Bakmakta penceremizden.

Ulaş bir uğraşta
Kendince derin.
Ve ulaşmakta
Umutların en güzeline.

Semiramis mezopotamyalı
Bir kraliçe
Gözlerinde kızıl;
Bir ufuk saklı.

Sakin bir gece
Ulaşıyor yıldızlar
Ufkun kollarına
Nusret dönüyor mayından.

Yil 1915
Mayınlar patladı
Sessizlik dağıldı
Yıldızlar ufka ulaştı.

Yıl 2006
Brükselde güneş;
Semiramisin gözlerinde
Kızıl bir ufka tırmandı

Yıl 2006
Ankarada;
Ulaştı Nusretin sesi
Yıldızların en güzeline.

Yıl 2006
Darıcada bir ev;
Bakmayın sessizliğine
Bahçesinde güleç gülleri saklı.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Denge

Dengeli ol.
Söz dinlesin kalbin.
Susmayı da bilsin.
Sessizliğim;
Sevgim olsun.
Ne kadar susarsan;
O kadar içersin,
Aşk pınarının damlalarını.
Ne kadar susarsan;
O kadar iyi.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Deniz

Bir gemi kalkar
Halatların hışırtısında
Bir ömür of çeker
Ama umuttur
Dalgaların ışıltısı.
Bir martı sesidir
Uzayan zaman
Denizin örtüsü boyunca
Yığınla hüzündür.
Artık ayrılığı
Yalnız iskele babası
Yalnız hüzün.

Yorgun deniz
Pervanelere dolanmaktan
İnsanların tenine
Dokunamamaktan.
Uzak artık
Geceyi aydınlatan
Aysız yakamozları.
Hele o balık bekleyen
Lüks lambaları;
Nasılda dargın şimdi
Köhnemiş
Kahvehane köşelerinde.

Dalgakıran boyunca
Dizilmiş karabataklar
Yosunlu kayaların yüzü
Dönük Haydarpaşa İskelesine
Boylu boyunca
Uzun bir;
Sedire uzanır gibi
Uzanmışlar ufkun sonsuzluğuna.
Ardlarında
İki tarih çığlığı
Sultanahmet ve Ayasofya.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Denizler bilirim

Denizler bilirim
Kurşunlanmış yunusları birer birer
Sağılmış ellerinden cellatların
Kanlı denizler.

Denizler bilirim
Kendi balıklarına kurban gitmiş
Dayanamamışta içine çökmüş
Düşün fosillerinde boğulmuş denizler.

Denizler bilirim
Eşsiz enginlerde mavileşip donan
Kardeşliğin, eşitliğin limanlarına
Umudun sürgünlerini taşıyan denizler...

18.02.2007

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Derdim

Seni düşünüyorum gene
Seni
Yaşamın bütün güzelliklerini
Taşıyan o eşssiz gövdeni.

Seni düşünüyorum gene
Gönlümün fırtınalı sularında
Seni sözlerimle yaralamam
Değil boşuna.

Seni düşünüyorum gene
Gönlümün sevda denzinde
Batırıp yüreğimde saklamak
Seni sevgilim.

Seni düşünüyorum gene
Sevgilim düşün ışkınları
Boy verdikçe kafamda
Battıkça batan bir gemisin yüreğimde.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Derince

Bir apartmanın
En üst katından
Dalıyorum gıri bir denize.
Derince bir zamanda
Ada ekspresi
Geçiyor düşlerimden
Oturmuş rayına
Kendinden emin
İlerliyor
Gebze ufuklarına.
Takılıyor gözlerim
Park eden gemilerin
Körfezdeki sessizliğine.
Bir martı çığlığında
Tam bir kanat dairesinde
Tükenirken sessizlik
Ben tükenmekteyim
Uzak bir denizin
Hiç görmediğim
Yosun sessizliğinde
Ermekteyim
Kuzeyin en yeşiline.
Yalnızlığım
Sessizliğin şerbetini içmiş

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Dertlere Düşme

Dertlere düşme güzel
Yüzünde ışıl ışıl gözler
Dudaklarında
Sınırsız gülüşler olsun

Dertlere düşme güzel.
Suskunluğun kadar
Umudun
Ve bedenin diri olsun.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Dilberim

Mittani tepsilerde;
Hayatı sunuyorum sana.
Ey güzel dilberim.

Ayın donuk halesinden,
Güneşe taşıyorum seni.
Ey güzel dilberim.

Maraş mintanı giyerim,
Seninle ölüme giderim;
Ey güzel dilberim.

Yalındır ayaklarımda sevgim gibi.
Sevgimiz kadar mahkum olsak da yoksulluğa;
Biz ölümüne severiz ey güzel dilberim.

Ufuk Nazım