Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Düşüyor aklıma

Yollar yollar
Düşüyor aklıma.
Seni unuttum diye mi?
Dostum
Her gün böyle yağmurlar
Düşüyor aklıma.
Nerede nerede sesin
O hırçın nefesin.
Toprağa niye bakıyorsun
Böyle sessiz nedensiz.
Yarın doğacak
Soylu guneşimiz
Yıkayacak ışık ışık
Senin toprağını
Dostum nereye
Nereye gidiyorsun.
Süphan dağında
Kürtçe bir türkü söylüyorsun
Siphan siphane....
Sen ağır ağır
Irayıp göğe
Ufka hüznünü
Niye takıyorsun
Dostum nereye
Nereye bakıyorsun...

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Ekimler Gridir Artık

Müzikler dinliyorum
Ortasında bir masanın
Aylardan ekimdir
Yoksulların kızıl devrimine inat
Gri yavaş ve asil
İnmektedir pencerelerden.
Yakın bir okyanus etkisidir
Yüreğimi kabartan
Sana sözlerin en yücesini
Dağlar gibi sarsılmaz
Ve devcesini yazardım
Lakin bir bellek ihanetidir
Sözcükleri unutturan
Büyük patronlara çalışan
Kalemler saltanatında
Yoksullar sadece
Ramazan ayında anılır.
Ekimler gridir artık
Patronların manşetlerinde
Kıziıllığı uzakta kalsada ekimlerin
İşçileri hala ayakta devrimlerin...

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Elbet

Şimdi ağır ağır
Ağarıyor gün.
Ağır aksak dirilen
Bu doğada
Sessizce yükselen
Günün ardında
Elbet gece bakir
Gece asil ve yorgundur.
Bozkırlar ortasında
Yapayalnız bir yankıdır
Sesi artık.

Uzaklardan süzülen
Bir çığlık gibi
Işıyor inadına.
Yaşamak inadına diyor
Genede dalgalar ortasında
Mutludur.
Çünkü dalgasız bir sefillik
Yapayalnız bir umarsızlık
Ona göre değil.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Elveda

Son damlasıda düşdü
Son yalanla
Yerle bir oldu
Işığın orduları
Elveda!
Sana gün.
Yarım kalan bugün
Elveda!
Aşk.
Son saçakdan düşen
Sevdalı çocuk
Elveda!
Rüzgarlarla taşınan
Soluk ay
Gezginlerin soluğu
Elveda!
Deniz.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Emanet Dalgalara

Sefil bir omurgasızlık
Dik yürüyen yok sayılır.
Güneşin onurlu çocukları
Sürüngen organizmalara
Nasıl dönüştü.
Ellerinde çelikden ikonalar
Düşlerinde
Korkak ikircikli rüzgarların
En ufak esintisinde
Savrulan çelişkiler.
Susmak lazım
Onları görünce sessizce
Kaçmak lazım
En uzak köşelere.
Dünyadan habersiz
Yalan yanlış oyunlarda
Sessizce yaşamak.
Gözlerden uzak bir
Sıradanlık içinde
Kendine varmak.
Geçmek en ötelerine
Denizlerde fersah fersah
Yol kat etmek
Sınırsız bir düzlük de
Eylemsiz
Ve emanet dalgalara
Gidişin..

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Eridim

Sevdim
Kızıl şafaklarından
Ağan ışığını
Bal eyledim de
Damla damla emdim.
Bereketli pınarlarında
Zamanı eritip
Kana kana içtim.
Soylu güneşinin alnında
Emek emek
Damla damla
Eridim.
Buhar oldum
Göğe erdim.
Rüzgarlarının soğuk nefesiyle
Kar oldum
İnce ince sağıldım
Gök ananın
Buluttan memelerinden
Yarin teninde eridim.
Mavi mavi
Aktım
Kattım acımı
İyotlu bağrına
Denizlerinin
Duruldum.
Gözlerimi kapattım
İçimde seni buldum.
Bunca yıl
Boşuna yoruldum.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Eriyen Zamana

İpleri kalın ve sıkı sıkıya bağlı.
Beynindeki damarlar kılcallara ayrıldıkça,
Büyüyordu sorun yumağı.
Sorunlar yumağını koyuyor yastığa,
Ve başlıyor örmeye hayellerle kazağını.

Onu umutsuz *******de,
Karanlıktan koruyacak,
Onu yaşatacak.
Ona sarınıp umutla tutunacak,
Yaşamın en sekter dalınada olsa.

Kaldırımlar ah ayaklarımızın altından,
Geçip giden zamanın eridiği kaldırımlar.
Yürürken kaldırımların düzenine bakarken
Ve kaldırımların altına akarken zaman,
Boşunamıydı adımların çabası.

Seni seviyorum,
Ey hayat.
Tırnaklarım sarardıkça
Ve ufkun kızıllığı tenimden yansırken,
Gözlerimin altındaki morluklar kadar seviyorum.

Yaşamak,
Hiç bir zaman tamamlanmamış bir ilişkiye,
Eksik bir sevişmeye benzeyen yaşamak.
Hangi ressam bitirebilmişki tablosunu,
Hangi şair bitirmiştirki şiirini.

İşte ne zamanki kara nefesiyle,
Simsiyah bir yansı gibi kaplansa,
Ozaman biter tablolar şiirler.
Ve şimdi siyah beyaz bir resmin önündeyim,
Dolaşık bir sorun gibi renklerin oyunu.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Ersem Sana

Bu akşam;
Kan kırmızı,
Şarap istiyor canım.

Bu akşam;
Dünyanın bütün nehirleriyle,
Akmak istiyor canım.

Uzak dağ başlarında;
Bembeyaz bir,
Kar tanesi olsam ah…

Suskunluğunu dağıtan;
Yüreğinin dalgalarını kabartan,
Tufan olsam.

Sonra ersem bir çınara;
Dayayıp sırtımı,
Sessizce ölsem.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Esin Perim

Soruyorlar bana;
Ne yapmaktasın.
Hızıma hız katmaktayım;
Diyorum soranlara.
Göğün yüzünde;
Yol almaktayım,
Duyun beni.
Bir yelken;
Özlemle beklerken,
Ulaşacağı limanı;
Ben nasıl dururum dostlar.
Esmekteyim;
Katarak tozu dumana.
Geçmekteyim sınırları.
Sorsanıza hızımın sebebini.
Çünkü sınır tanımaz;
Rüzgar.
Zincir vurulamaz;
Kartalın kalbine.
Ben böyleyim işte.
İçimden geldiği gibi;
Eserim deli deli.
Kayıp giderim;
Uzak ufuklara.
Seçerim.
Kuzey denizinin kıyısında;
Esin perimi.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Eskici

Eskiciyim;
Kaybolmuş umutları toplarım.
Donmuş yüreğimi çözecek;
Büyük korlar ararım.
Sabahları;
Eskimiş bir gün ışığını soğurur,
Akşamları;
Savururum karanlığa.
Eskiciyim;
Kaybolmuş umutları,
Ben toplarım.
Umutlarını kaybedenlere;
Umut dağıtırım.
Satılık umutlarım var;
Gülümsemedir paramın birimi.
Gülümseyin yeter bana.
Çünkü ben;
Yani eskici:
Bir gülümseyişleri toplayamam.
Çünkü:
Eskimez gülümseyişler.

Ufuk Nazım