Aşkım İsyandır Benim

[Kéan aRs]

Duyuyor musun birtanem?
Dün gece yine sendin aklımda
Bir hüznün çıkmaz sokalarında
Gözyaşı oldu hasretin
Ilık bir buse gibi süzüldü yanaklarımda
Yanaklarım kırmızıydı, küskündü aynalara
Ne zaman karşılaşsak sen bakardın onlardan
Başıboş hoyrat aynalardan
Önce ilk sarıldığımız yere gitti duygularım
Bu gün gibiydi yaşadığımız küllenmemişti
O bir ömürdü sanki, ölmeye değerdi
Sonra gözlerin geldi aklıma, güzelliğin
Başımı döndüren mey gibiydin sen
Şelaleler akardı içime gözlerinden
Ardından öksüz kalırdım sanki giderken

[Kéan aRs]

Yinede yorulmazdım sensizliğe
Sensizlik ki darağacım, sensizlik ki paramparçayım
Ellerim seni arıyor bu gece, gözlerim gözlerini
Şarkılar hüzünlü, şarkılar buruk
Yoksun ya bu şehir yorgun, bu şehir vuruk
Seni arıyorum inadına *******de
Karanlıklar üstüne yemin ederim
Işığım sensin!
Seni seviyorum birtanem diyorum söyletensin
Basit bir aşk öyküsü değil ki bu
Saman alevi değil ki
Cehennem alevi sanki susuzum
Sensiz mutsuzum
Artık sabah olmayacak uykusuzum
Artık sensiz yaşanmayacak
Yaşıyor sanma beni sadece varsayımım
Sana bağımlı varlığım
Yokluğun ise tükenişimdir
Bir umudu katleder bin umudun olurum
Senin gibi ulaşılmazdır benimde gururum

[Kéan aRs]

Duyuyor musun birtanem? ?
Dün gece yine sendin aklımda
Aldın aklımı başımdan gittin
Canımı da aldın yüreğimden
Canımdın sen! !
Vazgeçilmezim, tartışılmazım
Yalnızlığımın sebebi, acılarımın denizi
Esirinim işte bu gece vakitleri
Kollarımda sensizliğin kelepçeleri
Yüreğimde sevdanın zincirleri
Bağlanmışım sana ayrılamam
Görmeden yaşayamam o gözleri

[Kéan aRs]

Bir gemi kalkıyor rıhtımdan
Dinle bak sesini, bu son seferi
Veda türküsüne benzer düdük sesi
Ardından mendil sallayanlar
Boşuna aslında boşuna ağlayanalar
Dönüşü olmayacak bu yolculuğun
Bende gidiyorum birtanem, umutlarım yanımda
Geriye bıraktığım limandaki ayak izleri
Ve haykırışım enginlere
Sen; dalgalardan dinle artık sesimi
Sahilde bekle beni
Bir garip martı görürsen gözleri yaşlı! !
Randevusu varmış gibi ecelle telaşlı! !
Bil ki; bir tutam sevgi yolluyorum sana
Bil ki; ağlıyorum uğruna
O zaman son kez de olsa hatırla beni
Cansız bedenime can istiyorum
Canımsın sen, SENİ SEVİYORUM

[Kéan aRs]

Seni Sevmek

Seni sevmek...
Bir tutam nergiz kokusuydu,saçlarından dağılan,
Dudaklarınla dudaklarımın arasında sıkışıp kalan.
Seviyor... sevmiyor diye koparmaya kıyamadığım,
Baharın ilk uyanışındaki papatya yaprağıydı!
Ya da uç uç böceğinin kendi dünyasında,
Aklı sıra kocaman açtığı küçücük kanatlarıydı.

Seni sevmek...
Güneşin engin denizlerde çırılçıplak kalmış haliydi,
Baktığında yakan, uzaklaşıldığında üşütüp titreten.
Şımarık dalgaların, sahillere tokat gibi inen vuruşları,
Ve her vuruşunun ardından ağlattığı kum taneleriydi!
Kimi zamanda arsız bir rüzgarın sürüklediği,
Toprağa tutunmaya çalışan, çaresiz çiçek tohumlarıydı.

Seni sevmek...
Uçsuz bucaksız gökyüzünü minicik yüreğe döşemek!
Yağmur damlalarını, kar tanelerini avuç avuç bölüşmek.
Bozkırlarda gelincik, dağbaşlarında kardelen olmak,
Öylesine kızıl ve narin, öylesine beyaz ve mağrur!
Kelebeklerin uçuşu kadar hafif, sel taşkını kadar coşkulu;
Tarifi kelimelerle anlatılmayacak kadar tuhaf bir duygu.

Seni sevmek...
Temmuz akşamlarının güzelliğidir çoğu kere,
Yıldızları ve ışıltılarını gözlerinde seyretmektir.
Bazende ay ışığının suya yansıyan gümüş rengiydi,
Aktıkça baştan aşağıya; gizli gizli rakseden!
Ya da sabaha yakın vakitlerde, çöken ürpertiydi,
Seni sevmek var ya! o kadar güzelki anlatamam inan

[Kéan aRs]

Yıllarca anlatsam sana sevgimi
kalemler tüketsem bitirememki
çıkarmak istesem kalbimdekini
hasret ırmağına götürememki

sensin bu gönlümün gülü dikeni
sensin bu ömrümün sevda yelkeni
aşkın hançeriyle vursanda beni
gözlerim görmeden ben ölememki

gönlümde acının cam kırıkları
gözümde hasretin hıçkırıkları
kalbine saklarsan ayrılıkları
senin sevdiğini ben bilememki

duy artık gönlümün haykırışını
şu seven kalbimin yalvarışını
kırma gönlümdeki sabır taşını
ölünceye kadar bekleyememki

Ömrümce seni aradım
kanadıkça kalbim hasretle sardım
hep isyan ettim böyle, hep ağladım
gözyaşım silmezsen ben gülememki

[Kéan aRs]

İki Mezar Taşı

İki Mezar Taşı


'Ardıç ağacı; ancak ardıç kuşunun - ardıç tohumunu yutması ve tohumun

kuşun midesindeki enzimlerle birleşmesi sonucunda, dışkısının düştüğü

yerde çıkabilen - bir yalnız, bir mucize ağaçtı.'


Ömrüm boyunca seni sevdim
Gözlerin bir hançer gibiydi
Yüreğimi hep o hançerin mevzilinde tuttum.
Şimdi ölüyorum
Belki bir daha yağmurların yağışını göremeyeceğim
Bozkırda çiçeklerin açışını
Bir kuş olacağım belki... bir ağaç
Yüreğimle sonsuza kadar aşkına yuva olmaya devam edeceğim.

Seni hep seveceğim.


Bir Tanrı varsa biliyor
Sana hep sadık kaldım.
Ömrüm boyunca sana bir evlat vermeye çalıştım.
Belki mehtaplarda başımı göğsüne dayayamayacağım
Bakışlarımla kışı yaza kavuşturamayacağım
İster bir ağaç olayım ister bir kuş
Sonsuza dek yüreğim kollarında yuvalanmaya devam edecek.

Seni hep seveceğim........



40 yaş yaşadılar. iki dakika ara ile öldüler....

Şimdi mezar taşlarının başında Bir ardıç ağacı ve kollarına
yuva yapmış bir ardıç kuşu var...........Söylenti bu ya bin yıldır
orası hep öyle imiş.....onlar hep bir ağaç ve bir ardıç kuşu...

[Kéan aRs]

Suya Mezar Taşı Dikilir Mi?

Sevgiler bir garip,
vazgeçmeler acayip
Ben mi çağları aşamadım,
Sevginin yaradılışında kaldım
Bilmeden dünyayı terk edip...

Bazen isyanlar koşturuyor topalcasına
Sonra da yakalanıyorum bir köre..
O çırpınıştan dökülüyor bunca satırlar..

Yeni baştan gelseydim dünyaya
yaşamımı şiirlere gömmezdim...,
Şiirler bana gömülürdü toprakçasına...
....
Damlaysam eğer dünyada
Denizliği bırakmadım ki...
Parçasıyım bulutların

Hiçbir mezar taşı dikilmez suya!
Özlemler mezarlığı olmaz
Aşkın ölü,savrulmuşluğunda

[Kéan aRs]

Bir Mezar Tasinda

Simdiye kadar konustukta ne oldu
Bak simdi kahrettim susuyorum
Gelen giden selam versede
Duyulmaz sesim,selam aliyorum

Bas ucumda Fatiha okusalarda
Duyulmaz sesim amin diyorum
Kahrettim geldim koca dünyaya
Daha evvel gelseydim diyorum

Uzandim yatarim toprak üstünde
Culun varmi diye soranim olmuyor
Aksamlari hep yalnizim,hep yalniz
Benimle burada kalan,duran olmuyor

Dösegim olmasada iyi rahatim
Rabbimin rahmeti sükür yetiyor
Gelenim gidenim olsada benim
Ne yapiyor diye bakan olmuyor

Burada insanlarin hepside ayni giyer
Siyah giyen yok,herkez beyaz giyiyor
Dünyadaki cekistiren giybet eden yok
Gelen Ihlas,Elham okur,giden dua eder
Meftadan,mezardan ibret,ibret alan yok

Ben buraya gelip yatali,asirlar oldu
Nice babayitler hak kapisindan kovuldu
Nedenlerden,nelerden ne hesaplar soruldu
Iste bunun icin tut diyorum dilini,kapa agzini
Düsün tasin iyi yap hesabini,sasirma kitabini

Beserin helaki elinden,belinden ve dilinden
Bunlari bilirsen korkmazsin kabirden,ölümden
Ecel dedigin hic belli olmaz,cikagelir aniden
Düsün tasin öyle konus,sakin etme hakaret
Sonra Heyhat demiyesin,gel hemen tövbe et

[Kéan aRs]

Mezar Taşında Yazmıyor Adı

ne zaman sevdalansa
yeni bir işe başlayacakmış gibi
uyku sarmazdı *******ini
bir heyacan tutardı ellerini
hesap sorardı geleceğe sanki

bazen
ince eler çok sık dokurdu
bazen de unuturdu
oturduğu evin yolunu
ona sorarsanız
herşey doğruydu
o aşkı bir kitap gibi okurdu

lakin nedense
uzun sürmezdi birliktelikleri
hesabı kitabı sevmezdi
ne elemesini
ne dokumasını
ne de okumasını
bilmezdi onun sevgilileri

o şimdi ölü
mezar taşında yazmıyor adı
bu kendi isteği
çünkü
ne zaman biri ansa adını
o yüreğini uzatırdı
koyardı ortaya bir şölen yemeği gibi
eski tahta kaşıklarla
eski tahta masalarda harcanıp gitti
bizim nural efendi.